ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3984 คนโลภมาก
เมื่อพูดจบ เจ้าพ่อเฒ่าไม่รอให้ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุนได้ตอบกลับ รีบตัดสายทันที
ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุน ถือโทรศัพท์อึ้งไป หลังจากตั้งสติได้ เขารีบวิ่งเข้าไปในห้อง พูดอย่างทำอะไรไม่ถูกว่า “คุณชาย พวกแก๊งอิตาลีต้องการเงินชดเชยคนละห้าล้านดอลลาร์ ไม่งั้นจะแจ้งตำรวจ……”
“ห้าล้าน!” ในหัวเฉียวเฟยหยุนมีเสียงอื้ออึง เขาก่นด่าออกมาว่า “ไอ้แก๊งเลวนี่มันบ้าหรือเปล่า! ห้าล้าน พวกมันพูดออกมาได้ยังไง!”
ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุนก็พูดอย่างโมโห “คนพวกนี้เป็นคนโลภมาก! คนแปดร้อยยี่สิบคน ถ้าชดเชยห้าล้านจริง เราต้องเตรียมเงินสดเอาไว้ 4.1 พันล้าน อีกทั้งยังเป็นเงินดอลลาร์ด้วย…..”
พูดพลาง เขายังก่นด่าต่อ “คุณชาย คนพวกนี้ไม่ใช่คนดีอะไร คนในครอบครัวมาเฟีย จะมีสักกี่คนที่เป็นคนดีได้ล่ะครับ”
เฉียวเฟยหยุนกัดฟันพูดว่า “ฉันรู้ว่าพวกมันไม่ใช่คนดี แต่ปัญหาตอนนี้ ถ้าพวกมันเลือกแจ้งตำรวจจริง จะเป็นปัญหาใหญ่ของเรา! นายเคยได้ยินประเทศที่เจริญแล้ว มีคนหายไปแปดร้อยกว่าคน ภายในคืนเดียวหรือเปล่าล่ะ เครื่องบินมาเลเซีย แอร์ไลน์ หายไปหนึ่งลำ ไม่รู้คนสองร้อยกว่าคน เป็นตายร้ายดียังไง หลายปีมานี้ ทั้งโลกยังให้ความสนใจอย่างต่อเนื่อง ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้คนหายไปแปดร้อยยี่สิบคน……ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยออกไป ก็เหมือนระเบิดนิวเคลียร์ ไม่มีใครสามารถปกปิดเอาไว้ได้……”
ผู้ช่วยของเฉียวเฟยหยุนรีบถามว่า “คุณชาย งั้นคุณหมายความว่า……”
เฉียวเฟยหยุนครุ่นคิดด้วยสีหน้าอึมครึมอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นกัดฟันพูดว่า “นายไปคุยกับพวกมัน คนละสามล้าน คือลิมิตที่ฉันสามารถรับได้ ถ้ามากกว่านี้ ก็ไม่ต้องเอา!”
พูดพลาง เฉียวเฟยหยุนยังสั่งอีกว่า “ตอนโทรต้องเน้นทักษะ นายพูดจบแล้ว จะรอให้อีกฝ่ายตอบกลับไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น อีกฝ่ายจะรู้สึกว่านายไม่เหลือช่องว่างให้พวกเขา ขืนอีกฝ่ายโดนยั่วโมโห อาจจะอับอาย ดังนั้นเมื่อนายพูดจบ ไม่ต้องรอให้เขาตอบกลับ ให้เขาคิดก่อน แล้วค่อยตอบนาย จากนั้นจึงวางสายซะ แบบนี้จะมีช่องว่างให้เขา ถ้าเขารับได้ จะติดต่อนายเอง แต่ถ้าเขาอยากเพิ่มอีกสักหน่อย ก็จะติดต่อนายเหมือนกัน”
ผู้ช่วยรีบพูดว่า “ผมเข้าใจแล้วครับคุณชาย ผมจะโทรกลับไปหาเขาเดี๋ยวนี้!”
เฉียวเฟยหยุนเรียกเขาไว้ “โทรที่นี่แหละ!”
“ได้ครับคุณชาย!”
โทรศัพท์กลับไปหาเจ้าพ่อเฒ่าไรอันอย่างรวดเร็ว
เมื่อไรอันเห็นว่ามีคนโทรมา มุมปากแสยะยิ้มเย้ยหยัน เขาใช้ไมโครโฟนที่บาทหลวงใช้ประจำในโบสถ์ พูดกับทุกคน “ผู้มีอิทธิพลโทรมาอีกแล้ว ทุกคนเงียบไว้ก่อน เดี๋ยวฉันจะเปิดลำโพง!”
ทันใดนั้น ทุกคนพากันเงียบกริบ
ไรอันกดปุ่มรับสายอย่างมั่นใจมาก
เห็นสายตาเลื่อมใสและคาดหวังของทุกคน ตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนเทวดา
เขาคิดว่าตัวเองต้องควบคุมบารมีเอาไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสตอกกลับได้
ทันใดนั้น เสียงของผู้ช่วยเฉียวเฟยหยุน ดังออกมาจากโทรศัพท์ “สวัสดี เจ้านายฉันคิดแล้ว เสนอจำนวนเงินสุดท้ายกับพวกนาย คนละสามล้าน ถ้านอกเหนือจากนี้ ก็ไม่ต้องเอาสักแดงเดียว นายคิดดูให้ดีก่อน แล้วค่อย……”
ยังไม่ทันได้พูดว่าค่อยโทรกลับมาหาฉัน ไรอันรีบพูดใส่โทรศัพท์อย่างโมโห “อย่ามาเล่นมุกนี้กับฉัน! ฉันพูดแล้วว่าห้าล้านดอลลาร์ น้อยกว่านี้ก็ไม่ต้องมาคุยกับฉัน! ลูกชายห้าคนของฉัน ตายไปหมดแล้ว นายคิดว่าฉันจะเห็นเงินอยู่ในสายตาเหรอ รีบไสหัวไปบอกเจ้านายของนายเลยนะ ฉันให้เวลาเขาสามนาที ถ้าไม่ตอบกลับมาภายในสามนาที ฉันจะพาคนในครอบครัวหลายพันคนในที่นี้ ไปแจ้งความที่สถานีตำรวจ!”
บทที่เฉียวเฟยหยุนให้ผู้ช่วย คือการที่พูดคำรุนแรงแล้วจบการสนทนา ให้อีกฝ่ายไปคิดว่าจะรับเงื่อนไขของตัวเองได้หรือเปล่า