ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4136 มิน่าล่ะ
“กลัว? !”
เมื่อได้ยินการคาดเดาของบิดา เฟ่ยเสวปิงก็ถามด้วยความประหลาดใจ:”พ่อ พ่อหมายความว่า เขารู้ว่าใครเป็นคนทำฮ่าวหยาง และก็กลัวว่าคนเหล่านั้นจะทำเขาไปด้วย?”
“น่าจะเป็นเช่นนี้!”เฟ่ยซานไห่พยักหน้าด้วยท่าทางที่จริงจังอย่างยิ่ง แล้วพูดอีกว่า:”แล้วคิดสิ่งที่หลี่ญ่าหลินพูดเมื่อกี้ จู่ๆ ฉันก็รู้สึกคิดได้เล็กน้อย……”
ความเข้าใจและวิเคราะห์ของเฟ่ยเสวปิงยังไม่ใกล้เคียง ดังนั้นเขาจึงถามว่า:”พ่อ พ่อวิเคราะห์ออกมาได้ไง?”
เฟ่ยซานไห่ไม่ตอบคำถามของเขา แต่สั่งให้พ่อบ้านพาทุกคนรวมทั้งหวางหยวนหยวนออกไปก่อน
หลังจากที่ทุกคนจากไป เฟ่ยซานไห่ก็พูดกับเฟยเสวปิงด้วยสีหน้าจริงจังว่า:”เราไม่เข้าใจเรื่องอื้อฉาวที่หลี่ญ่าหลินพูดถึงเมื่อกี้มาตลอด แต่ตอนนี้ฉันค่อยๆ รู้สึกว่าเรื่องอื้อฉาวนี้ มีโอกาสสูงที่จะเกิดขึ้นที่ฮ่าวหยาง และมันน่าจะเกี่ยวข้องกับเฉียวเฟยหยุนคนนี้มาก”
พูดไป เฟ่ยซานไห่ก็มองเฟ่ยเสวปิง และถามว่า:”ฉันคิดว่า มันเป็นไปได้ที่ฮ่าวหยางกับเฉียวเฟยหยุน กำลังทำเรื่องที่ไม่อาจบอกใครได้ด้วยกัน! และนี่ก็สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมฮ่าวหยางถึงพาเฉียวเฟยหยุนเข้าไปในบ้านเงียบๆ และยังคุยแผนการกับเขาทุกๆ วันนั้นในคฤหาสน์ที่ว่างนั้นอีกดเวย……”
เฟ่ยเสวปิงรีบถามว่า:”พ่อ พ่อคิดว่าชายหนุ่มอายุ 20 กว่าปีสองคน จะสามารถทำอะไรได้ล่ะ?”
เฟ่ยซานไห่พูดอย่างเย็นชา:”ทั้งสองคนต้องคุยแผนการบางอย่าง และคงเริ่มทำแล้วแน่นอน”
เมื่อพูดอย่างนั้น เฟ้ยซานไห่ก็นึกอะไรขึ้นได้ และถามอย่างรวดเร็วว่า:”ตอนที่ฮ่าวหยางหายตัวไป เขากำลังจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลอยู่ใช่ไหม?”
“ใช่”เฟ่ยเสวปิงพยักหน้าและพูดว่า:”ว่ากันว่าร่วมกับหอการค้าจีน และต้องการบริจาคเงินให้กับเด็กกำพร้าชาวจีน”
เฟ่ยซานไห่ขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้น และถามเฟ่ยเสวปิงว่า:”ลูกชายของนาย นายคงรู้จักดีกว่าใครๆ นายคิดว่าจู่ๆ เขาก็ออกมาทำบุญ เรื่องนี้มันผิดปกติหรือเปล่า?”
เฟ่ยเสวปิงพยักหน้าตามความจริงและพูดว่า:”บอกตามตรงนะพ่อ นี่เป็นดูผิดปกติจริงๆ ฮ่าวหยางนิสัยเย็นชา และดูถูกคนจนอยู่ลึกๆ เขาไม่ใช่เด็กที่มีใจบุญ”
“นั่นน่ะสิ”เฟ่ยซานไห่พูดอย่างเคร่งขรึม:”ในเมื่อมันผิดปกติมาก งั้นในนี้มันต้องมีอะไรแปลก ๆ บางทีพวกเขาสองคนสมคบคิดกันหลายวัน คงกำลังคุยเรื่องงานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศลนี้”
พูดไป เฟ่ยซานไห่ถามอีกว่า:”ตอนเกิดเรื่องนายไปที่เกิดเหตุ นายบอกฉันมา ตอนนั้นมีเหตุการณ์พิเศษอะไรบ้างไหม?”
”เหตุการณ์พิเศษ……:”เฟ่ยเสวปิงครุ่นคิด และพูดว่า:”มีดาราอินเตอร์ที่ชื่อกู้ชิวอี๋ ซึ่งเป็นนักร้องชาวจีนที่โด่งดังที่สุด เธอเป็นแขกรับเชิญลึกลับในงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลในวันนั้น”
เฟ่ยซานไห่ถามว่า:”ใครเชิญเธอ?”
“แน่นอนว่าต้องเป็นฮ่าวหยาง……”เฟ่ยเสวปิงพูดอย่างตรงไปตรงมา:”ฮ่าวหยางเป็นคนนำในงานเลี้ยงอาหารค่ำการกุศล และเชิญกู้ชิวอี๋ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ฮ่าวหยางหมายถึง เขาขอให้หอการค้าจีนช่วยติดต่อ ผมเดาว่า เขาน่าจะสนใจดาราหญิงคนนั้น และอยากใช้โอกาสนี้เพื่อทำความคุ้นเคย เด็กผู้ชายน่ะ พ่อก็รู้ ใครก็อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับดาราหญิง”
เฟ่ยซานไห่ถามอีกครั้ง:”การจีบดาราสาว ต้องยุ่งยากขนาดนี้เหรอ? ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นดาราระดับไหน ถ้ารู้ตัวตนของฮ่าวหยาง คงจะเริ่มเอาใจเขาเองตั้งนานแล้วใช่ไหม? ฮ่าวหยางต้องใช้สมองเพื่อทำให้อีกฝ่ายพอใจอีกทำไมล่ะ?”
เฟ่ยเสวปิงพูดว่า:”กู้ชิวอี๋คนนี้ไม่ธรรมดา เธอไม่ใช่ดาราธรรมดา เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของกู้เย้นจงผู้นำตระกูลกู้แห่งหัวเซี่ย และเป็นทายาทคนเดียวที่มีทรัพย์สินหลายแสนล้านดอลลาร์ เธอค่าสูงมาก”
เฟย่ซานไห่พยักหน้าเบา ๆ และพึมพำว่า:”มิน่าล่ะ.…..”
เฟ่ยเสวปิงรีบถามว่า:”พ่อ พ่อบอกมิน่าล่ะอะไรเหรอ?”