ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4260 ซูรั่วหลีเป็นเป้าหมายการโจมตี
บทที่ 4260 ซูรั่วหลีเป็นเป้าหมายการโจมตี
เมื่อได้ยินว่าหลี่ญ่าหลินถามเรื่องซูรั่วหลี ทันใดนั้นหัวใจของเฟ่ยเข่อซินก็รู้สึกประหม่า
เธอรู้ว่าตัวตนของซูรั่วหลีค่อนข้างอ่อนไหว ถ้าหลี่ญ่าหลินตั้งเป้าไปที่ซูรั่วหลีแล้ว เขาอาจจะสงสัยมาที่สำนักว่านหลงแล้ว
และเฟ่ยเข่อซินก็ชัดเจนเช่นกันว่า หลี่ญ่าหลินมาหาซูรั่วหลีโดยตรง คงจะได้ข้อมูลของซูรั่วหลีและตัวเธอเข้ามาในประเทศด้วยกัน ตอนนี้เธอจะแกล้งโง่กับหลี่ญ่าหลินไม่ได้แน่นอน มิฉะนั้นหากหลี่ญ่าหลินกัดไว้ไม่ปล่อย จะต้องมีปัญหาแน่นอน
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เย่เฉินได้ยินว่าหลี่ญ่าหลินมาเพื่อตามหาซูรั่วหลี และตระหนักได้ว่าหลี่ญ่าหลินจะต้องถือว่าซูรั่วหลีเป็นเป้าหมายการโจมตี
ในขณะนี้ เย่เฉินรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ตอนนั้นเขาให้ซูรั่วหลีคุ้มกันพาเฟ่ยเข่อซินไปซีเรีย แค่พิจารณาว่าซูรั่วหลีน่าเชื่อถืออย่างสมบูรณ์ และเป็นผู้หญิงด้วยกัน จึงสะดวกที่จะปกป้องและดูแลเฟ่ยเข่อซิน
และระหว่างนั้นให้เธอพาเฟ่ยเข่อซินมาที่สหรัฐอเมริกาชั่วคราว
ก็เพราะเกิดเหตุกะทันหัน เฟ่ยเข่อซินจำเป็นต้องกลับมารับมรดกตระกูลเฟ่ย ตอนนั้นให้ซูรั่วหลีคุ้มกันเฟ่ยเข่อซินมานิวยอร์ก
ก็แน่นอนอยู่แล้ว
แต่ว่า ตอนนี้เขาตระหนักได้ว่า
เขาไม่ควรให้ซูรั่วหลีเข้านิวยอร์กเลย เมื่อเข้ามาในประเทศแล้ว ก็จะทิ้งข้อมูลการเข้าเมืองไว้อย่างเป็นธรรมชาติ และซูรั่วหลีเองก็มีเสียงมาก
ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะตกเป็นเป้าหมาย
ดังนั้น
เขาจึงส่งข้อความหาซูรัวหลีทันที โดยใช้วีแชทบนโทรศัพท์ เนื้อหาคือ:รั่วหลี หลี่ญ่าหลินจับตาเธอแล้ว และเขาอยู่ในเฟ่ยซื่อกรุ๊ป
เธอออกจากนิวยอร์กเดี๋ยวนี้ และกลับประเทศผ่านช่องทางพิเศษ แล้วว่านพั่วจวินจะแก้ปัญหาที่เหลือ!
หลังจากส่งข้อความไป เขาได้ยินเฟ่ยเข่อซินทางโทรศัพท์พูดกับหลี่ญ่าหลินว่า:”พล.ต.ท.หลี่ ฉันขอเสียมารยาทถามหน่อยค่ะ ไม่ทราบว่าคุณมีธุระอะไรกับคุณซูคะ?”
หลี่ญ่าหลินไม่คลุมเครือ และพูดตรงๆ ว่า:”มีข้อมูลว่าช่วงก่อนหล่อนได้เข้าร่วมสำนักว่านหลงแล้ว เลยอยากถามเธอเกี่ยวกับเรื่องของสำนักว่านหลง”
เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างจริงจัง:”พล.ต.ท.หลี่ คุณซูเป็นแขกที่ฉันเชิญไปนิวยอร์ก
และเธอเข้ามาในสหรัฐอเมริกาผ่านช่องทางทางกฎหมายอย่างเปิดเผย และยังเป็นผู้ถือกรีนการ์ดด้วย
ในสถานการณ์ที่หล่อนไม่ได้ทำผิดกฎหมาย คุณมา ถามคำถามกับหล่อนแบบข่มขู่ มันดูไม่ค่อยเหมาะสมหรือเปล่า?”
หลี่ญ่าหลินพูดอย่างเย็นชาว่า:”คุณหนูเฟ่ย ตามกฎหมายของอเมริกาแล้ว ฉันมีสิทธิ์ที่จะสอบสวนภายใต้เขตอำนาจศาลของฉัน ดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะไม่รบกวนการบังคับใช้กฎหมายตามปกติของฉัน”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเข่อซินก็รู้ว่าหลี่ญ่าหลินมีท่าทีที่แน่วแน่ เธอจึงคิดกับตัวเองว่า:”ตอนนี้คุณเย่กำลังฟังโทรศัพท์อยู่ คาดว่าเขาคงจะแจ้งรั่วหลีให้จัดการกับเรื่องนี้ล่วงหน้าแล้วอย่างแน่นอน ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องถ่วงเวลาให้รั่วหลี!”
เมื่อคิดเล่นนี้ เธอจึงเก็บท่าทางที่เป็นมิตรเมื่อกี้ และพูดอย่างหนักแน่นว่า:”พล.ต.ท.หลี่ ฉันรู้ว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะซักถาม แต่ฉันมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธที่จะตอบคำถามของคุณ ”
หลี่ญ่าหลินพูดอย่างเย็นชา:”คุณหนูเฟ่ย ฉันรู้ว่าซูรั่วหลีอยู่ที่สำนักงานใหญ่ของเฟ่ยซื่อกรุ๊ป ถ้าคุณให้ฉันพบเธอ งั้นเรื่องนี้ฉันจะไม่ทำให้คุณลำบากใจมากนัก แต่ถ้าคุณยืนยันที่จะขัดฉัน งั้นก็อย่าโทษฉันที่จะล้อมทั้งเฟ่ยซื่อกรุ๊ปของคุณ”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า:”ถ้าพล.ต.ท.หลี่ รู้สึกว่าจำเป็นต้องล้อม ฉันก็ไม่มีความเห็นใดๆ แต่ฉันขอเตือนพล.ต.ท.หลี่ว่า การล้อมเฟ่ยซื่อกรุ๊ปนั้น ต้องใช้เอกสารการอนุญาตทางกฎหมาย ยิ่งกว่านั้นฉันยังมีนักข่าวจำนวนมากที่กำลังจะออกไป และถ้าคุณล้อมพวกเขาไว้ด้วย ควรจะมีเหตุผลที่ถูกต้องเพียงพอ”
YOU MAY ALSO LIKE
