ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4418 เซอร์ไพรส์เล็กๆ
เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มเศร้า เย่เฉินแสร้งทำเป็นผ่อนคลายและกล่าวว่า “พ่อแม่ของผมเองก็จากไปไวเหมือนกัน หลังจากที่พวกเขาจากไปผมก็กลายเป็นเด็กกำพร้า และอาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นเวลาสิบปี ซึ่งถ้าเปรียบเทียบ คุณยังถือว่าโชคดีกว่าผมเยอะ”
“คุณเป็นเด็กกำพร้าเหรอ!”หลิวม่านฉงมองเย่เฉินอย่างประหลาดใจ ด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ก่อนจะอายุแปดขวบ ผมเคยเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดในโลก แต่ผมก็ตกจากฟ้าลงบ่อโคลนในเวลาชั่วข้ามคืน จากนั้นก็ล้มลุกคลุกคลานอยู่ในบ่อโคลนมาตลอด กว่าจะมาถึงวันนี้”
หลิวม่านฉงอุทาน: “คุณอายุยังน้อยๆอยู่เลย สามารถครองตำแหน่งสำคัญในบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดได้ขนาดนี้ ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าความสามารถส่วนตัวของคุณแข็งแกร่งมาก”
“งั้นเหรอ?” เย่เฉินเกาหัวอย่างเขินอายเล็กน้อย และพูดด้วยรอยยิ้ม “ฮ่าๆ เหมือนจะเป็นอย่างนั้นนะ”
เขาไม่สามารถบอกหลิวม่านฉงได้ว่า จริงๆแล้วเขาเป็นบอสใหญ่ที่มีหุ้นมากที่สุดในบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด
ในตอนนี้เอง คนวัยกลางคนจำนวนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาพวกเขาด้วยรอยยิ้มบนหน้า
คนที่เดินนำหน้าคืออาหนาน ในมือของเขาถือกล่องใบใหญ่ไม่รู้ว่าข้างในมีอะไร
เมื่อทุกคนเดินมาถึงทั้งสองคน อาหนานก็ยิ้มและพูดว่า “คุณหม่านฉง สุขสันต์วันเกิด!”
พูดจบ ลุงเฉิงที่อยู่ข้างๆ ก็รีบเปิดฝากล่องใบใหญ่ออก ซึ่งข้างในเป็นเค้กก้อนใหญ่ที่ตกแต่งมาอย่างสวยงาม
ทุกคนส่งเสียงเชียร์และพูดพร้อมกัน “คุณม่านฉง สุขสันต์วันเกิด!”
หลิวม่านฉงพลันตกตะลึง จากนั้นก็พึมพำออกมาว่า “วันนี้ไม่ใช่วันเกิดของฉันนะ… วันเกิดของฉันเหลืออีกตั้งสิบกว่าวัน… อาหนาน ลุงเฉิง นี่มันอะไรกัน?”
อาหนานพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณม่านฉง วันนี้เป็นวันที่สี่ของเดือนที่สี่ตามปฏิทินจันทรคติ และมันก็ตรงกับวันเกิดของคุณพอดี ปกติคุณอาจจะไม่ได้ดูปฏิทินจันทรคติ แต่สำหรับคนรุ่นเก่าอย่างเรา สิ่งแรกที่เราทำเมื่อเราตื่นนอนทุกวันก็คือการดูปฏิทินแบบโบราณ ถึงพวกเราจะจำวันในปฏิทินสากลไม่ได้ แต่จำวันตามปฏิทินจันทรคติได้แม่นมาก”
ดวงตาของหลิวม่านฉงเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา เธอปิดปากและพูดเบา ๆ ว่า “ฉันไม่รู้เลย … ”
ลุงเฉิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เมื่อสองสามวันก่อนพวกเราปรึกษากันว่าจะทำเซอร์ไพรส์เล็กๆให้คุณ ตอนบ่ายพวกเรายังกังวลอยู่เลยว่าวันนี้คุณจะมาที่นี่ไหม แต่ไม่คาดคิดเลยว่าคุณจะพาแฟนมาด้วย”
น้ำตาไหลออกจากดวงตาของหลิวม่านฉง ครั้งนี้เธอไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม แต่กล่าวด้วยความขอบคุณ “ขอบคุณทุกคน…ขอบคุณจริงๆ….”
อาหนานกับลุงเฉิงถือเค้กและร้องเพลงวันเกิดให้เธอ: “แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู ~~”
ผู้คนที่ตามมาด้วยต่างก็ปรบมือ อาหนานยื่นเทียนสองเล่มและกล่องไม้ขีดให้เย่เฉิน พูดด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อหนุ่ม วันนี้เป็นวันเกิดปีที่ 24 ของคุณม่านฉง ซึ่งเป็นปีเบญจเพสของเธอ เพราะงั้นเราถึงเตรียมเทียนไว้สองเล่ม คุณช่วยจุดมันให้เธอหน่อยสิ!”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ปักเทียนสองเล่มลงบนเค้กแล้วจุดเทียนอีกครั้ง
จากนั้นทุกคนก็เร่งเร้าเธอให้อธิษฐานและเป่าเทียน
หลิวม่านฉงเหลือบมองเย่เฉิน แล้วจึงหลับตาลง หลังจากขอพรเสร็จ ก็เป่าเทียนต่อหน้าทุกคน
ทุกคนส่งเสียงเชียร์อีกครั้ง จากนั้นก็เสิร์ฟอาหารและของว่างให้หลิวม่านฉงกับเย่เฉิน ซึ่งแต่ละอย่างนำมาเสิร์ฟในปริมาณน้อยๆ ลุงเฉิงยังคงพูดกับพวกเขาว่า “เรารู้ว่าคุณม่านฉงไม่ค่อยชอบอะไรที่สิ้นเปลือง ดังนั้นพวกเราจึงเตรียมอาหารแต่ละอย่างมาในปริมาณน้อยๆ แต่ถ้าไม่อิ่มก็ขอเพิ่มได้ เราเตรียมไว้ให้พวกคุณแล้ว！”
หลิวม่านฉงพูดด้วยดวงตาที่แดงระเรื่อ “ขอบคุณทุกคน ที่ใส่ใจและจำวันเกิดฉันได้…”
ลุงเฉิงยิ้มและพูดว่า: “มันสมควรเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว คุณม่านฉง ผมขอพูดอะไรที่อาจจะดูปีนเกลียวแทนทุกคนหน่อยนะ ในสายตาของพวกเรา คุณก็เป็นเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง!”
หลังจากพูดจบ เขาก็รีบพูดกับทุกคนว่า “ทุกคนแยกย้ายเถอะ อย่าอยู่รบกวนเวลาส่วนตัวที่ควรมีอยู่แค่สองต่อสองของคุณม่านฉงเลย”
YOU MAY ALSO LIKE
![ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸]](https://novel-lucky.com/wp-content/uploads/2022/08/novel_5526_cover-75x106.jpg)
