ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4472 ทำให้ฉันขยี้ตามองใหม่
บทที่ 4472 ทำให้ฉันขยี้ตามองใหม่
เขาคิดในใจด้วยความตื่นตระหนก:”เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ไอ้แซ่เย่นั้นเป็นแค่ผู้ช่วยบริษัทขนส่งไม่ใช่เหรอ? ไอ้หมาแก่หลิวเจียฮุยนั้นฉันยังเข้าใจได้ เขาก็แค่อยากทำเงินได้มากขึ้นจากอีกฝ่าย แต่ทำไมฮงหยวนซานถึงลงมือทำตนเพื่อเขาล่ะ? ยิ่งกว่านั้น ฮงหยวนซานนี้ไม่กลัวทุกอย่าง แล้วยังมาบอกว่าเด็กที่อายุยี่สิบกว่าปีนั้น เป็นผู้มีพระคุณของเขา หมอนี้มันเป็นใครมาจากไหนกันแน่?”
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็รีบร้องพูดกับฮงหยวนซานว่า:”คุณฮง ในนี้คงต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่นอน เรารู้จักและทำงานร่วมกันมาหลายปีแล้ว ไม่ว่ายังไงคุณจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ นี่มันต่างอะไรกับพี่น้องฆ่ากันตาย?”
“เยดแม่งเอ้ย!”ฮงหยวนซานด่าอย่างโกรธจัด และกระทืบเท้าอีกครั้ง กระทืบจนซี่โครงของหยางเทียนเซิงหักไปสองสามซี่โดยตรง และตะโกนเสียงเย็นชา:”ฉันขอเตือนแกนะ แกอย่ามาพูดเรื่องเพื่อนตรงนี้! ฉันฮงหยวนซานไม่ใช่ฮงหยวนซานในอดีตอีกแล้ว ฮงหยวนซานในตอนนี้ รังเกียจที่จะเป็นเพื่อนกับไอ้สารเลวอย่างแก! นี่ยังต้องขอบคุณแสงสว่างแห่งชีวิตอย่างคุณเย่ ชี้ทางที่ถูกต้องให้ฉันทันเวลา ไม่เช่นนั้น ฉันคงจะถูกคนชั่วอย่างแกพาไปไกลกว่านี้!”
พูดจบ เขามองไปที่เย่เฉิน กำมือคารวะ และพูดด้วยความเคารพว่า:”คุณเย่ ต้องขอบคุณคุณที่ทำให้ผมกลับมาในทางที่ถูกตอนหลงทาง มิฉะนั้น ผมอาจจะยังเป็นพี่น้องกับไอ้ขยะพวกนี้อีก!”
เย่เฉินไม่คิดว่าละครของฮงหยวนซานจะเต็มเปี่ยมขนาดนี้
เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ และพูดว่า:”คุณฮงสมกับเป็นบุคคลผู้มากประสบการณ์จริงๆ ที่อยู่ในวงการบันเทิงมาอย่างยาวนาน มันทำให้ฉันขยี้ตามองใหม่จริงๆ”
ฮงหยวนซานรู้ว่าคำพูดของเย่เฉินนี้ จริง ๆ แล้วเป็นการล้อเลียนเขาเอง แต่เขาก็ฟังออกด้วยว่าคำพูดของเย่เฉิน ไม่มีเจตนาร้ายใด ๆ นอกจากการเยาะเย้ย ดูเหมือนว่าการตัดสินใจและการกระทำของเขาในวันนี้ จะถูกต้องอย่างแน่นอน
ดังนั้นเขาจึงถามเย่เฉินทันที:”คุณเย่ คุณจะทำอย่างไรกับไอ้เหี้ยนี้!”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ฉันก็ยังไม่รู้ที วันนี้ฉันแค่มานั่งที่บริษัทของคุณหลิว ไม่นึกเลยว่าเขาจะมาหาถึงที่เอง แล้วยังโทรหาคุณมาอีกด้วย คุณว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไรดี?”
ฮงหยวนซานโพล่งออกมาโดยไม่ลังเล:”ในเมื่อไอ้สารเลวนี้ทำให้คุณขุ่นเคือง งั้นไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถเก็บเขาไว้อยู่ในโลก มารบกวนอารมณ์ของคุณเย่! ผมจะให้คนพาเขาไป และหลังจากจัดการเสร็จแล้ว ก็ใส่ลงในตู้แช่แข็งเนื้อแช่แข็งที่ลักลอบนำเข้าของผม เอาไปจัดการที่ต่างประเทศ รับรองว่าตายแบบไม่เห็นแม้แต่ศพ!”
คำพูดของฮงหยวนซานไม่ได้ล้อเล่นแน่นอน เขามีความคิดที่จะฆ่าหยางเทียนเซิงจริงๆ
หลังจากเหตุการณ์เมื่อวาน ฮงหยวนซานเข้าใจดีถึงความหมายของคำว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน ด้วยภูมิหลังของเจ้านายของสำนักว่านหลง จะมีสำนักฮงเหมินสักเท่าไหร่ก็ไม่พอสำหรับสำนักว่านหลงหรอก
ดังนั้น เขาจึงเข้าใจเรื่องหนึ่งทันที ไม่ว่าอนาคตฉันจะสามารถมีชีวิตอยู่รอดได้ หรือมีชีวิตที่ดีหรือไม่ดี ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครอื่น นอกจากเย่เฉิน
ด้วยเหตุนี้ มีเพียงความคิดเดียวในใจของเขา นั่นคือ ไม่ว่ายังไงก็ต้องทำให้เย่เฉินพอใจให้ได้ ขอแค่เย่เฉินสามารถพอใจได้ ให้เขาฆ่าใครเขาก็ไม่สนใจ
เขาและหยางเทียนเซิงมีมิตรภาพที่ดีมาหลายปีจริงๆ แต่ตัวเขาเองก็แฝงตัวอยู่ในวงการนี้ และรู้ว่าอะไรคือการใช้กันและกันและมีโอกาสก็เล่นสนุกบ้างเป็นครั้งคราว ตราบใดที่หยางเทียนเซิงยังเป็นประโยชน์ต่อเขาเอง เขาจะช่วยเขา และปกป้องเขาแน่นอน แต่หากเขามีความผิดต่อตนเอง ตัวเขาเองจะฆ่าเขาโดยไม่ลังเล
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ หากการฆ่าเขาสามารถแลกกับผลประโยชน์ที่มากขึ้นสำหรับตัวเขาเองได้ เขาก็จะไม่ลังเลเลย
เมื่อหยางเทียนเซิงได้ยินสิ่งนี้ ก็ตกใจจนวิญญาณหายไปเลยทันที
ความกลัวที่ไม่มีที่สิ้นสุดไหลเข้าสู่หัวใจ ทำให้กล้ามเนื้อของเขาก็คลายลงทันที และของเหลวสีส้มเหลืองก็ไหลออกมาจากใต้ก้นของเขาทันที ย้อมพรมสีขาวเหมือนหิมะในห้องทำงานของหลิวเจียฮุย ให้เป็นที่สะดุดตา
หลิวเจียฮุยตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง และพูดถอดใจ:”พรมของฉัน……พรมที่ฉันซื้อมาในราคา 1.8 ล้านดอลลาร์ฮ่องกง……”
ในเวลานี้ หยางเทียนเซิงไม่สนใจกับการเยี่ยวราดกางเกงของเขาแล้ว และร้องออกมาด้วยความกลัวว่า:”คุณฮง! ไว้ชีวิตผมด้วยครับคุณฮง!”
YOU MAY ALSO LIKE
