ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4029 ใช้ทั้งไม้อ่อนและไม้แข็งพยายามทำให้ผู้อื่นยอมจำนน
เฉินฝูพูดอย่างระมัดระวัง : “ใครจะรู้หลังจากเสร็จเรื่องแล้วพวกคุณจะฆ่าเพื่อปิดปากหรือเปล่า？คดีลักพาตัวส่วนใหญ่ โจรที่ลักพาตัวล้วนแต่ฆ่าตัวประกันทิ้ง เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะถูกเปิดเผย！”
“ฆ่าปิดปาก？”คาซูโอะ ฮันโซหัวเราะอย่างดูถูก พูดว่า : “ใช้สมองของแกคิดดูนะเฉินฝู วันนี้ฉันใช้ใบหน้าที่แท้จริงมาเจอแก คืนวันที่11ฉันก็ใช้ใบหน้าที่แท้จริงปรากฏในห้องจัดงานเลี้ยง ถึงตอนนั้นก็จะต้องถูกกล้องวงจรปิดทั้งหมดในห้องจัดงานจับภาพไว้ได้ ในเมื่อจะต้องถูกเปิดเผยอยู่แล้วฉันมีความจำเป็นอะไรที่จะต้องฆ่าปิดปากด้วย？นั่นเป็นการหลอกตัวเองไม่ใช่เหรอ？”
เฉินฝูได้ยินตรงนี้ ในใจก็ค่อนข้างที่จะเชื่อคำพูดของคาซูโอะ ฮันโซหน่อยๆแล้ว
จากที่เขาเข้าใจโจรลักพาตัวโดยทั่วไป สาเหตุของการฆ่าปิดปากก็เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกเปิดเผย และคำพูดของคาซูโอะ ฮันโซก็มีเหตุผลมากจริงๆ ในเมื่อตัวเองก็จะต้องถูกเปิดเผย ฆ่าปิดปากก็เท่ากับว่าเป็นการหลอกตัวเองในเรื่องที่ทราบดีว่าไม่มีทางที่จะปกปิดได้สำเร็จ
คิดมาถึงตรงนี้ เขามองไปยังคาซูโอะ ฮันโซ โพล่งพูดว่า : “ได้！ผมรับปากคุณ！ขอร้องคุณอย่าได้ทำร้ายคนในครอบครัวของผม！”
“วางใจ” คาซูโอะ ฮันโซยิ้มเล็กน้อย พูดอย่างจริงจังว่า ： “คืนวันที่ 11 คนของฉันจะให้สมาชิกในครอบครัวของแกได้กินอย่างอิ่มหมีพีมัน หลังจากนั้นจะนำตู้คอนเทนเนอร์ไปซ่อนไว้ที่ที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน รอหลังจากที่ฉันออกไปจากสหรัฐอเมริกาแล้ว ฉันจะส่งตำแหน่งของตู้คอนเทนเนอร์ให้กับแก ในคืนวันนั้นแกก็สามารถช่วยพวกเขาออกมาได้แล้ว”
พูดมาถึงตรงนี้ คาซูโอะ ฮันโซก็พูดอย่างรู้ใจอีกว่า : “เฉินฝู หลังจากที่พวกเราออกไปแล้ว ทางตำรวจจะต้องสอบสวนแกแน่นอน ถึงขั้นระบุว่าแกเป็นผู้ต้องสงสัย แกก็ไม่ต้องกลัว เพียงแค่พูดความจริงก็ได้แล้ว ถึงขั้นแกสามารถบอกตำแหน่งของตู้คอนเทนเนอร์นี้กับตำรวจได้ ให้ตำรวจไปช่วยสมาชิกในครอบครัวของแกออกมา ทำแบบนี้พวกเขาก็ยิ่งจะเชื่อคำพูดของแกมากขึ้น ผมเชื่อว่าแม้ว่าพวกเขาจะไต่ถามเอาความรับผิดชอบของแก ก็ไม่มีทางหนักมากเกินไปแน่นอน อย่างมากแกก็เข้าคุกสองสามปี แต่ว่าคนในครอบครัวของแกจะมีชีวิตอยู่รอดได้อย่างสงบสุข”
เฉินฝูได้ฟังถึงตรงนี้ ในใจก็รู้สึกตื้นตันใจต่อคาซูโอะ ฮันโซมากไม่น้อยแล้ว
เพราะว่าเขาคิดไม่ถึงว่า โจรลักพาตัวเหล่านี้จะคิดเพื่อตัวเองอย่างละเอียดรอบคอบเช่นนี้ ดูเหมือนมีเมตตาธรรมและคุณธรรมอยู่บ้างแล้วจริงๆ
และก็เป็นเพราะว่าคำพูดที่พิชิตใจของคาซูโอะ ฮันโซ ทำให้เฉินฝูคลายความสงสัยโดยสิ้นเชิง
ดังนั้น เขามองไปยังคาซูโอะ ฮันโซ เอ่ยปากพูดว่า : “คืนวันที่ 11 พาคุณเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงในฐานะพนักงานเสริ์ฟ นี้เป็นทั้งหมดที่ผมต้องทำ ถูกไหม？”
คาซูโอะ ฮันโซยิ้มพร้อมพูดว่า : “ไม่เพียงแค่ฉันคนเดียว แต่คือ 8 คน ขอแค่แกจัดการพาพวกเราทั้งแปดคนเข้าไป ภารกิจของแกก็สำเร็จแล้ว”
พูดแล้ว คาซูโอะ ฮันโซก็พูดอีกว่า : “คุณก็ไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นๆจะรู้สึกกะทันหัน ตามที่ฉันทราบมา งานเลี้ยงการกุศลในคืนวันที่11ของพวกแกนั้น มีขนาดใหญ่มาก พอถึงเวลานั้นแขกที่มาในงานอย่างน้อยมีประมาณ200-300คน อีกอย่างข้อกำหนดของงานเลี้ยงกลางคืนก็สูงมาก ต้องการกำลังคนมากยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นแกสามารถบอกคนอื่นๆได้ว่า พวกแปดคนเป็นคนที่แกดึงมาจากแผนกอื่นๆ หรือว่าโรงแรมแมนชั่นอื่นๆเพื่อมาช่วยเหลือเป็นการชั่วคราว คนอื่นๆก็ไม่มีทางสงสัยแน่นอน”
เฉินฝูพยักหน้าเบาๆแล้ว
โรงแรมเพื่อจะได้กำไรสูงสุด ปกติแล้วไม่มีทางที่จะจัดสรรกำลังคนที่เพียงพออย่างมาก ปกติก็จะต้องการเป็นการชั่วคราว เกณฑ์มาชั่วคราว
และเกณฑ์มาเป็นการชั่วคราวนั้นก็ง่ายดายอย่างมาก ตลาดแรงงานอิสระในนครนิวยอร์ก มีพนักงานชั่วคราวจำนวนมากที่ทำงานหนึ่งวันนอนพักผ่อนสามวัน ตราบใดที่พวกเขาไม่มีเงินกินข้าว ก็จะออกไปทำงานพาร์ทไทม์ทั่วทุกที่เพื่อหาเงินมาใช้จ่ายรายวัน เพียงแค่จ่ายเงิน 15ดอลลาร์สหรัฐต่อชั่วโมง ไม่ว่าทำงานอะไร อีกฝ่ายก็จะแข่งกันเข้ามาสมัครงานอย่างดุเดือด
คนกลุ่มนี้มีความคล่องตัวอย่างมาก วันนี้เป็นพนักงานโรงแรม มะรืนนี้อาจจะล้างจานอยู่ที่ร้านอาหาร อีกสองวัน อาจจะไปเป็นคนแบกหามอยู่ในสถานที่ก่อสร้างที่ไหนสักแห่ง
เพราะงั้น ถึงตอนนั้นตัวเองจัดพนักงานชั่วคราวทั้งแปดคนเข้ามา ไม่มีทางทำให้คนอื่นเกิดความสงสัยแน่นอน
คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็กัดฟันแล้ว พูดกับคาซูโอะ ฮันโซว่า : “ได้！ผมรับปากพวกคุณ！ถึงตอนนั้นจะจัดการให้พวกคุณเข้าไปแน่นอน！”
YOU MAY ALSO LIKE
