ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3940 ไม่ใช่คนดีอะไร
กัวเหล่ยไม่สนใจเขา แต่มองไปที่ เย่เฉินและพูดด้วยความกระตือรือร้น: “คุณเย่ ผมอยู่ในแก๊งอิตาลีนี้มานานแล้วและรู้จักพวกเขาทุกคนราวกับฝ่ามือของผมเอง หากคุณให้ผมดูแลแก๊งนี้ ผมจะจัดการมันอย่างดีแน่นอน ไม่ให้มีข้อผิดพลาดเด็ดขาด!”
เย่เฉินตั้งใจฟังอย่างมากและพูดด้วยความซาบซึ้ง: “กัวเหล่ย ในเวลาแบบนี้นายยังสามารถหาโอกาสที่จะปีนป่ายขึ้นไปได้ ฉันต้องบอกว่าสมองของนายแล่นได้รวดเร็วอย่างมากจริงๆ”
กัวเหล่ยรีบเอ่ยประจบประแจงอย่างรวดเร็ว “คุณเย่ ผมไม่มีทักษะอื่นใด แต่สมองก็ยังถือว่าใช้ได้อยู่บ้าง อีกทั้งผมเป็นคนจงรักภักดี พวกเราล้วนเป็นบุตรหลานชาวหัวเซี่ย อยู่ข้างนอก ก็มีแต่คนชาติเดียวกันที่น่าเชื่อถือที่สุดแล้ว! ถ้าคุณเชื่อใจผม ผมจะต้องทำอย่างดีที่สุดเพื่อรับใช้คุณหน้าหลังในอนาคตอย่างแน่นอน!”
เมื่อ อังเดร ได้ยินกัวเหล่ยที่แทบรอไม่ไหวที่จะแสดงความภักดีต่อเย่เฉิน ในใจของเขาก็หงุดหงิดร้อนรนอย่างยิ่ง
เขากลัวจริงๆว่าเย่เฉินจะโบกมือแล้วก็เอาตำแหน่งของตนไปให้กัวเหล่ยทันที ถ้าเป็นแบบนั้น ตนเองก็ไม่มีทางอยู่ในแก๊งนี้ได้อีกต่อไปแล้ว
ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่กัวเหล่ยทันทีและเอ่ยด่ากับเย่เฉิน: “คุณเย่ คุณอย่าได้ถูกคนแซ่กัวหลอกเป็นอันขาดนะ ไอ้สารเลวนี่ไม่ใช่คนดีอะไร!”
เย่เฉินหัวเราะเยาะ: “พวกนายสองคนเป็นแก๊งเดียวกัน นายบอกว่าเขาไม่ใช่คนดีอะไร ราวกับนายเป็นคนดีอย่างนั้น กัวเหล่ย โกงเงินของฉันไปหลายแสนในคาสิโน นายโกงฉันด้วยเงินสดหลายล้านแต่ก็ยังไม่พอใจและอยากให้ฉันยกเรือให้นายด้วย ฉันมองยังไง นายก็ยังแย่กว่าอีกคนอยู่นิดหน่อย”
อังเดรเจอเขาพูดแบบนี้ก็พูดจาไม่ออก หากจะพูดเรื่องหลอกเงินจากเย่เฉิน เขานั้นลงมือเหี้ยมกว่าอยู่หน่อยจริงๆ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้จะตอบอะไรกลับไปอยู่ชั่วครู่
ในเวลานี้เอง เย่เฉินก็พูดกับสมาชิกแก๊งอิตาลีว่า “เดิมทีฉันอยากจะฆ่าขยะอย่างพวกนายทิ้งลงให้หมด แต่เมื่อพิจารณาว่าพวกนายส่วนใหญ่ไม่ได้ทำอะไรให้ฉันขุ่นเคือง ฉันเองก็จะไม่เอาเรื่องอะไรกับพวกนาย จากนี้ไปกัวเหล่ยจะเป็นหัวหน้าคนใหม่ของพวกนาย พวกนายจะต้องรับใช้สำนักว่านหลงอย่างสุดใจ เข้าใจไหม?!”
คนทั้งหมดไหนเลยจะกล้าพูดว่าไม่ พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะแสดงท่าทีออกไป
เย่เฉินมองไปที่อังเดรและเอ่ยเรียบๆ “อังเดร นายน่ะใจดำเกินไป ถ้าใจนายไม่ชั่วร้ายขนาดนั้น ก็คงไม่ทำร้ายพี่น้องมากมายขนาดนี้ หากนายยังเป็นหัวหน้าต่อไป ผู้คนมากมายที่ติดตามนายก็จะต้องไม่มีจุดจบที่ดีในอนาคต”
ทันทีที่เย่เฉินเอ่ยออกไป คนเหล่านั้นก็เห็นด้วยอย่างยิ่งเช่นกัน
ในเวลานี้ กัวเหล่ยรีบตีเหล็กตอนร้อนและเอ่ยทันที “พี่น้องทั้งหลาย คุณเย่พูดถูก! ถ้า อังเดร ใจไม่ดำเกินไป คิดจะครอบครองทรัพย์สินของคุณเย่ไปทั้งหมด พวกเราทุกคนก็คงไม่ถูกทหารของสำนักว่านหลงใช้ปืนจ่อใส่แบบนี้! ทั้งหมดเป็นเขาที่ก่อเรื่องขึ้น”
พูดไป กัวเหล่ยก็เอ่ยอีกว่า “ในใจของทุกคนล้วนรู้ชัดเจนดี หลังจากที่หัวหน้าคนเก่าตายไป อังเดรที่ปากพูดว่าจะพาทุกคนหาเงินเข้ามา แต่ในความเป็นจริงถึงตอนนี้ทุกคนก็ยังไม่มีรายได้อะไรเปลี่ยนไปจากเดิม”
ในเวลานี้ มีคนในฝูงชนตะโกนว่า “ถึงแม้รายได้ของเราจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่เรื่องที่พวกเราทำก็มีมากกว่าเมื่อก่อนมาก!”
“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น แค่เรื่องธุรกิจที่หัวหน้าคนก่อนไม่อนุญาตให้ทำตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ทุกคนก็ทำกำไรได้มากมายให้อังเดรแต่รายได้ของเรากลับไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก!”
“ในทางตรงกันข้าม รายได้ของอังเดรกลับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แถมยังถึงขั้นขับรถโรลส์รอยซ์อีกด้วย!”