ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4335 ฉันเลี้ยงมื้อนี้เอง
บทที่ 4335 ฉันเลี้ยงมื้อนี้เอง
เฉียงไจ่หลั่งน้ำตา พยักหน้ารัวๆ และพูดเสียงสะอื้นว่า:”ผมเข้าใจแล้วครับลุงโจง……”
เฉินจ้างโจงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นมองไปที่เหล่าลูกค้าที่ทำหน้าหวาดกลัว และกำมือพูดว่า:”มีหลายๆ คนเป็นลูกค้าประจำขอผม
แต่ไอ้เฉียงทำงานกับผมมาสิบกว่าปีแล้ว และได้เรียนรู้งานฝีมือนี้เป็นอย่างดี หวังว่าต่อไปทุกคนจะสามารถสนับสนุนธุรกิจของเขามากขึ้น!”
หลังจากคืนนี้ ผมคงจะทำข้าวห่านย่างให้พวกคุณไม่ได้ได้
ลูกค้าประจำทุกคนรู้ว่า
แต่ก็รู้ดีว่า ในเมื่อตำรวจเจอเขาแล้ว จะต้องถูกส่งกลับอย่างแน่นอน
เฉินจ้างโจงอยู่ในสหรัฐอเมริกาอย่างผิดกฎหมาย แม้ว่าจะไม่รู้อดีตของเขา
ด้วยเหตุนี้ ทุกคนต่างก็พูดเพื่อให้เขาสบายใจ บอกว่าจะดูแลธุรกิจของเฉียงไจ่อย่างแน่นอน
เฉินจ้างโจงขอบคุณทุกคน
ฉันไปก่อนนะ ฉันจะเลี้ยงมื้อนี้ทุกคนเอง นายอย่าลืมให้ทุกคนฟรี!”
มองไปที่เฉียงไจ่อีกครั้ง และสั่งว่า:”ไอ้เฉียง
สิ่งที่เฉินจ้างโจงพูด เป็นเหมือนการอำลาสำหรับเฉียงไจ่
สำหรับเขาแล้ว เฉินจ้างโจงรับบทเป็นพ่ออย่างสมบูรณ์ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา
ดังนั้น เมื่อเห็นเฉินจ้างโจงถูกจับกับตา เขารู้สึกเศร้าอย่างยิ่ง
และเขาก็เป็นญาติเพียงคนเดียวในใจ
แต่เฉินจ้างโจงกลับไม่ต้องการให้เขาหมกมุ่นอยู่ในนี้มากเกินไป เดิมทีตำรวจลู่หมิงยังอยากจะให้เวลาเขาบอกลาเฉียงไจ่อีกสักหน่อย
แต่เฉินจ้างโจงหยิบกระเป๋าเดินทางขึ้น และพูดว่า:”คุณตำรวจ
เราไปกันเถอะ”
ลู่หมิงถอนหายใจ เขาพูดว่า:”โอเค ไปกันเถอะ”
เฉินจ้างโจงถามเขาว่า:”ต้องใช้กุญแจมืออีกไหม?”
“ไม่ต้อง”ลู่หมิงโบกมือ และพูดว่า:”คุณเป็นเพียงผู้ต้องสงสัยอาศัยอย่างผิดกฎหมาย ก็ไม่ใช่ความผิดทางอาญา เราจะพาคุณกลับไป
แล้วจึงจัดทำบันทึก จากนั้นอธิบดีกรมตรวจคนเข้าเมืองจะมาสอบสวนร่วมกัน หากพบว่าการอาศัยชั่วคราวอย่างผิดกฎหมายของคุณเป็นความจริง เราจะเริ่มขั้นตอนการส่งตัวกลับประเทศ และจะมีเจ้าหน้าที่พาคุณขึ้นเครื่องบินในเวลานั้นโดยเฉพาะ”
และจะดำเนินการสอบสวนเบื้องต้นก่อน
เฉินจ้างโจงพยักหน้า โค้งคำนับอย่างสุภาพเล็กน้อย และพูดว่า:”ขอโทษที่สร้างปัญหาให้พวกคุณ”
ได้ยินสิ่งที่เขาพูด
ลู่หมิงรู้สึกลำบากใจเล็กน้อยทันที ไอสองครั้ง และพูดอย่างลึกซึ้งว่า:”แค่กแค่ก…… จริงสิ ฉันต้องบอกคุณด้วยว่า เรื่องของคุณไม่ใช่ตำรวจรับผิดชอบ
ทางสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองเป็นผู้รับผิดชอบ คาดว่ามีคนที่นั่นได้รับรายงานเกี่ยวกับการอาศัยอย่างผิดกฎหมายของคุณ ดังนั้นจึงรายงานให้เราทราบ และให้เราช่วยในการจับกุม”
หลังจากนั้น
ลู่หมิงยังจงใจพูดไปด่าไปว่า:”แม่งเอ้ย ก็ไม่รู้ใครที่มันไร้สาระขนาดนี้ ที่ไชน่าทาวน์ มีคนอาศัยอยู่อเมริกาอย่างผิดกฎหมาย หรือลักลอบเข้าสหรัฐฯ
อย่างผิดกฎหมายตั้งเยอะ เยอะขนาดยังไม่มีใครรายงาน แต่คุณกลับถูกรายงานเฉยเลย”
ความหมายของลู่หมิงคือการเตือนเฉินจ้างโจง และเฉียงไจ่ว่ามีใครบางคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
เฉินจ้างโจงเองก็ตระหนักเรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่เขาได้มองเรื่องนี้อย่างเรียบง่ายและยอมรับมันแล้ว ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า:”ไม่ว่ายังไงฉันเองก็ฝ่าฝืนกฎหมายก่อน คนอื่นฟ้องฉันมันก็มีเหตุผลนะ”
ลู่หมิงไม่ได้นึกเลยว่าจิตใจของเฉินจ้างโจงจะสงบนิ่งขนาดนี้
จึงพูดอย่างช่วยไม่ได้:”โอเค ฉันเคยอ่านข้อมูลของคุณ คุณเป็นคนฉลาด
ในเมื่อคุณเข้าใจส่วนได้ส่วนเสียข้างในแล้ว งั้นฉันจะไม่พูดไร้สาระอีก”
พูดจบ เขาจงใจเหลือบมองเฉียงไจ่ และพูดว่า:”สำหรับการจับกุม การสอบสวน และการยืนยันการส่งตัวกลับประเทศทั้งหมด
โดยปกติแล้วจะใช้เวลาห้าถึงเจ็ดวัน แต่สถานการณ์ของคุณนั้นพิเศษอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองขอให้จบคดีภายในสามวัน แต่ว่า ช่วงนี้พี่ใหญ่ของฉันถูกบังคับให้เกษียณล่วงหน้า ทำให้ฉันก็อารมณ์ไม่ดีเลย ดังนั้นฉันจึงคิดที่จะขี้เกียจ คาดว่าน่าจะเลื่อนออกไปได้อีกสองสามวัน ถ้ามีความสามารถอะไร
ก็อย่าแอบซ่อนไว้ รีบหาทาง”