ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4344 อ่อนแอกว่าไข่อีก
กู้ชิวอี๋รู้สึกปวดใจเล็กน้อย มุ่ยปากและพึมพำว่า:”ปกติคุณแสดงความรักต่อหน้าฉันก็พอแล้ว ยังจะแสดงความรักของคุณต่อหน้าฉันในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้อีก การแสดงครั้งต่อไปของฉัน คือวันมะรืนนี้ คุณดูแล้วก็ไปได้เลย พอคุณถึงเกาะฮ่องกงก็เป็นอีกสามวัน แล้วถ้ามีอะไรผิดพลาดระหว่างนี้ล่ะ……”
เย่เฉินอธิบายว่า:”ฉันไม่ได้ทำเพื่อแสดงความรัก ฉันสามารถไปที่เกาะฮ่องกงได้ตลอดเวลา แต่ฉันไม่สามารถทิ้งพี่สะใภ้เธอไว้ที่นี่เลย ยิ่งไปกว่านั้น ฉันต้องหาเหตุผลที่เหมาะสมและโอกาส อีกอย่างไอ้แซ่หลิวนั้นฉันก็ไม่ค่อยรู้จักสักเท่าไหร่ ต้องหาเวลาทำการบ้านเล็กน้อย และวางแผนให้ไอ้แก่นี้หลงกล”
พูดไป เย่เฉินพูดอีกครั้ง:”บอกตามตรง ถ้าแค่อยากให้ลุงโจงปลอดภัย มันง่ายมากจริงๆ ในสายตาของฉัน ไอ้แซ่หลิวอ่อนแอกว่าไข่อีก คืนนี้ฉันจะส่งยอดฝีมือสิบกว่าคนของสำนักว่านหลงไปที่เกาะฮ่องกง และฆ่าเขาโดยตรง ในกรณีนี้ ลุงโจงก็จะปลอดภัยโดยธรรมชาติ”
เมื่อพูดถึงนี้ เย่เฉินพูดอีกว่า:”เพียงแต่ว่าวิธีจัดการนี้ไร้ทักษะเกินไป และสำหรับลุงโจง มันจะทำให้เขารู้สึกผิดไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน ดังนั้นเรื่องนี้จึงห้ามมาไม้แข็ง ต้องทำให้ไอ้แซ่หลินยอมอย่างเต็มใจ”
“สำหรับความปลอดภัยของลุงโจงในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอก็ไม่ต้องกังวลเลย แม้ว่าไอ้แซ่หลิวจะมีความแข็งแกร่งบนเกาะฮ่องกงจริงๆ แต่ยังไม่มีอันดับในนิวยอร์กเลย ฉันจะให้คุณหนูเฟ่ยช่วยปกป้องลุงโจงอย่างลับๆ ก่อน อีกอย่างขอเลื่อนเวลาไปสักสองสามวัน ให้ฉันพาแม่ยายของฉันไปอยู่กับเธอที่สหรัฐอเมริกาก่อน ฉันจะไปเกาะฮ่องกงเพื่อช่วยลุงโจงจัดการเรื่องพวกนี้!”
“หลังจากที่ฉันจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ให้ทางคุณหนูเฟ่ยจางไปบ้าง ถึงตอนนั้นลุงโจงถูกส่งกลับไป แล้วทุกอย่างจะราบรื่น!”
เดิมทีเย่เฉินวางแผนที่จะให้ลุงโจงอาศัยอยู่ในไชน่าทาวน์ต่อไปอย่างมั่นคง และในอนาคตเขาจะหาเวลาไปเกาะฮ่องกงเพื่อแก้ปัญหาของเขา
แต่ว่า ในเมื่อหลิวเซิงนั้นใจร้อนขนาดนี้ และเริ่มหาเรื่องก่อน งั้นเขาจึงต้องไปคุยกับเขาที่เกาะฮ่องกงก่อน
เกาะฮ่องกงอยู่ห่างไกลจากสหรัฐอเมริกา เครื่องบินธรรมดาใช้เวลาเที่ยวเดียวอย่างน้อยสิบชั่วโมง และต้องใช้เวลาในการจัดการสิ่งต่าง ๆ ดังนั้นเย่เฉินจึงประมาณการว่า จะต้องออกจากสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาอย่างน้อยสามถึงห้าวัน หรือนานกว่านั้น
และคนที่เขากังวลมากที่สุดคือเซียวชูหรัน
แม้ว่าเขาจะได้จัดทหารหญิงของสำนักว่านหลงปกป้องอย่างลับๆ แต่เขาก็ยังคงแอบกังวลที่เซียวชูหรัน ศึกษาและใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกาคนเดียว
ตอนนี้ เซียวฉางควนยังคงมีส่วนร่วมในการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในเกาหลีใต้ คนเดียวที่สามารถมาอยู่ที่สหรัฐอเมริกากับเซียวชูหรันได้สองสามวันได้ คือหม่าหลันแม่ยายของเขา
แต่ว่า ถ้าเขาบอกเซียวชูหรันโดยตรง ว่าเขากำลังจะไปเกาะฮ่องกง จากนั้นจำเป็นต้องเชิญแม่ยายให้มาอยู่กับเธอ เย่เฉินรู้สึกแข็งกระด้างเล็กน้อย
แต่ถ้าไปคุยกับเซียวชูหรันแล้ว เซียวชูหรันอาจไม่ต้องให้แม่ยายมา ในเวลานั้น มีเพียงสองทางเลือก หนึ่งคือการเกลี้ยกล่อมตัวเองไม่ให้ไปเกาะฮ่องกง อีกอย่างคือต้องปลอบใจตัวเองว่าไปเกาะฮ่องกง เธออยู่คนเดียวได้
นอกจากนี้ เย่เฉินคาดว่าตอนนี้หม่าหลันคงไม่อยากสหรัฐอเมริกา
เธออยู่คนเดียวในจินหลิง มีรถหรู บ้านหรู และเงินค่าขนมหลายแสน คงมีชีวิตที่ดีแน่นอน ถ้าเธอมาที่อเมริกาจริงๆ เธอคงจะไม่ยอม
ดังนั้น เย่เฉินจึงเริ่มคิดในใจว่า เขาสามารถหาเหตุผลบางอย่างในการให้แม่ยายหม่าหลันมาก่อน จากนั้นจึงใช้โอกาสนี้บอกเซียวชูหรันว่า เขามีลูกค้าที่เกาะฮ่องกง และหม่าหลันก็มาที่นี่พอดี เขาจะไปเกาะฮ่องกงสักสองสามวันก่อน และให้หม่าหลันอยู่ที่นี่กับเธอ