ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4000 ครั้งนี้ให้อภัยพี่แล้วกัน
“นิวยอร์ก?!” เย่เฉินประหลาดใจมากในทันใด
ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง เขาได้ยินว่าเฉียวเฟยหยุนก็หนีมาที่นิวยอร์กด้วย แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่ากู้ชิวอี๋จะมาที่นิวยอร์กด้วย
ฉะนั้น เขาจึงถามด้วยความเป็นห่วงว่า “หนานหนาน แผนทัวร์ของคุณกำหนดไว้แต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆถึงทำการเปลี่ยนแปลงใหญ่ขนาดนี้ล่ะ?”
กู้ชิวอี๋ยิ้มและพูดว่า “ฉันรู้ว่าพี่อยู่พรอวิเดนซ์ มันใกล้กับนิวยอร์กใช่ไหม?”
เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจ “คุณรู้ได้อย่างไร”
“ฉันถามคนอื่นแล้ว!” กู้ชิวอี๋กล่าวว่า “ฉันถามผู้จัดการทั่วไปเฉินของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เขาบอกว่าพี่ไปสหรัฐอเมริกาไปศึกษา”
หลังจากพูดกู้ชิวอี๋ก็แสร้งทำเป็นโกรธและพึมพำ ” ตอนแรกเค้าจะหาเวลาไปเยี่ยมพี่ที่เมืองจินหลิง เพื่อเซอร์ไพรส์ ฉะนั้นจึงอยากโทรหาผู้จัดการเฉินเพื่อเตรียมการก่อน จึงได้รู้ว่าพี่ไม่ได้อยู่ที่เมืองจินหลิงแล้ว พี่เย่เฉิน พี่ไปอเมริกาทำไมไม่บอกกัน”
เย่เฉินกล่าวอย่างเขินอาย “ฉันกลัวว่าจะกระทบงานของเธอไงล่ะ อีกอย่างฉันไม่ได้มาเที่ยว มาเรียนเป็นเพื่อนพี่สะใภ้ของเธอ”
กู้ชิวอี๋รีบพูด “อ๊ะ อย่าพูดแบบนั้น ฉันไม่เคยยอมรับว่าเธอเป็นพี่สะใภ้ของฉัน อันที่จริงฉันไม่ยอมรับว่าใครเป็นพี่สะใภ้ของฉันทั้งนั้น ฉันยอมรับแค่ตัวเองเป็นพี่สะใภ้ของตน”
เย่เฉินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “โอเค มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันควรจะบอกเธอก่อนจะออกเดินทาง และฉันจะไม่ทำอีก โอเคไหม?”
“ค่อยยังชั่วหน่อย” กู้ชิวอี๋พอใจ เธอกล่าวด้วยความไม่สบอารมณ์ว่า “ครั้งนี้จะให้อภัยพี่แล้วกัน”
เย่เฉินลูบจมูกของตนและถามว่า “หนานหนาน เธอยังไม่ได้บอกฉันเลย ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนแผนทัวร์การแสดงล่ะ?”
กู้ชิวอี๋พูดโดยไม่ลังเล “แน่นอนว่าทำเพื่อพี่ไงล่ะ! ได้ยินมาว่าพี่จะอยู่ที่พรอวิเดนซ์หนึ่งเดือน ดังนั้นฉันจึงจัดคอนเสิร์ตสองรอบแรกในนิวยอร์กและบอสตัน นิวยอร์กห่างจากพี่แค่200กิโลเมตร บอสตันอยู่ใกล้พี่มากที่สุด แค่100 กิโลเมตร ดังนั้นพี่ต้องมาที่งานเพื่อเป็นกำลังใจให้ฉัน สำหรับการแสดงทั้งสอบรอบ!”
เย่เฉินไม่คาดคิดว่ากู้ชิวอี๋จะเปลี่ยนแผนการเดินทางชั่วคราวเพื่อตัวเขา และเขาก็อดรู้สึกหวั่นไหวไม่ได้
เขาเลยถามว่า ” หนานหนาน คอนเสิร์ตครั้งแรกของเธอคือเมื่อไหร่ ในนิวยอร์กหรือบอสตัน”
กู้ชิวอี๋กล่าวว่า ” เที่ยวแรกเลือกไว้ที่นิวยอร์ก เพราะนั่นคือเมืองที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา จากนั้นจึงเป็นบอสตัน”
กู้ชิวอี๋ก็พูดอีกครั้ง “ส่วนเวลานั้น สถานีนิวยอร์กจะเปิดในวันที่ 15 ในอีกสองสัปดาห์ต่อมา และสถานีบอสตันจะเป็นวันที่ 17″
เย่เฉินไม่คิดว่าเวลาจะไวขนาดนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอจะมาอเมริกาเมื่อไหร่”
กู้ชิวอี๋กล่าวว่า “ฉันเตรียมตัวมาสองวันแล้ว อาจรีบไปโดยเร็วที่สุดหลังจากเสร็จงานที่นี่ เวลาออกเดินทางอาจเป็นหนึ่งสัปดาห์ถัดไป หรืออย่างช้าที่สุดก็อีกสิบวัน เพราะบทเพลง นักเต้นและอุปกรณ์ต่าง ๆ ของทัวร์อเมริกาเหนือทั้งหมดใช้เหมือนกัน และการแสดงในภายหลังถูกจัดเรียงอย่างหนาแน่น ดังนั้นฉันต้องเผื่อเวลาเพิ่มเติมสำหรับการดีบักและฝึกซ้อมในสถานที่และกำหนดขั้นตอนการแสดงทั้งหมดให้เรียบร้อย เพื่อให้การแสดงต่อๆไปดำเนินได้ง่ายขึ้น
ตามคำกล่าวของกู้ชิวอี๋ เธอจะบินไปสหรัฐอเมริกาภายใน 7 ถึง 10 วัน และเธอจะไปนิวยอร์กก่อนอย่างแน่นอน ซึ่งทำให้เย่เฉินกังวลเล็กน้อย
เพราะเมื่อเขานึกขึ้นได้ว่าเฉียวเฟยหยุนไปนิวยอร์ก สัญชาตญาณของเย่เฉินบอกเขาว่า เฉียวเฟยหยุนมาที่นี่คงเป็นเพราะมีผู้ร่วมกระบวนการหรือไม่ก็มีลูกค้าจำนวนมากในนิวยอร์ก
ดังนั้นเมื่อเขาอยู่บนเครื่องบิน เขากำลังคิดว่าเขาจะต้องวางกับดักให้ดี เพื่อจัดการเฉียวเฟยหยุน คู่ค้าทั้งบนล่างของเขา ตั้งแต่รายใหญ่จนถึงรายเล็กๆย่อยๆทั้งหมดให้สิ้น
ในเมื่อจะวางกับดักที่ใหญ่ขนาดนี้ เช่นนั้นต้องใช้เวลามากพอสมควรในการเตรียมการ ฉะนั้นเวลาในการจัดการจึงไม่เร็วมากนัก
YOU MAY ALSO LIKE
