ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4168 ยาช่วยหัวใจ
อันที่จริงบนตัวของเย่เฉินพกยาอยู่สามประเภทเสมอนั่นคือ ยาช่วยหัวใจ ยาอายุวัฒนะและยาเสริมชี่ปราณ
และที่เขาให้กู้ชิวอี๋ช่วยนำยาช่วยหัวใจไปมอบให้แทนที่จะเป็นยาอายุวัฒนะ ด้านหนึ่งก็เพราะน้าชายใหญ่ของเขาเพิ่งจะถูกขับไล่ออกมาจากงานประมูลยา หากเขาให้กู้ชิวอี๋นำมันไปส่ง แบบนั้นตัวตนของเขาก็อาจจะถูกเปิดเผย อีกด้านหนึ่งก็เป็นเพราะในใจของเขาที่ยังคงรู้สึกยากที่จะปล่อยวางเรื่องของคุณตา
ในความเห็นของเขา ประสิทธิภาพของยาช่วยหัวใจก็เพียงพอแล้วที่จะช่วยตาของเขาได้ แล้วทำไมจะต้องใช้ยาอายุวัฒนะ?
ยิ่งไปกว่านั้น ในตอนนั้นพ่อของเขาถูกตระกูลอานเลือกปฏิบัติใส่ไม่น้อย การที่ตนนำยาช่วยหัวใจออกไปก็ถือว่าเป็นการทำดีตอบแทนความชั่วแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องเพิ่มมันไปสู่ระดับที่สูงขึ้นกว่านั้น
กู้ชิวอี๋ไม่รู้ถึงความสมดุลในหัวใจของเย่เฉิน เธอรู้เพียงว่าสถานการณ์นั้นเร่งด่วนและไม่อาจชะลอได้
ดังนั้นเธอจึงรีบพูดว่า “พี่เย่เฉิน ฉันจะไปสนามบินเดี๋ยวนี้!”
เย่เฉินเอ่ย “ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้น เธอโทรหาตัวตัวให้จัดการเตรียมเครื่องบินก่อน ฉันเองก็จะขอให้ว่านพั่วจวินจัดทหารหญิงหลายคนไปกับเธอด้วย จะต้องรับประกันได้ถึงความปลอดภัยส่วนบุคคลของเธอ”
กู้ชิวอี๋พยักหน้าและกล่าวว่า “ฉันจะโทรหาตัวตัวเดี๋ยวนี้!”
ในเวลานี้เฉินตัวตัวเพิ่งเซ็นสัญญากับตัวแทนของตระกูลเฟ่ยเสร็จ และซื้อสถานที่จัดแสดงโชว์ที่ตระกูลเฟ่ยเพิ่งจะซื้อไปด้วยราคาที่ถูกราวกับหนึ่งดอลลาร์
ทันทีที่โทรศัพท์ของกู้ชิวอี๋โทรเข้ามา เธอก็แทบรับสายอย่างรอไม่ไหวแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “แม่เจ้าชิวอี๋ ตระกูลเฟ่ยขายสถานที่ให้พวกเราแล้ว! นี่มันน่าทึ่งอย่างมาก! เธอกับเย่เฉินทำได้ยังไงกันแน่?”
กู้ชิวอี๋รีบพูด “มีพี่เย่เฉินออกหน้า เรื่องเล็กแค่นี้จะมีอะไรกัน”
พูดจบ เธอก็รีบเสริมว่า “ตัวตัว เธอช่วยจัดเครื่องบินให้ฉันโดยเร็ว ฉันจะบินไปลอสแองเจลิสทันที ให้ลูกเรือเตรียมตัวให้พร้อม ยิ่งเร็วเท่าไรก็ยิ่งดี”
“หา?” เฉินตัวตัวรู้สึกประหลาดใจและถามว่า “ชิวอี๋ พรุ่งนี้พวกเราจะมีการซ้อมครั้งสุดท้าย และการแสดงจะเริ่มในวันมะรืนนี้ เวลานี้เธอไปทำอะไรที่ลอสแองเจลิสกัน ไปกลับที่นั่นต้องใช้เวลาอย่างน้อยเจ็ดหรือแปดชั่วโมงเชียวนะ?”
กู้ชิวอี๋โพล่งออกมา “โธ่ เป็นเรื่องเร่งด่วน ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาอธิบายให้ฟัง เธอรีบจัดการให้ฉันที หากทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ดึกคืนนี้ฉันก็จะกลับมาได้และจะไม่ทำให้การซ้อมในวันพรุ่งนี้ล่าช้า!”
“ก็ได้…” เฉินตัวตัวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดว่า “ฉันจะโทรหาลูกเรือเดี๋ยวนี้”
กู้ชิวอี๋เอ่ยกำชับ “บอกให้พวกเขารีบหน่อย ฉันจะไปสนามบินเดี๋ยวนี้!”
“ได้ ฉันรู้แล้ว”
กู้ชิวอี๋วางสายแล้วพูดกับเย่เฉินว่า “พี่เย่เฉิน อย่างนั้นฉันจะไปสนามบินเดี๋ยวนี้”
เย่เฉินยืนขึ้นและเอ่ยปาก “ฉันจะไปส่งเธอ”
กู้ชิวอี๋คล้องแขนของเขาและพูดอย่างออดอ้อนว่า “พี่เย่เฉิน ถ้าคุณไม่มีธุระอะไร คุณก็ไปกับฉันสิ อย่างมากคุณก็แค่รอฉันที่สนามบิน ไม่จำเป็นต้องไปที่ตระกูลอานนี่!”
เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า “คืนนี้เฟ่ยเจี้ยนจงและเฟ่ยเข่อซินจะมาถึงแล้ว ของขวัญชิ้นใหญ่ที่ฉันเตรียมไว้ให้ตระกูลเฟ่ยก็ได้เวลาเช็กบิลแล้ว ที่นี่ยังมีอีกหลายสิ่งที่รอให้ฉันทำ ดังนั้นพวกเราได้แต่ต้องแยกกันไป”
“ก็ได้…” กู้ชิวอี๋รู้ว่าเย่เฉินยังมีอย่างอื่นที่ต้องทำ ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างขึ้นอย่างว่าง่าย “งั้นฉันไปเอง พอเสร็จธุระแล้วจะกลับมาเจอคุณทันที”
“ได้!”
ในเวลานี้ หลี่ญ่าหลินที่อยู่ชั้นล่างก็หมดความสนใจที่จะดื่มคนเดียวแล้วเช่นกัน เขาโบกมือให้เฉินจ้างโจงและพูดว่า “เถ้าแก่ เงินวางอยู่บนโต๊ะให้คุณแล้ว”
เฉินจ้างโจงโผล่หัวของเขาออกมา จากนั้นก็เหลือบมองที่กองธนบัตร 100 ดอลลาร์บนโต๊ะ และรีบพูดขึ้น “นักสืบหลี่ เงินนั่นมากเกินไปแล้ว คุณวางไว้แค่ 100 ดอลลาร์ก็พอแล้ว”
หลี่ญ่าหลินเอ่ย “เงินนี่ไม่ใช่ผมจ่าย เป็นเพื่อนของผมให้มา ผมจะเอามันใส่มันในกระเป๋าตัวเองได้ยังไง คุณรับไปเถอะ ผมไปแล้ว”
พูดจบ เขาก็ลุกขึ้นหยิบกระดาษเช็ดปากแล้วหันหลังเดินออกไป
YOU MAY ALSO LIKE
