ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4348 สูงสุดในหมู่หญิงชั้นสูง
หม่าหลันพยักหน้า สวมสร้อยคอจากความช่วยเหลือของสาวพนักงานขาย และมองในกระจกไม่หยุด
อัตราส่วนราคาต่อประสิทธิภาพของเครื่องประดับจากแบรนด์ใหญ่นี้บางมาก โซ่ทอง 18k เองนั้นไม่คุ้มกับเงินจำนวนมาก และจี้ที่เต็มไปด้วยเพชรที่หักก็ไม่แพงมาก ทั้งสองอย่างรวมกันก็ถือว่าพอเป็นเศษของราคา
แต่ว่า มูลค่าของหม่าหลันไม่ใช่อัตราส่วนราคาต่อประสิทธิภาพ แต่เป็นอัตราส่วนหน้าต่อราคา
ประสิทธิภาพด้านต้นทุนที่เรียกว่าเป็นอัตราส่วนระหว่างประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์และราคา สำหรับราคาเดียวกัน ประสิทธิภาพดีกว่าก็ยิ่งดี
ส่วนอัตราส่วนหน้าต่อราคานั้นเป็นอัตราส่วนระหว่างหน้ากับราคาสินค้าราคาเท่ากันยิ่งหน้าสูงยิ่งสำคัญยิ่งเสื้อยืดคอตตอนแท้ราคาไม่แรง ราคามากกว่า 100 หยวนขายได้ 8,000 ตราบใดโลโก้ตราสินค้าบนหน้าอกก็พอมีหน้าอยู่ ในสายตาของหม่าหลัน ก็ยังคุ้ม
หม่าหลันมองดูอยู่ครู่หนึ่ง ก็พบว่าสร้อยนี้ประกายจริงๆ ภายใต้แสงไฟของร้านจิวเวลรี่ ขอบและมุมแทบทุกจุดพร่างพราย
เธอที่ตื่นเต้นพูดเกือบจะทันทีว่า:”ฉันจะเอาเส้นนี้ ห่อให้ฉันด้วย!”
ในเวลานี้ สาวพนักงานขายอดไม่ได้ที่จะพูดว่า:”คุณผู้หญิง ฉันขอบอกความในใจ ฉันรู้สึกว่าสร้อยเส้นนี้ดูไม่เข้ากับออร่าของคุณเลย”
“คุณหมายความว่าอย่างไร?”หม่าหลันขมวดคิ้วและถามว่า:”คุณหมายความว่าฉันไม่คู่ควรกับสร้อยคอราคาแพงเช่นนี้เหรอ?”
สาวพนักงานขายรีบโบกมือ และพูดว่า:”ไม่ใช่ ไม่ใช่! ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น! ตั้งแต่คุณเดินเข้ามา ฉันเห็นว่าคุณดูเป็นคนสูงส่งมาก พูดตามตรง ฉันทำงานที่ Bulgari มาหลายปีแล้ว ฉันไม่เคยเห็นแขกที่มีออร่าแบบนี้มาก่อนเลย ”
การประจบอย่างกะทันหันของอีกฝ่าย ทำให้หม่าหลันลอยขึ้นไปบนฟ้าทันที
หม่าหลันยิ้มพูดว่า:”โอ้ คุณพูดได้ดีจริงๆ แม้ว่าฉันจะมีออร่าดี แต่ยังไงซะ ฉันก็แก่แล้ว และไม่สามารถเปรียบเทียบกับคนหนุ่มสาวเหล่านั้นได้……”
สาวพนักงานขายรีบพูดว่า:”คุณช่างถ่อมตัวเสียเหลือเกิน คุณมีออร่าดียิ่งกว่าดาราสาวในวัย 20 ที่ฉันเคยเห็นมาเสียอีก”
“จริงเหรอ?”หม่าหลันมองตัวเองในกระจกด้วยความประหลาดใจ เธอรู้สึกว่าออร่าของเธอดีมากจริงๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”โอ้ พูดถึงเรื่องออร่า มันไม่ใช่แค่อายุน้อยก็ได้จริงๆ คนหนุ่มสาวทำได้แค่แต่งตัว ไม่มีเสน่ห์!”
เฉียนหงเย่นที่อยู่ข้างๆ ฟังแล้วแทบจะอ้วก
ในใจของเธอ ออร่าของหม่าหลัน ยังไงก็ไม่มากเท่าไหร่แน่นอน ถ้าพูดถึงออร่าของมนุษย์ป้า คงจะมีเรี่ยวแรงของข้า มหาศาลดุจขุนเขาจริงๆ
ในเวลานี้ สาวพนักงานขายนั้นพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า:”คุณผู้หญิง พูดจริง ๆ นะ คุณเป็นคนมีออร่าดี และยังขับรถชั้นยอดอย่างโรลส์-รอยซ์ แม้แต่กระเป๋าของคุณก็ยังเป็นเฮอร์มีส แทบจะเป็นสุดยอดของสุดยอด ถ้าคุณสวมสร้อยราคาหนึ่งแสน มันไม่คู่ควรกับออร่าของคุณเลย พอสวมแล้วดีกว่าไม่สวมอีก”
ทันทีที่หม่าหลันได้ยิน ก็ถามโดยไม่รู้ตัวว่า:”จริงเหรอ? ! นี่อย่างน้อยก็100,000เลยนะ……!”
สาวพนักงานขายรีบพูดว่า:”บอกตามตรง ฉันทำงานที่นี่มานาน และเห็นมาเยอะแล้ว ลูกค้าจำนวนมากที่ใช้เงินหลายแสนเหรียญไปกับสร้อยคอ จริงๆ แล้วส่วนใหญ่เป็นครอบครัวที่มีฐานะดี และต่างกัดฟันซื้อสร้อยคอราคาหลายแสนดอลลาร์ คนส่วนใหญ่ขับรถราคาไม่เกิน 500,000 และพูดตรงๆ ก็คือเป็นคนที่ชอบทำเป็นหน้าใหญ่ใจโต……”
พูดจบ เธอก็พูดพร้อมชมเชย:”แต่คุณแตกต่างออกไป!”
“คุณขับรถโรลส์-รอยซ์และถือแอร์เมส จากมุมมองนี้ คุณอยู่ที่ระดับสูงสุด คุณแข็งแกร่งกว่าแขกที่ทำเป็นหน้าใหญ่ใจโตหลายเท่า เป็นหญิงชั้นสูงจริงๆ!”
“ไม่สิ เป็นหญิงชั้นสูงในหญิงชั้นสูง สูงสุดในหมู่หญิงชั้นสูงต่างหาก!”
“ดังนั้น คุณจะใส่สร้อยแบบเดียวกับไอ้พวกทำเป็นหน้าใหญ่ใจโตได้ยังไง?”