ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4308 ที่แท้แล้ว...นายเป็นใครกันแน่
บทที่ 4308 ที่แท้แล้ว…นายเป็นใครกันแน่
ตอนนี้ พวกเขาเองก็ได้ตระหนักถึงความสิ้นหวังของผู้เก่งกาจวิชาบู๊ทั้งสี่แล้วเช่นกัน!
การแสดงออกของเย่เฉินเย็นเยียบ เขาตะโกนอย่างเย็นชา “คิดจะวิ่งหนี? วิ่งหนีรอดหรือไง?”
ต่างเห็นด้วยตาของพวกเขาเองว่าแขนของชายที่อยู่หน้าประตูได้ถูกตัดขาดลงทันที
และละอองเลือดสองสายที่พุ่งเข้ามาจากประตูทำเอาทุกคนตกใจสุดขีด ไม่รู้ว่าเทพสังหารที่ปรากฏตัวอย่างกะทันหันนั้นเป็นใครกันแน่
หัวหน้าโจรที่เพิ่งจะสูญเสียแขนทั้งสองข้างไป ยังไม่ทันจะได้กรีดร้องก็รู้สึกเจ็บที่ขาและเข่าของตนอย่างรุนแรงก่อนจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว!
เขาคิดจะก้มหน้าลงโดยไม่รู้ตัว แต่จู่ๆ จุดศูนย์ถ่วงก็เบี่ยงเบนไป ร่างกายของเขาพร้อมกับต้นขากำลังไหลตกลงไปจากเข่าของเขาโดยตรง!
แต่ในวินาทีต่อมา
จู่ๆ ก็มีคนลึกลับผู้ทรงพลังปรากฏตัวขึ้นมาเพื่อปกป้องพวกเขา
การล้มลงครั้งนี้ ทำให้เขาเจ็บปวดจนแทบจะเป็นลมตายไป!
และถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออย่างเห็นได้ชัด “นาย….ที่แท้แล้ว…นายเป็นใคร…”
เขามองไปที่เย่เฉินด้วยความกลัวสุดขีด
แต่ก่อนที่เขาจะกรีดร้องโหยหวน เขากลับต้องเห็นฉากที่น่ากลัวมากกว่า!
ในเวลานี้ ดูเหมือนว่าคนมากกว่า 20
ชายคนนั้นกลัวรอยยิ้มของเย่เฉินจนตัวสั่นไปทั้งตัว เขาโพล่งออกมาและตะโกนว่า “ยิงเร็วเข้า! ฆ่ามัน!!!”
กลิ่นเลือดอันเข้มข้นส่งกลิ่นฉุนไปทั่วทั้งทางเดินในทันที แม้กระทั่งคนตระกูลอานที่อยู่ในห้องก็ยังได้กลิ่นอันรุนแรง
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ พวกเขาที่อยู่ในห้อง เห็นแค่เพียงคนที่เป็นหัวหน้าโจรที่เดินมาตรงประตูคนนั้นถูกตัดแขนขาทั้งสี่ออกไป
นอกจากนี้ พวกเขาก็มองไม่เห็นทางด้านซ้ายของประตูที่เย่เฉินยืนอยู่และมองไม่เห็นโศกนาฏกรรมของคนมากกว่า 20 คนที่อยู่ทางด้านขวาของประตูด้วยเช่นกัน!
ถึงจะเป็นอย่างนั้น แต่สภาพที่ดูราวกับวิญญาณของหัวหน้าโจรก็ทำให้คนในตระกูลอานที่เคยเห็นอะไรมามากยังต้องตกใจหวาดกลัว และผู้หญิงในตระกูลอานก็ถึงกับต้องหลบซ่อนตัวไปไม่กล้ามองไปอีก
ในเวลานี้ ในใจของหัวหน้าโจรกำลังหวาดกลัวถึงขีดสุด
เขาจ้องเขม็งไปที่เย่เฉินและถามพร้อมดวงตาที่เบิกกว้าง “นาย…นายเป็นใครกันแน่…ความแข็งแกร่งขนาดนี้…เป็นไปไม่ได้… เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นผู้เก่งกาจวิชาบู๊!”
เย่เฉินพูดอย่างดูถูก “ฉันเป็นใคร มดตุ่นอย่างนายไม่คู่ควรพอให้เอ่ยถาม!”
พูดจบ เย่เฉินก็มองไปที่เขาและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า
“บอกมาตามตรงเดี๋ยวนี้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง แล้วฉันจะให้นายได้ตายอย่างสบายหน่อย
“บอกมาตามตรงเดี๋ยวนี้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง แล้วฉันจะให้นายได้ตายอย่างสบายหน่อย
ไม่อย่างนั้น ฉันจะทำให้นายอยู่ไม่สู้ตาย!”
ชายคนนั้นหัวเราะอย่างขมขื่น “นายแข็งแกร่งมาก แต่ชีวิตของฉัน ไม่อยู่ในมือของใครทั้งนั้น!”
พูดจบ
เขาก็ตะโกนลั่นว่า “พี่น้องทั้งหลาย วันนี้เป็นฉันที่ทำให้ทุกคนต้องสละชีวิตแล้ว ขอโทษด้วย! แต่ทุกคนไม่ต้องกลัว ไป องค์กรจะไม่มีทางทารุณญาติมิตรของนาย
เขาก็ตะโกนลั่นว่า “พี่น้องทั้งหลาย วันนี้เป็นฉันที่ทำให้ทุกคนต้องสละชีวิตแล้ว ขอโทษด้วย! แต่ทุกคนไม่ต้องกลัว ไป องค์กรจะไม่มีทางทารุณญาติมิตรของนาย
ทุกคนวางใจได้ พี่ใหญ่อย่างฉันขอตัวนำไปก่อน และรอทุกคนอยู่ที่ถนนแห่งความตาย!”
คนอื่น ๆ
ที่ในเวลานี้ดูราวกับกินดีเสือมาก็ไม่ปาน พวกเขาตะโกนลั่นว่า
ที่ในเวลานี้ดูราวกับกินดีเสือมาก็ไม่ปาน พวกเขาตะโกนลั่นว่า
“ผมยินดีที่จะไปกับคุณ!”
ทันทีที่พูดจบ คนเหล่านี้ก็ออกแรงทำลายฟันกรามเทียมที่อยู่ลึกเข้าไปในปากของตนพร้อมๆกันโดยไม่มีข้อยกเว้น
คนเหล่านี้ แต่ละคนล้วนถอนฟันกรามของตนออกมาก่อนกำหนด
ในยามปกติ ตำแหน่งของฟันกรามนี้จะถูกเปิดเอาไว้เสมอ และทุกครั้งที่ปฏิบัติภารกิจ พวกเขาก็จะใส่ฟันปลอมที่เต็มไปด้วยไซยาไนด์ที่เป็นพิษรุนแรงลงในตำแหน่งที่ว่างนี้
พลังทิพย์นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก จนอยู่เหนือกว่าพลังงานจลน์อันแข็งแกร่งของกระสุนปืนไปไกลแล้ว!
อีกทั้งยังแทบจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลย
ราวกับมันคือเกราะเหล็กที่แข็งแกร่งเหนือใครเทียบ ที่กระสุนปืนของเล่นพลาสติกไม่สามารถเจาะทะลุไปได้!
พลังทิพย์ที่ทรงพลังนี้ อยู่ในตำแหน่งที่สามารถบดขยี้อีกฝ่ายได้อย่างสมบูรณ์!
โจรคนอื่นๆ รอบตัวเขาก็ราวกับมองเห็นผีเช่นกัน พวกเขาจ้องไปที่เย่เฉินอย่างตะลึงงัน ไม่รู้แล้วว่าเขาเป็นคนหรือผีกันแน่!
ในเวลานี้เอง คนตระกูลอานที่อยู่ในห้อง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะตกใจกับฉากอันกะทันหันนี้ แต่หัวใจของพวกเขาก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้นที่ควบคุมเอาไว้ไม่อยู่
เหตุผลที่ทำให้พวกเขาตื่นเต้นก็คือ เมื่อวินาทีที่แล้วพวกเขายังคงเป็นเป้าหมายของการถูกสังหารอยู่และสามารถถูกยิงทิ้งได้ทุกเมื่อ
สิ่งนี้ทำให้พวกเขาที่อยู่ภายใต้ในสถานการณ์แห่งความตายอันสิ้นหวัง ได้เจอรุ่งอรุณแห่งชีวิตอีกครั้ง
ในเวลานี้ หัวหน้าโจรไม่สนใจบาดแผลของเขาอีกต่อไป
เย่เฉินยิ้มน้อยๆและพูดอย่างเหยียดหยาม “ช่างโอหังจริงๆ ก็แค่มดตุ่นตัวหนึ่งที่แม้กระทั่งไม้ขีดไฟยังยกไม่ขึ้น แล้วจะคู่ควรมาถามถึงตัวตนของฉันได้ยังไง?!”
ในสายตาของเขา กระสุนคืออาวุธที่ดีที่สุด!
ในเวลานี้ คนที่อยู่ด้านหน้าไม่กี่คนเริ่มได้สติและยกปืนขึ้นมา จากนั้นก็สาดยิงใส่เย่เฉิน
แต่เย่เฉินกลับไม่แม้แต่จะกะพริบตา จากนั้นก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า “ต่อให้มีไม้ขีดไปมากขึ้นแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นแค่ไม้ขีดไฟอยู่ดี!”
สำหรับเย่เฉินแล้ว หากปราศจากพลังทิพย์มากมายที่เกิดจากยาเสริมชี่ปราณ เขาเองก็คงไม่สามารถต้านทานการระดมโจมตีของปืนไรเฟิลจู่โจมที่มีมากกว่าสิบได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อมียาเสริมชี่ปราณ พลังทิพย์ในร่างหายของเขาก็ได้รับการขัดเกลาจนดีขึ้นอย่างมาก ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขาจึงไม่สั่นคลอนด้วยอาวุธธรรมดาพวกนี้อีกต่อไป!
เขาปล่อยพลังทิพย์ออกมาด้านหน้าอย่างเงียบ ๆ และก่อตัวเป็นบาเรียที่มองไม่เห็น
กระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีพลังงานจลน์อันรุนแรงกำลังพุ่งออกมาและพุ่งเข้าใส่เย่เฉินด้วยความเร็วใกล้เคียงกับความเร็วของเสียง!
ชั่วขณะหนึ่ง เสียงทุ้มของปืนใส่กระบอกเก็บเสียงและเสียงของปลอกกระสุนที่พุ่งขึ้นไปในอากาศอย่างต่อเนื่องได้รวมกันกลายเป็นจังหวะดนตรีที่ยอดเยี่ยม
แม็กกาซีนของคนเหล่านี้ว่างเปล่าไปในทันที และแทบจะในเวลาเดียวกันก็มีเสียงที่ชัดเจนของคันแขวนสไลด์ดังขึ้น
ในขณะที่พวกเขาคิดมุ่งมั่นที่จะเอาชนะนั้นเอง ในวินาทีถัดมา สถานการณ์เบื้องหน้าพวกเขาก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามต้องหวาดกลัวจนขวัญกระเจิง!
นั่นเพราะ!
พวกเขาพบว่า!
กระสุนที่ตนยิงออกไป!
ราวกับว่ามันถูกทำให้ไม่อาจเคลื่อนที่ไปได้ และหยุดค้างอยู่ตรงหน้าเย่เฉินไปครู่หนึ่ง!
ความเศร้าโศกของนักบู๊แปดดาวคือชี่แท้ของพวกเขา ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ยังไม่สามารถเทียบเท่าได้กับอาวุธปืนสมัยใหม่
แต่ว่า!
สิ่งที่นักบู๊แปดดาวทำไม่ได้ เย่เฉินทำได้!
ในเวลานี้ เย่เฉินเอ่ยเยาะเย้ย “ถึงตาฉันแล้วหรือยัง?”
ประโยคนี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งอย่างกะทันหัน!
พวกเขาได้เห็นพลังที่แข็งแกร่งและน่าสะพรึงกลัวของเย่เฉินไปแล้ว แค่ชั่ววูบก็สามารถตัดแขนคนเจ็ดแปดคนออกได้
ทุกคนที่อยู่ณ
ที่นี้ ไหนเลยจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา!
คนที่อยู่ข้างหลัง ในเวลานี้ถึงกับหันหลังกลับและพร้อมที่จะหลบหนี!
แต่ว่า เย่เฉินไหนเลยจะให้โอกาสพวกเขา!
เมื่อครู่นี้พวกเขาใช้วิธีระดมโจมตีในทางเดินยาวนี้ และทำให้ผู้เก่งกาจวิชาบู๊ทั้งสี่ของตระกูลอานไร้ซึ่งที่หลบซ่อน
เพียงแค่ไม่กี่วินาทีต่อมา จู่ๆสถานการณ์ก็เกิดความพลิกผัน!