ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4369 เป็นเรื่องเล็กน้อยทั้งนั้น
บทที่ 4369 เป็นเรื่องเล็กน้อยทั้งนั้น
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจทิ้งเรื่องนี้ไว้ชั่วคราว รอต่อไปมีโอกาสค่อยเจาะลึกอีก
และตอนนี้ ปัญหาที่สำคัญที่สุดที่ต้องแก้คือ หลิวเจียฮุยที่อยากเอาชีวิตของลุงโจง
ถ้าไม่มีอุบัติเหตุ หม่าหลันคงจะมาพรุ่งนี้ และถึงมะรืนนี้
ถ้าไม่มีอุบัติเหตุ ฉันจะไปดูคอนเสิร์ตกับภรรยาในคืนมะรืนนี้ และจะเดินทางไปเกาะฮ่องกงทันที
ใยฝนเมื่อจะไปพบหลิวเจียฮุยนั้น ต้องให้ตัวตนและโอกาสที่เหมาะสมกับตัวเอง
เมื่อคิดถึงนี้ เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาทันที และโทรหาหวังตงเสวี่ยน
ตอนนี้หวังตงเสวี่ยนกำลังจัดการธุรกิจอย่างเป็นทางการในห้องทำงาน ไม่รู้ทำไม จู่ๆ ในหัวก็ว่างเปล่า เธอจึงเปิดแท็บเล็ตบนโต๊ะโดยไม่รู้ตัว
หลังจากปลดล็อกแล้ว เธอพบรูปภาพจากอัลบั้มรูปในแท็บเล็ต และมองดูด้วยความเหม่อลอย
ฉากหลังในภาพก็คือห้องทำงานของเธอ
บุคคลในภาพกลับไม่ใช่ตัวเธอเอง แต่คือเย่เฉินที่นั่งอยู่บนโซฟา
หวังตงเสวี่ยนแอบถ่ายภาพนี้ หลังจากที่ครั้งก่อนเย่เฉินมาที่ตี้เหากรุ๊ป
เย่เฉินเป็นคนแปลก ๆ เขาแทบจะไม่โพสต์ในไทม์ไลน์เลย และไม่เคยโพสต์เซลฟี่เลย อยากจะเก็บภาพของเขาไว้ มันยากมากๆ เลย
ดังนั้น หวังตงเสวี่ยนจึงแอบถ่ายหนึ่งรูป และซ่อนไว้แท็บเล็ตของตัวเอง ทุกครั้งที่คิดถึงเย่เฉิน จะแอบเอารูปออกมาดู
ในตอนที่เธอเหม่อลอยเล็กน้อย จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เมื่อเธอเห็นคำว่า”ประธาน”บนโทรศัพท์ เธอก็มีความสุขเหมือนเด็กผู้หญิงทันที
เธออยากจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที แต่ไม่รู้ทำไม จึงรีบยืดผมตรงหน้ากระจกที่สะท้อนอยู่ในตู้กระจก ก็ระงับความตื่นเต้น และกดปุ่มรับสาย…..
“ฮัลโหล! สวัสดีค่ะท่านประธาน!”
เสียงของหวังตงเสวี่ยนเต็มไปด้วยความกระโดดโลดเต้น และความตื่นเต้น แต่เย่เฉินกลับไม่เข้าใจ
เขาตรงเข้าประเด็น แล้วถามว่า:”ตงเสวี่ยน คุณรู้จักหลิวเจียฮุยที่เกาะฮ่องกงมากแค่ไหน?”
“หลิวเจียฮุย?”หวังตงเสวี่ยนตกตะลึงครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า:”หลิวเจียฮุยคนนี้เป็นคนรวยที่มีชื่อเสียงมาก และร่ำรวยมากบนเกาะฮ่องกง เป็นคนหลายใจ คุณรู้จักเขาได้อย่างไร?”
เย่เฉินพูดว่า:”ฉันมีเรื่องจะคุยกับเขา แต่ฉันก็ไม่อยากใช้ตัวตนที่แท้จริงของฉัน จึงอยากถามเธอว่ามีโอกาสอะไรดีๆ ให้ฉันไปพบเขาตามปกติ หลังจากที่ไปเกาะฮ่องกงไหม?”
หวังตงเสวี่ยนพูดว่า:”ประธาน ตี้เหากรุ๊ปของเราไม่มีการติดต่อทางธุรกิจกับเขา แต่ฉันจำได้ว่าธุรกิจหลักส่วนใหญ่ของเขาคือการขนส่งทางทะเล คุณลองโทรหาจือชิวดูค่ะ ถ้าใช้ชื่อของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด น่าจะไม่มีปัญหา”
“เข้าใจแล้ว”เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”งั้นฉันจะโทรหาจือชิวก่อน คุณยุ่งก่อนเถอะ”
หวังตงเสวี่ยนไม่คิดว่าเย่เฉินจะวางสายเร็วขนาดนี้ และพูดอย่างไม่รู้ตัวว่า:”เดี๋ยวค่ะ ประธาน…..”
เย่เฉินถามเธอว่า:”ทำไม? เธอมีธุระอะไรเหรอ?”
หวงตงเสวี่ยนรีบพูดว่า:”เอ่อ…..คือ……คือแบบนี้……ก่อนหน้านี้คุณรักษาโรคของพ่อฉันให้หาย พ่อแม่ของฉันรู้สึกขอบคุณคุณมากมาตลอด และไม่ได้หาโอกาสที่ดีเลย วันก่อนแม่ของฉันยังบอกฉันด้วยว่า อยากเชิญคุณไปทานอาหารเย็นที่บ้าน ฉันบอกแกว่าคุณอยู่สหรัฐอเมริกา แกจึงถามฉันว่าคุณจะกลับเมื่อไหร่ และถ้าสะดวก มาทานอาหารเย็นที่บ้านนะ”
เย่เฉินรู้ว่า ครอบครัวของหวังตงเสวี่ยนรู้สึกขอบคุณมาตลอด กับเรื่องที่ว่าก่อนหน้านี้พ่อของหวังตงเสวี่ยนถูกวางยาพิษด้วยโรคไตวาย แต่เขากลับยิ้มพูดอย่างสบายๆ :”คุณบอกคุณลุงคุณป้าว่าไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ เรื่องก่อนหน้านี้มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง”
พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกว่า:”แต่ว่าเธอไม่ต้องกังวล ฉันจะหาเวลาไปเยี่ยมหลังจากที่ฉันกลับไปแล้ว”
YOU MAY ALSO LIKE
