ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4318 อย่าปล่อยให้ข่าวรั่วไหลออกไป
บทที่ 4318 อย่าปล่อยให้ข่าวรั่วไหลออกไป
เย่เฉินเหลือบมองเฟ่ยเข่อซินและเอ่ยเรียบๆ “คนเหล่านี้เป็นคนที่คุณหนูเฟ่ยนำมา แล้วเป็นฉันที่เชิญพวกเขาให้มาช่วย”
“คุณเย่ไม่ต้องกังวล
คุณปู่บอกว่าศูนย์แช่แข็งจะมารับนักสืบหลี่ภายใน 15 นาที”
เย่เฉินไม่ตอบ แต่กลับถามเธอด้วยความระแวดระวังอยู่หลายส่วน “คนที่รู้ว่าตระกูลอานอยู่ที่นี่คืนนี้ มีใครบ้าง?”
จากนั้นก็เติมรายละเอียดลงไปทีละชิ้นๆตามแบบและสี
จากนั้นก็จัดการปิด ช่องว่างที่รอยต่อเพื่อไม่ให้คนมองเห็นปัญหาใดๆ
หลังจากนั้น เธอก็ถามอย่างตกใจว่า “ทำไมกัน?! เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?!”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “เมื่อกี้มีโจรบุกเข้ามาโจมตีคนตระกูลอาน”
แม้ว่าพรมเหล่านี้จะไม่ใช่ยี่ห้อเดียวกับพรมที่เปลี่ยนใหม่ แต่สีและพื้นผิวของพรมก็ใกล้เคียงกันกว่า 80%
เมื่อรถบรรทุกมาถึง มีคนงานบางคนที่ไม่รู้อะไรเลยเมื่อพวกเขามาถึงที่นี่
พวกเขาก็มองไม่มองแล้วว่าเมื่อครู่นี้เพิ่งจะมีเหตุกราดยิงอันรุนแรงเกิดขึ้นมาก่อน อีกทั้งยังมองไม่ออกว่าที่นี่เพิ่งจะมีคนตายไปเกือบ
เย่เฉินเห็นด้วยและกล่าวว่า “ผมเห็นด้วยกับคุณในเรื่องนี้
แต่หนอนบ่อนไส้จะเป็นใครกันแน่ นั่นเป็นเรื่องที่คนตระกูลอานต้องไปสืบหาเอาเอง”
30
เอาพรมจากที่นี่ไปเผาทิ้งและกำจัดคราบเลือดทั้งหมด รวมถึงรูกระสุนพวกนั้นเองก็ต้องกำจัดทิ้งไปด้วย นอกจากนี้ยังต้องคิดหาวิธีเปลี่ยนพรมชุดใหม่โดยเร็วที่สุด โดยพรมควรจะเหมือนหรือคล้ายกันกับของที่นี่ และทำให้ทุกอย่างในนี้กลับคืนสภาพภายในระยะเวลาอันสั้นที่สุด”
คุณมีคนอยู่ในนิวยอร์กค่อนข้างมาก จากนี้ไปยังคงต้องลำบากคุณจัดการให้คนสนิท
พวกเขารู้เพียงแค่ว่า หัวหน้างานของพวกเขาให้เงินรายชั่วโมงเพิ่มคนคนนี้เท่าและขอให้พวกเขาปูพรมที่นี่ให้เร็วที่สุด
จนกระทั่งเมื่อคนงานเหล่านี้ถอนตัวออกไปแล้ว ทั่วทั้งทางเดิน ก็มองไม่เห็นวี่แววของการสู้รบกันอย่างดุเดือดอยู่อีก
เย่เฉินพยักหน้าและพูดกับว่านพั่วจวินว่า
อีดทั้งห้ามให้คนเล่นงานเขาจนตาย อีกเดี๋ยวฉันจะไปสอบสวนเขาด้วยตัวเอง!”
“พั่วจวิน โจรที่ยังมีชีวิตอยู่นั่นนายต้องดูแลให้ฉันดีๆ อย่าได้ปล่อยให้เขาฆ่าตัวตายเด็ดขาด
ในเวลานี้เฟ่ยเข่อซินกำลังฟังลูกน้องของเธอเอ่ยรายงาน “ท่านประธาน มีผู้หญิงแซ่เฉินยืนกรานที่จะขึ้นมา
“ดี” เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “นายไปรอฉันที่วิลล่าก่อน เดี๋ยวฉันจะไปที่นั่นในตอนกลางคืน”
เย่เฉินมองดูเธอ ความสงสัยในตัวเฉินตัวตัวได้หายไปจากในใจของเขาแล้ว
หลังจากเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้เขาก็เดาได้ว่าน่าจะเป็นเฉินตัวตัว
หลังจากที่ว่านพั่วจวินจากไป เฟ่ยเข่อซินเองก็สั่งให้คนของตนเตรียมเครื่องมือจำนวนมากเข้ามาในสถานที่จัดงานเพื่อจัดการกับเรื่องที่เหลืออย่างรวดเร็ว
หลังจากพูดจบ จู่ๆเย่เฉินก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที
ตามคำขอของเฟ่ยเข่อซิน คนของเธอถอดพรมทั้งหมดออกก่อน จากนั้นจึงบรรจุพรมในถุงที่ปิดสนิทและนำไปเผา
อีกทั้งลูกน้องของเธอเหล่านี้กลุ่มหนึ่งกำลังทำความสะอาดพรม อีกกลุ่มหนึ่งก็ได้ส่งชุดอุปกรณ์ให้แสงสว่าง
วัสดุก่อสร้าง อุปกรณ์ทำความสะอาด
และปั๊มน้ำมาแล้ว
ผู้เชี่ยวชาญในวงจรหลายคนก็เริ่มเปลี่ยนไฟสปอตไลท์ และยังมีผู้คนจำนวนมากที่รีบล้อมรอบทางเดินทั้งหมดด้วยแถบกันน้ำและโฟมกันน้ำสำหรับงานซ่อมแซมจนมีความสูงประมาณ 10 ซม.
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้
จากนั้นก็ใช้ปืนฉีดน้ำแรงดันสูงที่ติดตั้งอุปกรณ์ดับเพลิงรวมกับผงซักฟอกที่เข้มข้นเพื่อทำความสะอาดอย่างล้ำลึกฉีดล้างคราบเลือดในทางเดินออก และให้คราบเลือดที่ถูกชำระแล้วถูกสูบไปยังช่องทางระบายน้ำของห้องส้วมผ่านปั๊มน้ำโดยตรง
“ใช่!”
ไฟในทางเดินก็กลับคืนมาอย่างสมบูรณ์ และเมื่อความเข้มข้นของเลือดในสระเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆจนเห็นได้ชัด กลิ่นคาวเลือดในทางเดินก็หายไปเกือบ 90%
อย่างรวดเร็วเช่นกัน