ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4122 หาเงินได้ แต่ใช้ไม่ได้
“บัดซบ!”เฟ่ยซานไห่คำรามอย่างโกรธจัด:”คนที่ฉันส่งออกไป ล้วนแต่เป็นยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้โดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาจะโจมตีด้วยระเบิดได้อย่างไร? ! และยิ่งกว่านั้นพวกเขานั่งเครื่องบินไปญี่ปุ่น ต่อให้มีระเบิดก็เถอะ! ก็ไม่มีทางนำขึ้นเครื่องบินได้สิ และในเวลาอันสั้นเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่มีทางหาระเบิดได้!”
เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างช่วยไม่ได้อย่างยิ่ง:”พ่อ นั่นคือสิ่งที่ข่าวบอก ผมให้คนติดต่อคนที่เราส่งไปแล้ว สถานการณ์ตอนนี้คือยังไม่มีใครติดต่อได้เลย ผมกังวลว่าพวกเขาจะรอดกลับมายากจริงๆ……”
เฟ่ยซานไห่จับกาน้ำชาดินเหนียวอันล้ำค่าของเขา โยนลงพื้นจนแตกเละ แล้วตะโกนด้วยความโกรธว่า:”แม่งเอ้ย! นินจาอิงะตั้งใจจะทำสงครามกับตระกูลเฟ่ยงั้นเหรอ? ! นี่ต้องเป็นกับดักที่ไอ้พวกสารเลววางไว้แน่นอน! ไม่เพียงแต่ฆ่าคนของเราเท่านั้น แต่ยังปล่อยให้คนของเราเป็นแพะรับบาปอีก! มีอย่างนี้ที่ไหนกัน!”
พูดจบ เขามองไปที่เฟ่ยเสวปิง และกัดฟันพูดว่า:”รีบให้คนไปถามข่าวก่อน ฉันอยากรู้ว่าสถานการ์ณการบาดเจ็บและเสียชีวิตเป็นไงบ้าง เสียชีวิตกี่คน บาดเจ็บกี่คน และถูกจับไปกี่คน!”
เฟ่ยเสวปิงรีบพูดว่า:”พ่อ ผมติดต่อเจ้าหน้าที่ข่าวกรองของญี่ปุ่นได้แล้ว ให้พวกเขาไปสืบข่าวนี้”
เฟ่ยซานไห่พูดต่อ:”รีบลบไฟล์และบันทึกการออกจากประเทศขพวกเขา ห้ามให้เรื่องนี้มาเกี่ยวพันกับตระกูลเฟ่ยเราเด็ดขาด! หากคณะกรรมการความปลอดภัยแห่งชาติของญี่ปุ่นเดินตามรอยพวกเขา แล้วสืบถึงตระกูลเฟ่ย เราทุกคนถึงตายก็ห้ามยอมรับ!”
“นอกจากนี้ เนื่องจากญี่ปุ่นประกาศว่าคนของเราเป็นผู้ก่อการร้าย งั้นคงเตรียมพร้อมที่จะใส่ร้ายแล้วแน่นอน เราอยู่ห่างออกไปหลายหมื่นกิโลเมตร ไกลเกินกว่าจะคว้า ส่วนคนคงจะช่วยออกมาไม่ได้แล้ว ห้ามให้เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อตระกูลเฟ่ย! ดังนั้นนายหาฝากข้อความบอกพวกเขาว่า ขอแค่พวกเขาไม่หลุดตระกูลเฟ่ยออกมา จะจ่ายเงิน 20 ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อคนเพื่อปักหลัก!”
เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างกังวล:”พ่อ ตอนนี้ผมกลัวว่าพวกเขาจะทนการพิจารณาคดีไม่ได้ และทอดทิ้งพวกเราแล้ว!”
“เรื่องนี้ไม่ต้องกังวลมาก”เฟ่ยซานไห่พูดอย่างเย็นชา:”พวกเขาล้วนเป็นคนฉลาด คนในครอบครัวอยู่ข้างนอกกันหมด หากพวกเขาต่อสู้กับเรา จะทำให้ครอบครัวของพวกเขาจ่ายค่าเสียหายได้ตลอดเวลา เวลานี้พวกเขาจะต้องปิดปากแน่นแน่นอน หลังจากนั้นรอข่าวของเรา ตราบใดที่เงื่อนไขของเราทำให้พวกเขาพอใจ ถึงตายพวกเขาก็จะไม่สารภาพพวกเราออกมา”
เฟ่ยเสวปิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก และถามว่า:”พ่อแล้วนินจาอิงะจะทำไงดีล่ะ? พวกเขากล้าสู้เอาเป็นเอาตายกับพวกเราแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะมาเตรียมการมาอย่างดีเลยนะ!”
เฟ่ยซานไห่ถอนหายใจ และพูดอย่างโกรธเคือง:”เรื่องนี้คงต้องทิ้งไว้ก่อน ค่อยๆ คิดจะดีกว่าๆ ไม่เช่นนั้นหากบีบอีกฝ่ายเกินไป พวกเขาอาจจะทำร้ายฮ่าวหยาง สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่การจัดการกับนินจาอิงะ แต่คือทำทุกวิถีทาง เพื่อช่วยฮ่าวหยางออกมา!”
เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างกังวล:”พ่อครับ อีกฝ่ายให้เวลาเราแค่ 48 ชั่วโมง หากเราไม่สามารถเอาเงิน 2 แสนล้านเหรียญออกเป็นสกุลเงินดิจิทัล ฮ่าวหยางก็จะเป็นอันตราย……”
เฟ่ยซานไห่พยักหน้า และกัดฟันพูดว่า:”ไม่ต้องกังวล ถ้าไม่มีทางอื่นจริงๆ ฉันยังสามารถให้เงินดิจิทัล 2 แสนล้านเหรียญแก่เขาได้ ถึงแม้เงินจะมาก แต่ตระกูลเฟ่ยก็ยังจ่ายไหว! แต่ว่าเงินก้อนนี้ ถึงแม้เขาจะหาได้ ก็ใช้ไม่ได้แน่นอน!”