ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3919 ทุกอย่างอยู่ในกำมือ
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “ขับรถโรลส์รอยซ์คันนั้นมาอีกเหมือนเดิมละ รถอย่างอื่นฉันนั่งไม่ชิน”
“แน่นอนครับ!” กัวเหล่ยพูดยิ้มๆทันทีว่า “คืนวันพรุ่งนี้ ผมจะจัดเตรียมอย่างดีแน่นอนครับ!”
“ดี” เย่เฉินยืดตัวบิดขี้เกียจ แล้วพูดกับหลี่เสี่ยวเฟินและคลอเดียว่า “คืนพรุ่งนี้พวกเธอก็ไม่ต้องมากับฉันแล้วละ สถานที่แห่งนี้สภาพแวดล้อมแย่จริงๆ การระบายอากาศก็ไม่ค่อยดี ฝุ่นควันเต็มไปหมด ไม่ดีต่อร่างกายของพวกเธอ”
คลอเดียมึนงงไปหมด
เธอไม่เข้าใจ ทำไมวันพรุ่งนี้เย่เฉินถึงไม่พาตัวเองและหลี่เสี่ยวเฟินมา ถ้าหากว่าไม่พาพวกเธอสองคนมา แล้วถ้าหากว่าเกิดอันตรายกับหลี่เสี่ยวเฟินขึ้นมาจะทำยังไง?
แต่ว่า คำพูดนี้ก็ไม่สามารถถามออกมาตรงนี้ได้ ฉะนั้นจึงทำได้แค่พยักหน้าเท่านั้น
หลี่เสี่ยวเฟินเองก็รู้สึกว่าสถานที่นี้ไม่มีอะไรเลย อีกอย่างเห็นเย่เฉินเสียเงินแล้วก็เจ็บใจ
เดิมทีเธออยากจะบอกเย่เฉินว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องมาแล้ว แต่เมื่อนึกดูแล้ว เหมือนว่าวันนี้เย่เฉินจงใจมาเพื่อเสียเงิน ดังนั้นเธอเองก็เดาแผนการของเย่เฉินไม่ถูกเหมือนกัน ฉะนั้นจึงทำได้แค่พยักหน้าตอบตกลงเหมือนกับคลอเดีย
จากนั้น เย่เฉินก็ออกคำสั่งกับกัวเหล่ยว่า “ส่งพวกเรากลับไปกัน”
กัวเหล่ยรีบพูดว่า “เชิญครับคุณเย่ เชิญทางนี้ครับ!”
ออกจากคาสิโนแล้ว กัวเหล่ยก็ขับรถโรลส์รอยซ์คันนั้น ส่งทั้งสามคนกลับไปที่บ้านป้าหลี่
เนื่องจากเย่เฉินแพ้เสียเงินเร็วมาก เวลาที่ทั้งสามคนออกจากบ้านใช้ไปเพียงแค่สองชั่วโมงเท่านั้น
ก่อนลงจากรถ กัวเหล่ยพูดกับเย่เฉินอย่างนอบน้อมว่า “คุณเย่ครับ งั้นคืนนี้คุณพักผ่อนให้สบาย คืนวันพรุ่งนี้ผมค่อยมารับคุณอีกนะครับ!”
พูดแล้วเขาก็รีบพูดอีกว่า “ใช่สิคุณเย่ครับ สะดวกให้ช่องทางการติดต่อสักหน่อยมั้ยครับ คืนพรุ่งนี้ผมติดต่อคุณก่อนล่วงหน้า”
“ไม่จำเป็นหรอก” เย่เฉินพูดว่า “ถึงตอนนั้นนายก็ติดต่อกับทางคลอเดียเลย”
กัวเหล่ยพยักหน้า แล้วพูดว่า “ก็ได้ครับ!งั้นพรุ่งนี้ผมติดต่อไปทางคลอเดียครับ”
เย่เฉินตอบรับคำหนึ่ง เปิดประตูลงจากรถ แล้วก็เข้าคฤหาสน์ไปพร้อมกับหญิงสาวทั้งสองคนนั้น
กัวเหล่ยเห็นว่าเย่เฉินเดินเข้าไปแล้ว ใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มได้ใจ คิดในใจว่า “นี่แม่งไฉ่ซิ้งเอี๊ยตัวเป็นๆชัดๆเลย!วันนี้สามแสน พรุ่งนี้สองล้าน ถ้าหากว่าทำสงครามประสาทกับมันอีกสักหน่อย ไม่แน่อาจจะทำให้มันเสียเยอะกว่าเดิมไปอีก!”
คิดถึงนี่ เขาก็รีบล้วงโทรศัพท์ออกมา โทรออกไปที่เบอร์หนึ่ง เมื่อรับสาย ก็เอ่ยปากสั่งว่า “เรื่องลงมือกับหลี่เสี่ยวเฟินวันนี้ให้พักไว้ก่อน”
อีกฝ่ายรีบถามว่า “คุณกัวครับ แล้วพวกเราจะลงมือเมื่อไหร่ครับ?”
กัวเหล่ยพูดว่า “พวกนายอย่าเพิ่งใจร้อน เตรียมตัวให้พร้อมอยู่ตลอด ถ้าหากว่ามีเวลาที่เหมาะสม คืนพรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที!”
…….
เมื่อกลับถึงบ้านของคุณป้าหลี่ คุณป้าหลี่ไม่ได้มีข้อสงสัยอะไรกับเรื่องที่พวกเขาสามคนออกไปข้างนอก
เขาได้จัดเตรียมห้องพักแขกให้กับเย่เฉินที่ชั้นสองแล้ว ห้องนอนอยู่ที่ข้างห้องของคลอเดีย ตรงข้ามกับห้องของหลี่เสี่ยวเฟิน
บ้านหลังนี้ทุกห้องนอนล้วนมีห้องน้ำส่วนตัว ดังนั้นถึงแม้ชายหนุ่มอย่างเย่เฉินจะพักอยู่ที่นี่ก็สะดวกเป็นอย่างมาก
หลังจากกลับถึงห้องนอนแล้ว เย่เฉินโทรวิดีโอคอลกับเซียวชูหรัน
เซียวชูหรันสอบถามสถานการณ์ทางฝั่งนี้ของเขา เย่เฉินบอกกับเธอว่าทุกอย่างอยู่ในกำมือ แล้วยังบอกว่าลูกค้าคนหนึ่งของตัวเองพอจะมีเบื้องบนอยู่ที่แคนาดา ได้ขอให้เขาช่วยสืบแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานก็จะได้รู้ผล
เมื่อคุยวิดีโอคอลกับเซียวชูหรันเสร็จแล้ว ประตูห้องของเย่เฉินก็มีเเสียงเคาะดังขึ้น
เย่เฉินพูดว่า “เชิญเข้า”
เห็นว่าหลี่เสี่ยวเฟินกับคลอเดียผลักประตูเข้ามาด้วยกัน
หลี่เสี่ยวเฟินเข้ามาถึง ก็สอบถามอย่างทนรอไม่ไหวว่า “พี่เย่เฉิน พี่วางแผนอะไรไว้กันแน่ ทำไมต้องแพ้เสียเงินให้กัวเหล่ยมากขาดนั้นคะ? ฉันยืนดูอยู่ข้างๆยังรู้สึกเจ็บใจมากเลย….”