ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3930 ห้ามให้มีข้อผิดพลาดใดๆเด็ดขาด
ตามแผนการแล้ว เพียงแค่พวกเขาสามารถจับตัวหลี่เสี่ยวเฟินมาได้แล้ว ก็จะขับรถตรงไปที่ท่าเรือทันที หลังจากไปรวมตัวกับคนอื่นๆที่ท่าเรือแล้ว แล้วส่งผู้หญิงทุกคนที่จับตัวมาในครั้งนี้ขึ้นเรือให้หมด และขับตรงออกไปที่ทะเลหลวง
ในเวลานี้ หน้าต่างรถที่นั่งข้างคนขับของรถคนแรกได้เลื่อนลง ชายปิดหน้าคนหนึ่งถือไฟฉายแสงสีม่วงที่พิเศษส่องไปที่บ้านของป้าหลี่ และเห็นเข้ากับสัญลักษณ์เฉพาะเจาะจงของแก๊งอยู่บนเสาบ้าน ดังนั้นแล้วเขาจึงเลื่อนปิดหน้าต่าง แล้วใช้วิทยุสื่อสารพูดว่า “แซมนายขับรถอ้อมไปที่ประตูด้านหลัง แล้วพวกเราลอบเข้าไปพร้อมกัน รีบทำรีบเสร็จ！”
ที่เครื่องวิทยุมีเสียงส่งออกมาว่า “OK รับทราบแล้ว!”
จากนั้น รถสองคันด้านหลังก็หักรถขับออกไป อ้อมไปที่ด้านหลังบ้านของป้าหลี่
คนก่อนหน้านั้นก็ออกคำสั่งกับเครื่องวิทยุสื่อสารอีกครั้งว่า “พี่น้องทุกคน ครั้งนี้พวกเราเข้าไปกันทั้งหมดสิบสองคน แซมพวกนายหกคนรับผิดชอบชั้นหนึ่ง ส่วนพวกเราหกคนรับผิดชอบชั้นสอง”
เครื่องวิทยุสื่อสารส่งเสียงของแซมดังมาอีกครั้ง “OK ชั้นหนึ่งมอบหมายให้ฉันเอง”
คนแรกคนนั้นพูดต่ออีกว่า “รอพวกเราเข้าไปที่ด้านในคฤหาสน์แล้ว แซมทางนายต้องส่งออกมาสองคนเพื่อเฝ้าประตูหน้า และอีกสองคนเฝ้าประตูหลัง ที่เหลืออีกสองคนสำรวจห้องทั้งหมดของชั้นหนึ่ง จัดการกับคนอื่นๆให้เรียบร้อยก่อน จากนั้นค่อยหาตัวเป้าหมายของพวกเราแล้วพาตัวไป！”
“พวกเราต้องรีบทำรีบจบ พยายามทำให้เสร็จภายในเก้าสิบวินาที！”
ตามมาด้วย รถสี่คันทั้งด้านหน้าด้านหลังก็มีชายปิดหน้าลงมาทั้งหมดสิบสองคน พวกเขาบางคนถือปืนไว้ บางคนถือไม้กระบองและเครื่องมือยาสลบ และแอบย่ิงเข้าไปใกล้คฤหาสน์ของป้าหลี่
ภายในของคฤหาสน์ในเวลานี้ ห้องส่วนมากได้ปิดไฟลงหมดแล้ว มีเพียงห้องหนึ่งของชั้นสองที่ยังมีไฟสลัวแสงสีส้มเปิดอยู่ ผู้คนสิบกว่าคนใช้เครื่องมือในการเปิดล็อกทั้งประตูหน้าและหลังพร้อมกัน ตามมาด้วยทยอยกันเข้าไป
พวกเขาแบ่งหน้าที่กันชัดเจนมาก และทุกคนต่างก็ปฏิบัติตามหน้าที่ของตัวเองได้อย่างดี หกคนรับผิดชอบชั้นหนึ่ง อีกหกคนก็ไม่รีรอ มุ่งหน้าตรงขึ้นไปที่ชั้นสอง
แต่ในขณะที่พวกเขาคิดว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของตัวเอง หกคนที่ชั้นหนึ่ง จู่ๆก็ถูกเงามืดจากไหนไม่รู้โผล่ออกมาควบคุมตัวไว้！
ทั้งหกคนแทบจะไม่ได้ส่งเสียงใดๆออกมา ก็ได้ถูกควบคุมตัวไว้แล้ว ！
และอีกหกคนที่มุ่งหน้าขึ้นไปชั้นสองเองก็หนีชะตาไม่พ้น
สองคนที่อยู่เฝ้าบันได เพิ่งเดินไปถึงที่บันได ก็ถูกโจมตีเข้าที่ท้ายทอย และสลบไปทันที
อีกสี่คนที่เหลือไม่รู้เรื่องอะไรกับสถานการณ์ด้านหลังเลย ทั้งสี่คนแบ่งออกเป็นสองทีม แล้วก็เริ่มทำการสำรวจห้องนอนของชั้นสอง
แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาแปลกใจก็คือ ห้องนอนทั้งหลายของชั้นสองล้วนว่า
เปล่า ไม่มีใครเลยสักคน!
ผู้นำคนแรกคนนั้นออกมาจากห้องนอนห้องสุดท้าย หลังจากพบหน้ากับอีกสองคน ก็ถามเสียงทุ้มว่า “พวกนายเจอเป้าหมายหรือเปล่า?!”
คนๆนั้นส่ายหัว “ไม่เห็นใครเลยครับ……”
“น่าแปลก…..” ผู้นำคนแรกคนนั้นขมวดคิ้ว “บางทีอาจจะอยู่ที่ชั้นใต้ดินก็ได้ รีบลงไปกัน!”
พูดจบ เขาก็รีบพุ่งลงไปที่บันได
เพิ่งมาถึงที่บันได ก็มองเห็นเงาดำสองคน เขาจึงพูดออกไปว่า “ไม่ต้องยืนอยู่ที่นี่แล้ว รีบลงไปที่ชั้นใต้ดินเร็ว!”
เพิ่งพูดจบ จู่ๆเงาดำสองคนนั้นก็เคลื่อนไหว
ผู้นำคนแรกคนนั้นรู้สึกเหมือนมีเงาอะไรบางอย่างแวบผ่าน จากนั้นก็ไม่รับรู้ความรู้สึกอะไรอีก
ตามมาด้วย เงาดำที่ลงมือใส่เขาก็ได้ลากเขาเดินลงจากบันได
สามคนด้านหลังนั้นไม่รู้เลยว่าทางด้านหน้าเกิดอะไรขึ้น คิดแค่ว่าคนที่เป็นผู้นำคนนั้นเดินลงบันไดไปแล้ว เมื่อพวกเขาสามคนลงบันไดไปถึงที่ชั้นหนึ่งแล้ว ก็เห็นว่าชั้นหนึ่งมีเงาดำหลายคนยืนรออยู่แล้ว พวกเขาคิดว่าเป็นพวกเดียวกัน กำลังอยากจะถามถึงสถานการณ์ แต่จู่ๆไฟของชั้นหนึ่งทั้งชั้นก็สว่างขึ้นมา
YOU MAY ALSO LIKE
