ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4159 ไอ้ลูกอกตัญญู!
แต่ในเวลานี้ เฟ่ยซานไห่ที่อยู่ข้างๆเขายังคงถือแก้วเหล้าอยู่ และไม่กล้าดื่มมัน
เขาไม่กล้าดื่มมัน แต่คนข้างๆลูกชายของเขาช่างดื่มได้ไวมาก!
สิ่งนี้ทำให้เขาตื่นตระหนกขึ้นมาทันที “แม่งถ้าปล่อยเสวปิงให้ไอ้เวรคนนี้ดื่มหมดก่อน งั้นฉันก็ต้องจบลงแล้วไม่ใช่เหรอ?”
เมื่อคิดถึงว่าตัวเองถูกตบแทนเขาในตอนเมื่อกี้นี้ เฟ่ยซานไห่ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น เขารีบใช้เสียงไออย่างหนักทันที จ้องไปที่เฟ่ยเสวปิงและด่าว่า “อะแฮ่ม! ไอ้ลูกอกตัญญู! มึงดื่มเร็วขนาดนี้ อยากให้กูได้รางวัลอีกแก้วพิเศษงั้นเหรอ?!”
เฟ่ยเสวปิงกำลังจะบีบจมูกของเขาและดื่มส่วนที่เหลือลงไป เมื่อเขาได้ยินเสียงคำรามของพ่อเขา และตกใจมากจนเกือบจะถือแก้วเหล้าไม่อยู่
เขากลับมารู้สึกตัวอีกครั้งด้วยความตื่นตระหนก จากนั้นมองไปที่เฟ่ยซานไห่ ถึงจะตระหนักได้ว่าสุราในแก้วของพ่อยังไม่ได้แตะต้องเลย
ในเวลานี้ ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าเขาเกือบจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่อีกครั้ง
เมื่อกี้นี้ก็เพราะตัวเองตบไม่ทันเวลา พ่อเลยต้องโดนตบหน้าแทนตัวเองไปทีหนึ่ง
ในครั้งนี้หากบังเอิญทำให้พ่อต้องดื่มเหล้าขาวเพิ่มอีกแก้ว โดยไม่ทันระวังอีก ความสัมพันธ์พ่อลูกอาจพังทลายลงทันทีได้
ในตอนนี้ เขาเกลียดเย่เฉินจริงๆ เพราะวิธีการของเย่เฉินนั้นมันเหี้ยมากจริงๆ ที่จะกระตุ้นรากฐานทางอารมณ์ระหว่างพ่อลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันช่างน่ารังเกียจจริงๆ!
หลังจากชั่งน้ำหนักแล้ว เฟ่ยเสวปิงก็ได้ยอมแพ้อยู่ในใจแล้ว และเขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า “ให้ตายสิ! ช่างมันเถอะ! แม้ว่าในวันนี้ฉันจะต้องดื่มสี่แก้ว ฉันก็ต้องจัดอย่างเต็มที่! แม้ว่าฉันจะสู้ตายด้วยครึ่งชีวิต ก็ต้องปกป้องความสัมพันธ์พ่อลูกไว้!”
“มิฉะนั้น ถ้าคุณท่านแค้นใจในอนาคตขึ้นมา และไม่ส่งต่อตำแหน่งหัวหน้าตระกูลให้ฉัน ฉันจะไปร้องทุกข์ได้ที่ไหน?”
“เมื่อมีคนถามฉันว่าทำไมฉันถึงเสียตำแหน่งทายาทไป หากแม่งบอกไปว่าเพราะฉันดื่มเหล้าเร็วเกินไป และมันจะไม่เสียเปรียบจนตายเหรอ…….”
ดังนั้น เขาทำได้เพียงวางแก้วเหล้าลงอย่างรวดเร็ว เช็ดปากด้วยความตื่นตระหนก และรีบพูดว่า “ท่านพ่อ……..ผมยังดื่มไม่หมด……คุณ…..เชิญคุณดื่มก่อนเลย………”
เฟ่ยซานไห่ถึงพอใจเล็กน้อยในเวลานี้ จ้องมาที่เขา แล้วมองแก้วของเขาอีกครั้ง ไม่สามารถทำใจได้สักที
เย่เฉินรู้สึกเริ่มไม่มีความอดทนเล็กน้อยในเวลานี้ และพูดว่า “พวกคุณสองคนเป็นอะไรไป? ยังจะทำได้ไหม? ถ้าใครดื่มไม่หมดภายในหนึ่งนาที ฉันจะให้รางวัลเขาอีกหนึ่งแก้วพิเศษ!”
หลังจากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เปิดนาฬิกาจับเวลา แล้วพูดเบาๆว่า “เริ่มต้นการจับเวลา!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยซานไห่จึงไม่กล้าที่จะชะลอเวลาอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกัดฟันและถือแก้วไว้ในมือและดื่นลงไปในท้องของเขา
ความรู้สึกเผ็ดร้อนและระคายเคืองที่ทางเข้า ทำให้เฟ่ยซานไห่แทบหายใจไม่ออก แต่เขาไม่กล้าลังเลอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงดื่มสุราที่เหมือนน้ำพริกเข้าปาก แล้วกลืนลงไปอย่างสุดกำลัง
เฟ่ยเสวปิงที่อยู่ข้างๆคอยดูนาฬิกา Patek Philippe สามคำถามซึ่งมีมูลค่าหลายสิบล้านในมือ และสวดอธิษฐานในใจอย่างเงียบๆว่า “ท่านพ่อ…..คุณต้องดื่มเร็วขึ้น…….หากคุณดื่มหมดในหนึ่งนาที งั้นฉันก็ต้องดื่มอีกสองแก้วแล้วไม่ใช่เหรอ? คุณเห็นแก่ความกตัญญูของฉัน อย่างน้อยก็ให้เวลาฉันสิบยี่สิบวินาที ไม่อย่างนั้นวันนี้ฉันจะทนไม่ไหวจริงๆ…….”
เฟ่ยซานไห่มีความชัดเจนในใจว่า ถ้าตัวเองดื่มช้าไป จะมีสองผลลัพธ์เกิดขึ้น
อย่างแรกคือ ทั้งตัวเองและลูกชายจะได้รับรางวัลคนละแก้ว
นี่เป็นผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด ไม่มีใครสามารถได้รับประโยชน์แม้แต่น้อย
อย่างที่สอง ก็คือเขาสามารถดื่มให้เสร็จเมื่อหมดเวลาพอดี แต่ลูกชายของเขาไม่มีเวลาเพียงพอแล้ว จึงได้รับรางวัลหนึ่งแก้วไป
แต่ในกรณีนี้ ลูกชายจะได้รับรางวัลสองถ้วย ซึ่งเมื่อปัดเศษขึ้นจะมากกว่าปอนด์…
และผลลัพธ์ที่ดีที่สุด คือต้องดื่มเหล้าให้หมดแก้วโดยเร็วที่สุด และเหลือเวลาให้ลูกชายดื่มเหล้าอีกครึ่งแก้วที่เหลือให้มากขึ้น เพื่อที่ทั้งสองคนจะได้รอดพ้นจากภัยพิบัติ…….
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ทำได้เพียง เทเหล้าที่เหลือเข้าปากให้หมดกำลังเท่านั้น………
YOU MAY ALSO LIKE
