ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4067 คำตัดสินของหลี่ญ่าหลิน
เฉียวเฟยหยุนกระทำเรื่องผิดมโนธรรมมามากมายในชีวิตนี้ แต่เรื่องราวหายตัวไปของเฟ่ยฮ่าวหยาง เขาสามารถตบหน้าอกสาบานต่อทั่วโลกได้ว่า ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาเลยสักนิดอย่างแน่นอน
เขายากมากที่จะเจอกับเรื่องอะไร ที่ไม่รู้สึกละอายใจในการตรวจสอบตนเองอย่างเรื่องนี้
ดังนั้น เขาไม่ได้กังวลเลยว่าการหายตัวไปของเฟ่ยฮ่าวหยางจะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตัวเอง ความกังวลเพียงอย่างเดียวคือ ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเฟ่ยฮ่าวหยาง ตัวเองอาจจะสูญเสียที่คุ้มครองไปชั่วขณะ
แบบนั้น ถ้าเกิดฆาตกรที่ฆ่าน้องชายตายยังคงไล่ฆ่าตัวเองอยู่ ถ้าอย่างนั้นตัวเองก็มีปัญหาใหญ่แล้ว
แต่ว่า เฉียวเฟยหยุนเปลี่ยนความคิด แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรกังวลเกินไปในขณะนี้
ยังไงซะ ตอนนี้ตัวเองก็อาศัยอยู่ในตระกูลเฟ่ย อยู่ด้วยความสงบและไม่มีเหตุทะเลาะเบาะแว้งมาในหลายวันนี้ ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตรวจสอบถึงตระกูลเฟ่ย ตอนนี้ตัวเองยังปลอดภัย
ดังนั้น สิ่งที่ตัวเองต้องทำต่อไป ก็คือไม่ว่าเฟ่ยฮ่าวหยางจะกลับมาอย่างปลอดภัยหรือไม่ ก็ใช้เวลาอยู่ในตระกูลเฟ่ยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
นี่ไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับเฉียวเฟยหยุน เพราะเฟ่ยฮ่าวหยางจัดให้เขาอยู่ในคฤหาสน์หลังนั้นที่คนในตระกูลเฟ่ยย้ายออกไปแล้ว คฤหาสน์หลังนั้นก็ว่างอยู่ไม่ได้ใช้งานแล้ว ดังนั้นตราบใดที่เขาอยู่ในนั้น คนในตระกูลเฟ่ยคงไม่ได้สนใจเขา
ต่อให้สนใจก็ไม่เป็นไร เขาสามารถบอกกับคนในตระกูลเฟ่ยได้อย่างซื่อสัตย์ว่า ตัวเองเป็นเพื่อนของเฟ่ยฮ่าวหยาง คิดว่าตระกูลเฟ่ยก็ไม่มีทางขับไล่ตัวเองออกไป
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สภาพจิตใจของเฉียวเฟยหยุนก็สงบลงเล็กน้อย
……
ในเวลาเดียวกัน โรงแรมแมนชั่นของตระกูลเฟ่ย
ตำรวจนครนิวยอร์กได้รวบรวมเจ้าหน้าที่ทั้งหมด ไว้ในห้องจัดเลี้ยงแล้ว
หลี่ญ่าหลินสรุปว่า ในบรรดาของพวกเขาจะต้องมีไส้ศึกนินจาญี่ปุ่นแน่ๆ เรื่องสำคัญเร่งด่วนที่ต้องจัดการตอนนี้ คือต้องตามหาไส้ศึกคนนี้ออกมา
และวิธีของหลี่ญ่าหลินก็เรียบง่ายและหยาบคายมาก เขาไม่ได้ปฏิบัติตามกระบวนการปกติ ตามหาเฉินฝูผู้ชอบผิดทำความเข้าใจกับสถานการณ์ และคิดว่าเฉินฝูเป็นหนึ่งในผู้ต้องหา และร่วมกับพนักงานคนอื่น ทั้งหมดรวมตัวกันเป็นฝูงชน
ด้วยแบบนี้ เขาก็ไม่ต้องฟังความข้างเดียวของใครคนหนึ่ง และค้นหาปัญหาทั้งหมดออกจากในกลุ่มคนโดยตรง
วิธีการของหลี่ญ่าหลินคือ ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจถ่ายภาพด้านหน้าที่มีความคมชัดสูงของแต่ละคน ต่อจากนั้น เขาให้คนเลือกคนคนหนึ่งออกมาจากในคนเหล่านี้ก่อน พาเขาไปที่ห้องข้างๆ หลังจากที่ให้เขาดูรูปภาพของทุกคนหนึ่งรอบ ถามไถ่เขาคนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีใครบ้างทั้งที่เขาเจอในวันนี้ แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์
ถ้าหากอีกฝ่ายบอกว่าไม่มี ก็นำตัวเขาไปในมุมสักพัก โดยมีตำรวจคุ้มกัน ห้ามมิให้สื่อสารกับใคร ด้วยวิธีนี้ ก็สามารถที่จะรับรองได้ว่าเขาจะไม่สามารถสมรู้ร่วมคิดกับผู้อื่นได้
ตอนเริ่มแรกถามไถ่หลายสิบคน ล้วนเป็นพนักงานประจำของโรงแรมแมนชั่น และตอนที่เฉินฝูจัดการให้คาซูโอะ ฮันโซพวกเขามา ก็ตั้งใจให้พวกเขาไม่ต้องเข้าใกล้พนักงานเก่า ดังนั้นพนักงานเก่าเหล่านี้มองทั้งแปดคนในงานไม่ออก
ไม่นาน ก็ถึงคราวของลูกจ้างชั่วคราวที่เพิ่งได้รับการว่าจ้างให้มาช่วยในวันนี้
ลูกจ้างชั่วคราวคนนี้เป็นหนุ่มจีน เดิมทีเขาเป็นนักศึกษาต่างชาติที่มหาวิทยาลัยธรรมดาแห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก ครอบครัวทำทุกวิถีทางส่งเขาไปเรียนที่ต่างประเทศ หวังว่าเขาจะประสบความสำเร็จ แต่คาดไม่ถึงว่า หลังจากที่เขามาถึงสหรัฐอเมริกาค่อยๆสูญเสียความเป็นตัวเอง ทุกวันก็จมอยู่กับใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาไม่สามารถถอนตัวไปได้ เมื่อกลับมาก็ใช้เงินค่าเล่าเรียนที่พ่อแม่โอนให้เขาอย่างฟุ่มเฟือยจนหมดเกลี้ยง
เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเล่าเรียนได้ เขาจึงถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยตามเงื่อนไข
ตามนโยบายวีซ่านักเรียนของสหรัฐอเมริกา เมื่อคุณถูกไล่ออกจากโรงเรียน วีซ่าจะใช้งานไม่ได้ สถานการณ์แบบนี้ ตามกระบวนการปกติ คุณสามารถออกจากสหรัฐอเมริกาก่อนแล้วค่อยคิดหาวิธี
แต่ว่า ชายหนุ่มคนนี้ไม่มีหน้ากลับไปหาพ่อแม่ ดังนั้นจึงอยู่ในนครนิวยอร์กอย่างผิดกฎหมาย
YOU MAY ALSO LIKE
