ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4313 เก็บกวาดให้สะอาด
บทที่ 4313 เก็บกวาดให้สะอาด
สามารถรอดมาได้ก็ถือเป็นความโชคดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว แล้วตนจะยังคาดหวังอะไรอีก?
สิ่งเดียวที่ทำได้คือรอให้เรื่องวันนี้ผ่านพ้นไปแล้ว ตนจะต้องทำทุกอย่างที่สามารถทำได้เพื่อชดเชยให้ครอบครัวของหลี่ญ่าหลิน
ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงพยักหน้าอย่างว่าง่ายและพูดว่า “ขอบคุณผู้มีพระคุณ ผมเข้าใจแล้วและจะทำตามคำแนะนำของคุณอย่างแน่นอน!”
เหตุผลที่เย่เฉินใช้น้ำเสียงเด็ดขาดแบบนี้ ก็เพื่อทำลายความคิดอื่น ๆ ของอานโฉงชิวไปและให้เขาทำตามความต้องการของตนอย่างสมบูรณ์
เมื่อเห็นว่าเขายอมรับความจริงแล้ว เย่เฉินก็ปิดประตูลงอย่างสนิท
จากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรหาว่านพั่วจวินขณะที่เดินไปที่ทางเข้าลิฟต์
ทันทีที่สายถูกเชื่อมต่อ เสียงของว่านพั่วจวินก็ดังขึ้น “คุณเย่ มีอะไรสั่งหรือครับ?”
เย่เฉินถามเขาว่า
“พั่วจวิน นายจัดการให้ทหารทั้งหมดที่เหลืออยู่ในนิวยอร์กมายังสถานที่จัดงานแสดงของคุณหนูกู้หน่อย เมื่อกี้มีกลุ่มติดอาวุธมากกว่า 20 คนมาที่นี่เพื่อลอบสังหารคนในตระกูลอาน แทบทั้งหมดถูกฉันฆ่าไปหมดแล้ว
แต่ต้องให้พวกนายมาช่วยจัดการกับศพสักหน่อย”
หลังจากได้ยินอย่างนั้น ว่านพั่วจวินก็ถามด้วยความตกใจว่า “คุณเย่คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?!”
“ฉันไม่เป็นไร” เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉย “แค่มีศพมากเกินไปเท่านั้น การจัดการเพียงลำพังออกจะยุ่งยากอยู่บ้าง”
ว่านพั่วจวินรีบพูดว่า “ผมจะพาคนไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย “นายไม่ได้ออกจากนิวยอร์กหรือ?”
ว่านพั่วจวินเอ่ย “เรียนคุณเย่
บังเอิญที่นี่มีผู้จำหน่ายอุปกรณ์ที่ร่วมมือกันมาหลายปีอยู่พอดี ผมวางแผนที่จะซื้อชุดเครื่องจักรกลหนักและขนส่งไปซีเรีย”
ตอนนี้ผมยังไม่ได้ไปจากนิวยอร์ก
พูดไป ว่านพั่วจวินก็รีบกล่าวอีกว่า
“คุณเย่ ทหารส่วนใหญ่ในสำนักว่านหลงได้ออกเดินทางไปซีเรียแล้วเมื่อเช้านี้ ตอนนี้มีคนว่างเพียงสิบคนเท่านั้น
เพียงพอหรือไม่?”
“ไม่มีปัญหา”
ไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องคน”
เย่เฉินเอ่ยเรียบๆ “ฉันจะให้เฟ่ยเข่อซินส่งคนมาหน่อย เธอเองก็เป็นผู้อาศัยในนิวยอร์ก
ว่านพั่วจวินถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดว่า “ได้ครับ คุณเย่รอสักครู่ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”
เย่เฉินรับคำ จากนั้นก็เอ่ยปาก
“ได้ เตรียมถุงเก็บศพมาเยอะหน่อย
ฉันจะรอนายที่นี่”
เย่เฉินพูดไป คนก็นำร่างของหลี่ญ่าหลินมาด้านข้างแล้ว
เขาวางสายลง จากนั้นก็ถอดเสื้อคลุมบางๆ คลุมร่างของหลี่ญ่าหลินเอาไว้ จากนั้นก็ส่งพลังทิพย์สองสามสายเข้าสู่ร่างกายขแงเขาเพื่อรักษาสภาพปัจจุบันของเขาเอาไว้
จากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งและโทรหาเฟ่ยเข่อซิน
เฟ่ยเข่อซินที่ปลายสายตอบรับแทบจะในหนึ่งวินาที จากนั้นเสียงของเธอก็พูดด้วยความประหลาดใจ “คุณเย่!”
“ฉันเอง” เย่เฉินเอ่ยปากถาม “คุณเฟ่ย ผมมีเรื่องต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”
เมื่อเฟ่ยเข่อซินได้ยินเย่เฉินบอกว่าเขาต้องการความช่วยเหลือ
เธอก็โพล่งออกมาแทบไม่ต้องคิด “คุณเย่ ได้โปรดเอ่ยมา ขอแค่ฉันทำได้
ฉันจะไม่ปฏิเสธแน่!”
เย่เฉินเอ่ย “ตอนนี้ผมเจอกับสถานการณ์เล็กน้อยในสถานที่จัดการแสดงของคุณหนูกู้ ต้องการให้คุณพาคนมามากพอที่จะปิดกั้นทางเข้าและทางออกของวีไอพีทั้งหมดเอาไว้”
เฟ่ยเข่อซินพูดโดยไม่ลังเล “ไม่มีปัญหาคุณเย่ ฉันอยู่ไม่ไกลออกไป จะรีบพาคนไปเดี๋ยวนี้!”
หลังจากวางสาย คอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
กู้ชิวอี๋ผู้ซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลยแม้แต่น้อยกำลังปรากฏตัวบนเวทีโดยสวมเสื้อผ้าวิบวับแนวทหาร ซึ่งแฟนๆทั้งสนามต่างตื่นเต้นและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
เมื่อเห็นว่าการแสดงเริ่มตามปกติ เย่เฉินก็ถอนหายใจออกมาเล็กน้อยอย่างโล่งอก
เรื่องในคืนนี้ ทางออกที่ดีที่สุดก็คือการเก็บกวาดที่นี่ให้สะอาด เพื่อไม่ให้มันไปดึงดูดความสนใจจากภายนอกและดึงดูดความสนใจของตำรวจ