ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4078 ทางเลือกของคาซูโอะ ฮันโซ
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และกล่าวว่า “ไม่จำเป็นต้องขอความเมตตาหรอก จงประหยัดพลังงานไว้เล็กน้อย และลองมาคิดดูว่าตัวเองจะตายอย่างไรเถอะ”
เฟ่ยห้าวหยางที่หวาดกลัวอย่างยิ่งยังอยากจะขอร้องเย่เฉินให้ปล่อยเขาไปสักครั้ง แต่เย่เฉินไม่ให้โอกาสเขาเลย เขาหันไปหาว่านพั่วจวินและคาซูโอะ ฮันโซแล้วพูดว่า “พั่วจวิน คาซูโอะ ฮันโซ คุณสองคนตามผมมา ผมมีเรื่องที่จะกำชับ”
ทั้งสองตอบทันที และกำลังเตรียมจะขึ้นไปชั้นบนกับเย่เฉิน เฟ่ยห้าวหยางยังคงก้มหน้าและขอร้องอย่างบ้าคลั่ง “คุณเย่…… ได้โปรดปล่อยผมไปสักครั้ง คุณเย่…….คุณเย่……”
เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา และพาทั้งสองไปที่ชั้นหนึ่งโดยตรง
ว่านพั่วจวินพูดกับเย่เฉินว่า “คุณเย่ มีห้องรับแขกอยู่ที่ชั้นหนึ่ง เราไปที่นั่นกันเถอะ”
“โอเค” เย่เฉินพยักหน้า และเดินตามว่านพั่วจวินไปที่ห้องรับแขกที่ชั้นหนึ่ง
คาซูโอะ ฮันโซก็เดินตามเข้ามาอย่างสั่นเทา มือทั้งสองข้างลูบอยู่ที่หน้าอกอย่างต่อเนื่อง ในหัวใจของเขาก็ประหม่าอย่างยิ่งไปนานแล้ว
เย่เฉินมองดูทั้งสองคน และพูดว่า “ตอนนี้ผมอยากจะทำให้เรื่องนี้ใหญ่ขึ้น ในเมื่อเป็นการตั้งเวทีและโชว์การแสดง หากการเคลื่อนไหวมันเบาเกินไปมันก็จะทำให้เวทีใหญ่อย่างนครนิวยอร์กสูญเปล่า”
ว่านพั่วจวินถามอย่างสุภาพว่า “คุณเย่ คุณมีแผนอะไรเหรอ?”
เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ที่ผมขอให้คาซูโอะ ฮันโซตัดหูทั้งสองข้างของเฟ่ยห้าวหยางนั้น เพียงเพื่ออยากจะกระตุ้นตระกูลเฟ่ยสักหน่อย งั้นก็ทำคดีลักพาตัวที่มีค่าไถ่สูงสุดในประวัติศาสตร์ของนครนิวยอร์ก ให้ตระกูลเฟ่ยสักครั้งแล้วกัน”
เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็มองไปที่คาซูโอะ ฮันโซ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเป็นคนตัดหูของเฟ่ยห้าวหยาง ถ้าอย่างนั้นคุณก็เป็นคนไปส่งหูสองข้างนี้ไปยังตระกูลเฟ่ยแล้วกัน และแจ้งให้พวกเขาทราบด้วยว่า ถ้าอยากจะให้เฟ่ยห้าวหยางมีชีวิตอยู่ต่อ ก็จะต้องจ่ายค่าไถ่จำนวนหนึ่งแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ และจะต้องจ่ายในรูปของสกุลเงินดิจิทัลที่เข้ารหัสเท่านั้น มิฉะนั้น ก็รอเก็บศพให้เฟ่ยห้าวหยางได้เลย”
“ห๊ะ?!” ขาของคาซูโอะ ฮันโซอ่อนลงด้วยความตกใจ และเขาก็พูดโพล่งออกมาว่า “คุณเย่……ด้วยความแข็งแกร่งของตระกูลเฟ่ย เกรงว่าพวกเรานินจาอิงะอาจจะถูกกำจัดทิ้ง……”
เย่เฉินยิ้ม และโบกมือว่า “คุณไม่ต้องกังวล ไม่ว่าจะเป็นเฟ่ยเสวปิน หรือเฟ่ยซานไห่ ก็จะไม่มีโอกาสไปญี่ปุ่นเพื่อแก้แค้นนินจาอิงะ หลังจากที่เรื่องนี้จบลง พวกเขาทั้งสองคนก็จะจบลง รอให้คุณท่านของตระกูลเฟ่ยได้รับอำนาจคืนมา และนินจาอิงะพวกเจ้าก็ไม่ใช่ศัตรูของตระกูลเฟ่ยแล้ว แต่เป็นหนึ่งในผู้อุปถัมภ์ของตระกูลเฟ่ย”
เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินก็พูดอีกครั้งว่า “คาซูโอะ ฮันโซ เรื่องทุกอย่างต่างมีหลายด้าน ตระกูลเฟ่ยจะปฏิบัติกับนินจาอิงะอย่างไรขึ้นอยู่กับว่าใครนั่งอยู่ในตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเฟ่ย คุณเข้าใจไหม?”
เมื่อคาซูโอะ ฮันโซได้ยินเช่นนี้ จิตวิญญาณของทั้งคนก็ถูกยกขึ้นมาทันที
เขาไม่ใช่คนโง่ แล้วจะไม่เข้าใจความหมายของคำพูดของเย่เฉินได้อย่างไร
ในชั่วพริบตา ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปร้อยแปดสิบองศาเลยทีเดียว
ก่อนหน้านี้ เป็นเพราะกลัวว่าตระกูลอิงะจะถูกตระกูลเฟ่ยแก้แค้น และถูกฆ่าทิ้งทั้งตระกูลอย่างน่าสังเวช
แต่ตอนนี้ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า สิ่งที่พูดอยู่บนแพลตฟอร์มอินเทอร์เน็ตหัวเซี่ยนั้นถูกต้องมาก ต่อสู้สักตั่ง จักรยานก็จะกลายเป็นมอเตอร์ไซค์!
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย และพูดโพล่งออกมาว่า “คุณเย่ คุณต้องการให้ผมทำอะไร สั่งมาได้เลย ข้าน้อยจะพยายามอย่างเต็มที่ และจะทำอย่างสุดความสามารถอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ได้ ถือว่าใช่ได้!”
หลังพูดจบ เย่เฉินก็ได้บอกความต้องการตัวเองอย่างละเอียด ให้กับคาซูโอะ ฮันโซ
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ คาซูโอะ ฮันโซก็รู้สึกวิตกกังวล แต่เขาก็พูดโดยไม่ลังเลว่า “คุณเย่ไม่ต้องกังวล ข้าน้อยจะทำภารกิจให้สำเร็จอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย และพูดกับว่านพั่วจวินว่า “พั่วจวิน ผมจะกลับไปที่พรอวิเดนซ์เร็วๆ นี้แล้ว เรื่องที่เหลืออยู่ทางด้านนี้ คุณก็ดำเนินการจัดการพร้อมกับคาซูโอะ ฮันโซ ผมจะกลับมาในวันพรุ่งนี้อีกครั้ง”
ว่านพั่วจวินกล่าวด้วยความเคารพว่า “ได้ครับคุณเย่!”
YOU MAY ALSO LIKE
