ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3912 ช่วยแน่นอน
เมื่อป้าหลี่เข้าบ้าน ก็รีบเข้าไปห้องครัวเพื่อทำอาหารเย็น คลอเดียเองก็เข้าไปช่วยเหลือ
เดิมทีเย่เฉินเองก็อยากเข้าไปช่วย แต่ถูกป้าหลี่ไล่ออกมา ใช้คำพูดของเธอก็คือ เย่เฉินเป็นแขก จะให้แขกมาทำอาหารในครัวได้อย่างไร
เย่เฉินเห็นท่าทางของเธอเด็ดขาดมาก จึงได้ไม่พยายามต่อไป
หลี่เสี่ยวเฟินจึงใช้โอกาสนี้ พาเย่เฉินไปเที่ยวชมคฤหาสน์แห่งนี้
ในเวลาสองทุ่ม ป้าหลี่ที่ได้รับการช่วยเหลือจากคลอเดียก็ได้ทำอาหารเย็นสุดหรูเต็มโต๊ะ
หลี่เสี่ยวเฟินหยิบน้ำผลไม้ออกมาจากในตู้เย็น พูดกับเย่เฉินอย่างยิ้มแย้มว่า “พี่เย่เฉิน ในบ้านไม่มีใครดื่มแอลกอฮอล์ พวกเราใช้น้ำผลไม้มาแทนกันนะคะ!”
เย่เฉินพยักหน้า รับน้ำผลไม้มา แล้วเททั้งหมดสี่แก้ว
ป้าหลี่อารมณ์ดีมาก หยิบแก้วขึ้น แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มา พวกเรามาดื่มด้วยกันสักแก้ว ต้อนรับเย่เฉินมาแคนาดา!”
หลี่เสี่ยวเฟินปรบมือทันที แล้วพูดยิ้มแย้มว่า “ยินดีต้อนรับพี่เย่เฉิน และก็หวังว่าต่อไปพี่เย่เฉินจะมาเยี่ยมพวกเราที่แวนคูเวอร์อีกบ่อยๆ!”
เย่เฉินหยิบแก้วขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณการต้อนรับของป้าหลี่ครับ ต่อไปถ้าหากมีเวลาว่าง ผมจะมาบ่อยๆแน่นอนครับ”
คลอเดียรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว ถึงแม้เย่เฉินจะเปลี่ยนความคิด อยากจะรีบพาตัวหลี่เสี่ยวเฟินออกไป ก็คงจะไม่ง่ายแล้ว
ดังนั้น ความสนใจของเธอในตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่มื้ออาหารเย็นเลย แต่เป็นการแอบขอพรอยู่ในใจ หวังว่าคืนนี้จะไม่มีอุบัติเหตุอะไรเกิดขึ้นเด็ดขาด
เวลานี้ หลี่เสี่ยวเฟินส่งสายตาให้กับคลอเดีย แล้วพูดว่า “คลอเดีย คืนนี้เธอได้เจอพี่เย่เฉินเป็นครั้งแรก ดื่มกับเขาสักแก้วสิ”
คลอเดียยิ้มเล็กน้อย พยักหน้า หยิบแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมา และพูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่คะ ฉันเคารพคุณหนึ่งแก้วค่ะ!”
หลี่เสี่ยวเฟินรีบพูดว่า “โอ๊ย เธอไม่ต้องเรียกเขาว่าคุณเย่ที่ดูห่างเหินอะไรนั่นหรอก เรียกเขาว่าพี่เย่เฉินเหมือนกับฉันเถอะ!”
พูดแล้ว หลี่เสี่ยวเฟินก็มองไปยังเย่เฉิน พูดอย่างจริงจังว่า “พี่เย่เฉินคะ ฉันเห็นคลอเดียเป็นเหมือนกับน้องสาวของฉันนะคะ แล้วฉันก็เป็นน้องสาวของพี่ คลอเดียก็เป็นน้องสาวของน้องสาวพี่ อย่างนั้นก็เท่ากับว่าเป็นน้องสาวของพี่เช่นกัน ดังนั้นพี่เองก็ต้องทำอย่างกับว่าเธอเป็นน้องสาวด้วยนะ….”
เย่เฉินรู้ได้ถึงความคิดของหลี่เสี่ยวเฟินในทันที รู้ว่าเธอคงจะหวังให้ตัวเองช่วยคลอเดียแก้แค้นแน่นอน ดังนั้นจึงจงใจมอบคลอเดีย “น้องสาว” คนนี้ให้กับตัวเอง
ส่วนตัวเย่เฉินเอง ก็ชื่นชม เด็กสาวคลอเดียคนนี้ที่ชีวิตไม่ราบรื่นแต่ก็ไม่ยอมแพ้เป็นอย่างมาก และก็ยังคิดจะใช้โอกาสนี้ช่วยดึงเธอสักหน่อย
ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าไหลตามน้ำไป แล้วก็ยิ้มเล็กน้อยพูดว่า “ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว อย่างนั้นต่อไปคลอเดียก็เรียกฉันว่าพี่เหมือนกับเสี่ยวเฟินแล้วกัน ต่อไปเจอปัญหาอะไร ก็มาบอกกับฉันได้เลย ถ้าฉันสามารถช่วยเธอได้ก็จะช่วยแน่นอน”
คลอเดียลังเลไปสักพัก แล้วก็พยักหน้าอย่างซาบซึ้ง
แต่คำว่าพี่เย่เฉินเพิ่งจะกำลังจะออกจากปาก ก็ถูกเธอกลืนมันกลับเข้าไปอีก
เธอเป็นผู้หญิงที่ความรู้สึกช้า นิสัยก็ออกจะนิ่งสงบ ตัวคนเดียวมากกว่า ดังนั้นจึงปล่อยตัวได้ยากในทันที
แต่ว่า ในใจของเธอเต็มไปด้วยความขอบคุณต่อสามคนที่อยู่ตรงหน้า
ป้าหลี่กับหลี่เสี่ยวเฟินไม่ต้องพูดถึงเลย ส่วนเย่เฉินกับตัวเองเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก แต่สามารถพูดอย่างนี้ออกมาได้ ก็ทำให้เธอมีความรู้สึกเหมือนถูกปกป้องดูแลไว้
เธออยู่ภายในบ้านแล้วเป็นพี่ใหญ่ ไม่เคยมีพี่ชายปกป้องมาตั้งแต่เด็ก แต่กลับมีน้องชายสองคนที่ต้องคอยให้เธอดูแลไปหมดทุกอย่าง ถึงแม้นิสัยของเธอจะแข็งแกร่ง และก็ดูแลผู้อื่นเป็น แต่ในหลายครั้ง เธอก็เป็นเหมือนกับเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ ภายในเบื้องลึกหัวใจก็อยากจะมีพี่ชายที่คอยปกป้องดูแลตัวเอง โดยเฉพาะหลังจากที่ที่บ้านพบเจอกับปัญหาหนักที่เปลี่ยนไป ความต้องการเช่นนี้ภายในใจก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น
YOU MAY ALSO LIKE
