ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4002 ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา
คำพูดของว่านพั่วจวิน ไม่ได้ทำให้เย่เฉินรู้สึกแปลกใจ
เขารู้ดีว่าสหรัฐอเมริกาไม่ใช่เขตของสำนักว่านหลง กองกำลังของสำนักว่านหลง อยู่ในตะวันออกกลางทั้งหมด และไม่มีทางที่จะควบคุมที่นี่ได้มาก
ยิ่งไปกว่านั้น นิวยอร์กยังเป็นมหานครระดับนานาชาติอีกด้วย แค่สนามบินพลเรือนเพียงก็มีหลายแห่งแล้ว ปริมาณเข้าออกของท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี อย่างน้อยก็กว่าสิบล้านต่อปี อยากหาคนจากการไหลของผู้โดยสารมากกว่า 200,000 คนในหนึ่งวันออกมา ความยากนั้นสามารถจินตนาการได้
ยิ่งไปกว่านั้น เฉียวเฟยหยุนนี้มีความเป็นไปได้ที่จะใช้ช่องทางพิเศษออกจากสนามบิน ซึ่งทำให้ยิ่งตามไม่ได้
ดังนั้น จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ร่องรอยของเขาจะหายไปชั่วคราว
ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดว่า:”พั่วจวิน คุณไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองมากเกินไป เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติมาก ฉันเข้าใจได้”
เย่เฉินพูดอีกว่า:”ตอนนี้เขาไปถึงนิวยอร์กแล้ว มีความเป็นไปได้มากที่สุดว่าจะไปขอที่หลบภัยจากหัวหน้าของเขา และช่วงนี้ไม่น่าจะออกมาก่อกรรมทำชั่วอีก คุณสามารถใช้ประโยชน์จากหน้าต่างของสองสามวันนี้ได้พอดี รีบทำการควบคุมให้สำเร็จ เพื่อให้แน่ใจว่าตอนที่เขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง ทุกอย่างจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา”
ว่านพั่วจวินพูดยืนยันทันที:”คุณเย่วางใจได้ครับ ผมจะวางกรอบดักศัตรูในนิวยอร์กแน่นอน ขอแค่เขากล้าปรากฏตัวในนิวยอร์ก ก็จะควบคุมให้สำเร็จโดยเร็วที่สุด!”
“โอเค!”เย่เฉินพูดว่า:”ช่วงนี้คุณเดินทางไปมาคงจะเหนื่อยมากแล้วแน่ๆ พักผ่อนที่นิวยอร์กสักสองวันเถอะ ถ้ามีเรื่องอะไร เราค่อยติดต่อกัน”
“ได้ครับ คุณเย่ ทางสนามบินผมจะให้คนตามดูไว้ต่อ เพื่อป้องกันไม่ให้ไอ้แซ่เฉียวโกง”
……
ในขณะนี้ ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี
โบอิงบิซิเนสเจ็ตของเฉียวเฟยหยุนจอดอยู่ในโรงเก็บเครื่องบินเป็นเวลาสองชั่วโมงแล้ว
หลังจากที่เครื่องบินลำนี้ลงจอดแล้ว ก็ขับเข้าไปในโรงเก็บเครื่องบินตลอดทาง แต่หลังจากที่เครื่องบินจอดสนิท ประตูก็ไม่เคยเปิดอีกเลย
เฉียวเฟยหยุนนั่งอยู่ในเครื่องบิน และดูเวลาบนนาฬิกาตลอด
เดิมที เขาสัญญากับเฟ่ยฮ่าวหยางแล้ว ว่าจะบอกเขาตอนเครื่องบินเริ่มบิน แต่เขาไม่ได้ติดต่อเฟ่ยฮ่าวหยางเลยตั้งแต่ต้นจนจบ
เหตุผลที่เขาทำเช่นนี้ ก็เพื่อสร้างเวลาต่างกัน
เฉียวเฟยหยุนฉลาดมาก เขาสามารถเห็นจากศพของน้องชายได้ว่า ก่อนน้องชายของเขาจะตายเคยถูกชายลึกลับได้ลงโทษอย่างรุนแรงเพื่อบีบบังคับให้สารภาพแล้ว น้องชายจะต้องสารภาพทุกอย่างที่เขารู้แน่นอน
มิฉะนั้น ตราบใดที่อีกฝ่ายไม่ได้รับข้อมูลที่ต้องการ ถึงแม้ว่าเขาจะถูกหั่นเป็นคนหมู ก็จะเหลือลมหายใจสุดท้ายอยู่อย่างแน่นอน จะไม่ปล่อยให้เขาตาย
แม้ว่าน้องชายจะไม่ค่อยรู้เรื่องวงในมากนัก แต่อย่างน้อยก็จะสารภาพตัวเขาเองออกไป
นี่ก็หมายความได้ว่า ตัวตนของเขาถูกเปิดเผยต่อหน้าบุคคลลึกลับแล้ว
และในขณะที่เขากำลังรีบบินจากซีแอตเทิลไปนิวยอร์ก ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะซ่อนการเดินทางของเขา
ดังนั้นเขาจึงกังวลมาก อีกฝ่ายได้วางกำลังการควบคุมที่ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดีไว้ล่วงหน้าแล้ว และกำลังรอให้เขาปรากฏตัว
ดังนั้น เขาจงใจยืดเวลาไปสองชั่วโมง
เวลาสองชั่วโมงนี้ เขานั่งอยู่ในเครื่องบินตลอด ค้นหาข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกู้ชิวอี๋บนอินเทอร์เน็ต
เขาในตอนนี้ เห็นว่าเวลาผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว ก็ไม่รีบลงจากเครื่องบิน แต่หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาเฟ่ยฮ่าวหยาง
พอรับสาย เฟ่ยฮ่าวหยางถามว่า:”เฟยหยุน นายลีลามาตลอดเวลาจนถึงตอนนี้ เพิ่งจะออกบินงั้นหรือ?”
เฉียวเฟยหยุนรีบพูดว่า:”ขอโทษนะครับคุณชายเฟ่ย ตอนที่ออกบินก่อนหน้านี้ไม่ได้บอกคุณ อันที่จริงฉันมาถึงนิวยอร์กแล้ว และยังอยู่ที่สนามบิน”
“มาถึงแล้ว?”เฟ่ยฮ่าวหยางพูดด้วยความไม่พอใจ:”เชี่ย ให้คุณบอกฉันล่วงหน้า ฉันจะได้ให้พ่อบ้านรีบไปรับคุณ ทำไมคุณไม่บอกสักหน่อยล่ะ?”