ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4185 รับของขวัญพบหน้าแล้วค่อยจากไป
พูดถึงตรงนี้ นายหญิงใหญ่ก็ค่อยๆ เช็ดน้ำตาและถอนหายใจ “แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังหาเฉินเอ๋อไม่พบ ฉันไม่รู้ว่าฉันจะอยู่ได้จนถึงวันที่เขากลับมาหรือไม่ คำพูดพวกนี้ ฉันได้แต่บอกให้หนูฟัง เผื่อว่าฉันอยู่ไม่ถึงวันที่เฉินเอ๋อกลับมา อย่างน้อยๆหนูก็สามารถช่วยยายเล่าให้เขาฟังได้!”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างแน่วแน่ในทันทีว่า “คุณยาย คุณอย่ามองโลกในแง่ร้ายนัก หนูเชื่อว่าอีกไม่นานก็พบพี่เย่เฉินแน่ ถึงตอนนั้นพวกเราจะมาหาคุณด้วยกัน!”
นายหญิงใหญ่ต้องผงกศีรษะ เธอจับมือกู้ชิวอี๋ไว้แน่นแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “เด็กดี หนูอย่าได้หลอกยาย รอให้คราวหน้าหนูมาที่ลอสแองเจลิสแล้ว อย่าได้ไปไหนก่อนทั้งนั้น มาให้ยายเห็นหน้าก่อน ได้ไหม?”
“ได้ค่ะ!” กู้ชิวอี๋รีบรับปากและพูดว่า “คุณยายวางใจ ถึงตอนนั้นหนูก็จะทำเหมือนวันนี้ ลงจอดบนรันเวย์หน้าประตูบ้านคุณยายโดยตรง!”
นายหญิงใหญ่ฟังก็ค่อยรู้สึกดีขึ้นบ้าง เธอจับมืออีกฝ่ายเอาไว้และเอ่ย “ต่อให้คืนนี้หนูจะต้องไปแล้ว ก็ไม่ควรไปเวลานี้ น้าชายและน้าสาวของหนูล้วนเพิ่งเคยเจอหนูเป็นครั้งแรก ไม่ว่ายังไงก็ควรจะนั่งพูดคุยกันสักหน่อยถึงจะได้ อีกทั้งพวกผู้ใหญ่พวกนี้ยังไม่ได้เตรียมของขวัญพบหน้าให้หนูเลย ไม่ว่าจะยังไงหนูก็ควรรับของขวัญพบหน้านี้ก่อนแล้วค่อยไป!”
พูดจบ นายหญิงใหญ่ก็พูดว่า “ไป พวกเราไปชั้นบนแล้วนั่งที่ห้องรับแขกสักหน่อย!”
กู้ชิวอี๋โบกมืออย่างรวดเร็ว: “คุณยาย…หนูฉันไม่ต้องการของขวัญพบหน้าอะไรจริงๆ…”
นายหญิงใหญ่ส่ายหัวแล้วพูดว่า “หนูแค่ไปกับยายก็พอ ทุกอย่างฟังยายจัดการ”
กู้ชิวอี๋เห็นดังนั้นก็ได้แต่ตอบรับไป
ในเวลานี้ แพทย์หลายคนได้เข้ามาข้างหน้าอย่างรวดเร็วและถามด้วยความเคารพ “คุณหนูกู้ เสียมารยาทสอบถามคุณสักหน่อยครับ ว่ายาที่คุณให้คุณท่านทานนั้นคือยาอะไรกันแน่?”
กู้ชิวอี๋เอ่ย “ฉันบอกไปแล้วนี่คะว่ามันเป็นยาช่วยหัวใจ”
“ยาช่วยหัวใจ?! แพทย์ผู้รักษารู้สึกประหลาดใจและถามว่า “เป็นยาแผนจีนหรือ?”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างภาคภูมิใจ “แน่นอน”
หมอผู้ดูแลถามอย่างตื่นเต้นทันที “คุณหนูกู้ไม่ทราบว่าที่คุณยังมียาช่วยหัวใจอยู่อีกหรือไม่ หากมี ผมอยากจะขอรบกวนคุณหนู ขอยาช่วยหัวใจสักเล็กน้อย ผมต้องการนำมันไปทดสอบเพื่อดูว่ายาวิเศษนี้มีส่วนประกอบอะไรบ้าง”
กู้ชิวอี๋ส่ายหัวและพูดว่า “ขอโทษด้วย ฉันมียาช่วยหัวใจเพียงแค่เม็ดเดียวเท่านั้น”
แพทย์ผู้รักษาไม่ยอมแพ้และถามต่อว่า “คุณช่วยคิดดูให้ดีๆว่ามียานี้ในสต๊อกอีกหรือไม่ หรือว่าพ่อของคุณยังมียาช่วยหัวใจสำรองเอาไว้บ้างรึเปล่า หากมีล่ะก็ ผมอยากร่วมมือกับคุณ ลองวิเคราะห์ตัวยาช่วยหัวใจออกมาดู”
สำหรับแพทย์ผู้รักษาคนนี้ ตอนนี้มุมมองทั้งสามของเขาได้พลิกผันไปอย่างสิ้นเชิงโดยผลการรักษาที่หาตัวจับยากของยาช่วยหัวใจ
ตอนนี้เขาคิดเพียงสิ่งเดียวในหัวก็คือ หากเขาสามารถวิเคราะห์ส่วนประกอบของยานี้ได้และนำไปผลิตเป็นจำนวนมากได้ เกรงว่าตนคงได้รางวัลโนเบลทั้งหมดมาไว้ในมือแล้ว และบางทีเขาอาจแม้กระทั่งกลายเป็นอมตะ
อย่างไรก็ตาม กู้ชิวอี๋กลับไม่ได้ให้โอกาสเขาเลย เธอกล่าวขอโทษ: “ยาช่วยหัวใจนั้นมีเพียงแค่เม็ดเดียวจริงๆ บางทีมันอาจยังมีอยู่ในโลกนี้ แต่ว่าไม่ได้อยู่ในมือของฉันแน่ๆ”
แพทย์คนนั้นอยากจะถามต่อ แต่นายหญิงใหญ่มีท่าทีไม่พอใจเล็กน้อย เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทำไมคุณถึงไม่ดูแลคุณท่านให้ดีๆ มามัวแต่ไล่ถามคุณหนูกู้อยู่ทำไม?”
แพทย์คนนั้นถูกนายหญิงใหญ่ถามจนพูดไม่ออก เขารีบพูดด้วยความเคารพว่า “นายหญิงใหญ่โปรดวางใจ ผมจะกลับไปดูแลคุณท่านเดี๋ยวนี้…:
นายหญิงใหญ่ไม่พูดอะไรอีก อีกทั้งแพทย์คนนั้นก็ไม่กล้าตอแยต่อและรีบหันกลับไปที่ห้องผู้ป่วยไอซียูทันที
ขณะที่นายหญิงใหญ่พากู้ชิวอี๋ออกจากประตูไป หงเทียนซือที่นิ่งเงียบอยู่นานก็รีบตามมาและพูดด้วยสีหน้านับถือและเป็นมิตรว่า “คุณหนูกู้ ฉันเองก็อยากรู้ว่า ยาช่วยหัวใจนี้มีที่มาที่ไปจากไหนกันแน่….”
YOU MAY ALSO LIKE
