ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4265 คุณงกเกินไปแล้วนะ!
บทที่ 4265 คุณงกเกินไปแล้วนะ!
ตำรวจอีกคนหนึ่งมองไปรอบๆ ร้านในเวลานี้ ชี้ไปที่กล้องวงจรปิดตัวหนึ่งที่หันหน้าไปทางประตู แล้วพูดว่า:”ในเมื่อเรื่องมันเกิดที่หน้าร้าน เซ็นเซอร์กล้องวงจรนี้คงจะจับภาพได้สินะ? ถ้าได้ข้อมูลภาพของผู้ต้องสงสัยในคดีอาญา การจับกุมบุคคลนั้นมันจะค่อนข้างง่าย”
หลังจากนั้น เขามองไปที่เฉินจ้างโจง และพูดอย่างจริงจังว่า:”เถ้าแก่ เราต้องนำฮาร์ดดิสก์ในเครื่องบันทึกวิดีโอฮาร์ดดิสก์ของคุณกลับไป และนำวิดีโอกล้องวงจรปิดมาคืน เพื่อช่วยคลี่คลายคดี”
หลังจากที่เขาพูดกับเฉินจ้างโจงเสร็จแล้ว เขาก็พูดกับเพื่อนร่วมงานของเขาทันที:”คุณไปถอดฮาร์ดไดรฟ์ออก เราจะกลับไปโดยตรง และอีกอย่างเราจะพาผู้หญิงคนนี้กลับไปทำบันทึกด้วย”
“ได้!”ชายคนนั้นพยักหน้าโดยไม่ลังเล และถามเฉินจ้างโจงทันที:”เถ้าแก่ DVR ของระบบกล้องวงจรปิดของคุณล่ะ? อยู่ที่ไหน?”
เฉินจ้างโจงพูดด้วยความลำบากใจ:”คุณตำรวจ มีเครื่องบันทึกวิดีโอฮาร์ดดิสก์ แต่ไม่มีฮาร์ดดิสก์ข้างใน……”
ไม่มีฮาร์ดดิสก์เหรอ? ! “ตำรวจขมวดคิ้วและถามว่า:”ฉันเห็นว่าสัญญาณกล้องวงจรปิดของคุณเปิดอยู่ ไม่มีฮาร์ดดิสก์ได้ยังไง?”
เฉินจ้างโจงนำเครื่องบันทึกวิดีโอฮาร์ดดิสก์ที่เชื่อมต่อออกจากเคาน์เตอร์โดยตรง และพูดว่า:”ดูสิ ไม่มีฮาร์ดดิสก์จริงๆ
ฮาร์ดดิสก์ของฉันเสียนานแล้ว และไม่ได้ซื้อใหม่เลย เดิมทีร้านฉันมันเล็กอยู่แล้ว และมี ไม่มีแรงจูงใจซ่อนเร้นให้สนใจ ดังนั้นไม่ว่าจะมีกล้องวงจรปิดหรือไม่ก็ไม่เป็นไร ดังนั้นฉันจึงไม่ได้เปลี่ยนเลย
แค่เปิดกล้องเพื่อขู่คนท่านั้น ”
ตำรวจรีบเดินเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว และพบว่าฮาร์ดดิสก์ของ
DVR ว่างเปล่าจริงๆ สีหน้าแย่ลงทันที และพูดอย่างหดหู่ว่า:”นี่เถ้าแก่……คุณ……คุณขี้งกเกินไปแล้วนะ! ฮาร์ดดิสก์ราคาเท่าไหร่เอง?
ความจุมากไม่เกินสองหรือสามร้อยดอลลาร์! คุณจะประหยัดเงินจำนวนนี้ได้อย่างไร?”
เฉินจ้างโจงพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า:”ความจริงแล้ว
คุณตำรวจ ธุรกิจในไชน่าทาวน์นั้นไม่ง่ายเลย ปกติแล้ว ฉันต้องจัดการทุกด้าน
ทำงานอย่างหนักเพื่อหาเงิน แต่ในมือมีไม่เยอะจริงๆ ”
ตำรวจพูดไม่ออกเป็นเวลานาน
แต่ว่า โกรธก็ส่วนโกรธ เขาเองก็ชัดเจนมากว่า ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้สำหรับเรื่องแบบนี้
เนื่องจากไม่มีฮาร์ดดิสก์ในเครื่องบันทึกวิดีโอฮาร์ดดิสก์ จึงไม่มีทางที่จะจัดเก็บวิดีโอกล้องวงจรปิดได้เลย ดังนั้นวิธีที่พี่ใหญ่กำหนดไว้นี้ ก็คงจะจบแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้
เขาจะอยู่ที่นี่ต่อก็ไม่มีความหมายอะไร เขาจึงพูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า:”คุณผู้หญิง เอาแบบนี้นะ คุณกลับไปทำบันทึกกับเราที่สน.ก่อน เราจะพยายามอย่างดีที่สุด
เพื่อหาเบาะแสอื่นๆ เพื่อช่วยคลี่คลายคดี”
ผู้หญิงคนนั้นก็ทำอะไรไม่ถูก จึงพยักหน้าและพูดว่า:”ก็ได้ งั้นฉันจะไปกับพวกคุณ”
ตำรวจหันหลังเดินออกไป ตอนใกล้จะถึงประตู เขาหันกลับมาแล้วพูดกับเฉินจ้างโจงว่า:”พรุ่งนี้ไปซื้อฮาร์ดดิสก์ด้วย!”
เฉินจ้างโจงรีบพยักหน้า และพูดว่า:”ครับ ไม่ต้องกังวล พรุ่งนี้จะไปซื้อแน่นอน!”
ตำรวจหันหลังเดินออกไป ไม่นานก็เห็นทั้งสองคนตรงไปที่ประตูรถตำรวจ ให้ผู้หญิงนั่งท้ายรถตำรวจ สตาร์ทรถแล้วออกจากที่เกิดเหตุ
ในเวลานี้ เหลือแต่ลูกน้องและเย่เฉินอยู่ในร้าน และเฉินจ้างโจงขอให้ลูกน้องแขวนป้ายแขวนหยุดงานไว้ที่ประตู
หลังจากที่ลูกน้องแขวนเสร็จ ก็ไปที่พักผ่อนที่ห้องใต้ดินคนเดียว เฉินจ้างโจงนั่งตรงข้ามกับเย่เฉิน และพูดว่า:”คุณชายเย่ ตำรวจเล็งเป้าหมายมาที่ฉันแล้ว ฉันไม่ทราบเหตุเฉพาะ แต่ฉันเดาว่ามันต้องมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับคุณ ”
“เกี่ยวกับฉันเหรอ?” เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า:”ลุงโจง คุณหมายความว่า ตำรวจสองคนเมื่อกี้นี้ตามฉันมาเหรอ?”