ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3997 ให้เขาไปก่อนดีกว่า
อย่างไรก็ตาม คำขอแบบนี้เขาเอ่ยปากยาก เพราะสำหรับเฟ่ยฮ่าวหยางแล้ว ตัวเขาเองเป็นแค่คนที่ทำงานหนักๆและสกปรกให้เขา ฉะนั้นเขาเข้าใจอย่างมากว่าหลายๆครั้ง เฟ่ยฮ่าวหยางมักจะรักษาระยะห่างกับตนในชีวิตจริง
โชคดีที่ตอนนี้เฟ่ยฮ่าวหยางเอาแต่คิดว่าจะจัดการกู้ชิวอี๋อย่างไรดี และเมื่อได้ยินว่าเฉียวเฟยหยุนกำลังจะมาที่นิวยอร์ก เขาจึงอยากให้ตนอาศัยที่บ้านของเขาไปตามธรรมชาติ และทั้งสองจะได้พูดคุยเรื่องนี้ได้สะดวกเช่นกัน
ดังนั้นเฉียวเฟยหยุนจึงพูดโดยไม่ลังเล ” ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น ผมขอเตรียมตัวก่อนแล้วจะบินไปทันที!”
เฟ่ยฮ่าวหยางเองก็ยินดีอย่างมาก เขาเอ่ยปากกล่าวว่า ” ก่อนจะบินบอกฉันด้วย ฉันจะให้พ่อบ้านไปรับนายที่สนามบิน”
“ครับคุณชายเฟ่ย รบกวนท่านด้วยนะครับ!”
เฉียวเฟยหยุนกล่าวขอบคุณเขา เมื่อวางสายแล้วเขาได้โทรหาผู้ช่วยของทันที และสั่งว่า “บอกลูกทีมเตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะไปนิวยอร์ก”
ผู้ช่วยชี้ไปที่ศพของเฉียวเฟยหยู่แล้วถามเขาด้วยเสียงต่ำๆว่า “คุณชาย หากไปนิวยอร์กตอนนี้ แล้ว
งานศพของคุณชายสามจะทำอย่างไรครับ?”
เฉียวเฟยหยุนสั่ง ” เก็บศพของเฟยหยู่ไว้ที่ฌาปนสถานก่อน และปิดข่าวให้มิด อย่าให้ใครรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่ฉันไปนิวยอร์กแล้ว ไปปลอบโยนครอบครัวของลูกเรือ โดยบอกไปว่าเรืออับปางพวกเขาหายตัวไป และให้เงินบำนาญพวกเขาไป ให้พวกเขาอยู่เงียบๆ”
ผู้ช่วยถามอีกว่า ” คุณชาย แล้วทางคุณท่านและนายหญิงล่ะ? จะบอกพวกท่านหรือไม่?”
“ตอนนี้ยังไม่ต้องบอก” เฉียวเฟยหยุนส่ายหัวและกล่าวว่า “พวกเขาไม่รู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ พยายามอย่าเอาพวกเขาเข้ามาเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ เรื่องของเฟยหยู่ปิดบังพวกเขาเอาไว้ก่อน ถ้าพวกเขาถาม ก็แค่บอกว่าเฟยหยู่ขอเงินฉันไปจำนวนหนึ่ง แล้วพาสาวๆไปเที่ยวพักผ่อนที่ปารีส บอกพวกเขาว่าอย่าไปรบกวนและอย่าหักโหมกันมากจนเกินไป”
ครอบครัวของเขารู้จักนิสัยเพลย์บอยสำส่อนของเฉียวเฟยหยู่เป็นอย่างดี
เขาเป็นลูกเศรษฐีเพย์บอยชื่อดังซีแอตเทิล เขาเปลี่ยนแฟนเร็วยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้า และแฟนแต่ละคนของเขาต่างก็เป็นคนไอดอลอินเทอร์เน็ตที่เป็นที่รู้จักในซีแอตเทิล พาสาวๆไปพักผ่อนต่างประเทศนั้นก็เป็นเรื่องปกติอย่างมาก พ่อแม่ทำอะไรกับเขาไม่ได้ ฉะนั้นจึงเกียจคร้านที่จะคอยยุ่งเกี่ยวกับเขา
เป็นเพราะเหตุนี้ เฉียวเฟยหยู่จึงมั่นใจอย่างมากว่าหากบอกพ่อกับแม่เช่นนี้ พวกเขาไม่มีทางสงสัยอย่างแน่นอน
ส่วนเรื่องโกหกนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน เฉียวเฟยหยุนไม่รู้เหมือนกัน แต่เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องเหล่านี้แล้ว ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ตนจะต้องออกจากซีแอตเทิลก่อน ไม่เช่นนั้น ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการฆ่าน้องชายมาหาเขาถึงที่ เขาเองจะต้องตายอย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฉียวเฟยหยุนไม่รู้ก็คือ ในขณะที่เขากำลังรอให้ร่างของน้องชายนำกลับจากทะเล ทหารจำนวนมากของสำนักว่านหลงที่มาจากแคนนาดาและโรงเรียนที่เซียวชูหรันอยู่ ได้มาถึงซีแอตเทิลแล้ว
พวกเขาใช้เครือข่ายข่าวกรองของตัวเอง จับตาดูบ้านและบริษัทของเฉียวเฟยหยุนเอาไว้แล้ว เมื่อพวกเขาพบว่าเฉียวเฟยหยุนออกจากบ้านและเร่งตรงไปที่ฌาปนสถาน พวกเขาได้ตามเขาไปอย่างเงียบๆ
ไม่นาน เฉียวเฟยหยุนเร่งขึ้นรถไปภายใต้การรายล้อมของบอดี้การ์ด เขาเตรียมออกจากฌาปนสถานและตรงไปที่สนามบิน และทหารของสำนักว่านหลงของพบการเคลื่อนไหวนี้เช่นกัน
หลังจากที่ทหารของสำนักว่านหลงตามเขาไปสักพัก ก็พบว่ารถที่เขานั่งอยู่กำลังมุ่งหน้าไปที่สนามบิน หัวหน้าทีมที่นำทีมจึงรายงานไปยังว่านพั่วจวินทันที “ท่านประมุขครับ เราพบว่าเฉียวเฟยหยุนกำลังมุ่งหน้าไปที่สนามบิน ให้สกัดเขาเดี๋ยวนี้เลยหรือไม่ครับ?”
ว่านพั่วจวินเร่งรายงานสถานการณ์ต่อเย่เฉินทันที ให้เย่เฉินออกคำสั่ง
แต่เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ออกมาจากฌาปนสถานก็ตรงไปที่สนามบินทันที เขากลัวแล้วแน่นอน คิดจะหนีไป ให้เขาไปก่อนดีกว่า รอดูว่าเขาจะไปที่ไหน และไปพบใคร!”