ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4476 มีความทุกข์ใจแต่ยากจะพูดได้
บทที่ 4476 มีความทุกข์ใจแต่ยากจะพูดได้
ดังนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างสะอื้นว่า:”คุณเย่ ผม……ผมตกลง……”
เย่เฉินโบกมือ:”คำนี้คุณอย่าพูดกับฉัน ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ แม้ว่าวันนี้คุณจะดูหมิ่นฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ฉันก็ไม่เคยแตะคุณเลยแม้แต่นิดเดียว และยิ่งไม่ได้ยื่นมือขอเงินคุณเลย เรื่องวันนี้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างคุณกับฮงหยวนซาน คุณยกเขามา หากคุณยินดีที่จะขายบริษัทบันเทิงของคุณให้กับเขา มันก็เป็นความประสงค์ของคุณเองด้วย ดังนั้นคุณสองคนหาที่ตกลงเรื่องนี้กันเองเลยได้ ฉันไม่อยากยุ่งด้วย”
หลิวเจียฮุยตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจในหัวใจ:”เยดเข้เอ้ย เย่เฉินนี้มันหน้าจริงๆ แค่พูดคำสองคำก็ตัดตัวเองออกมาจากเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์เลย?”
หยางเทียนเซิงตอนนี้ก็มีความทุกข์ใจแต่ยากจะพูดได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดได้เลย
ในความเห็นของเขา แม้ว่าเย่เฉินจะทำไร้ยางอายอย่างยิ่ง แต่สิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้นี้ก็ไร้ที่ติ
วันนี้ตนเป็นคนโทรหาฮงหยวนซานมาเอง และคนที่ทำเขาคือฮงหยวนซาน ไม่ใช่เย่เฉิน
ตอนนี้เย่เฉินให้เขาขายบริษัท ให้กับฮงหยวนซาน มันก็เป็นการทำธุรกิจระหว่างเขากับฮงหยวนซาน และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเย่เฉินเลยจริงๆ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลังจากที่เขาผ่านอุปสรรคในวันนี้ไป ถ้าเสียใจ และให้ตำรวจเข้ามาเกี่ยวด้วย ก็ไม่มีทางที่ตำรวจจะจับกุมเย่เฉินได้ สามารถให้ตำรวจจับกุมฮงหยวนซานได้เท่านั้น
แต่ว่า ลูกศิษย์ของฮงหยวนซานมีหลายพันคน และถ้าตนแตกคอกับเขาจริงๆ มันคงจะมีแค่ตายทางเดียวไม่ใช่หรอกหรือ?
ในตอนที่เขารู้สึกหดหู่อย่างยิ่ง ได้ยินเย่เฉินพูดกับฮงหยวนซานว่า:”หยวนซาน เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างคุณกับหยางเทียนเซิง สำหรับฉัน คุณสองคนควรหาที่สำหรับจัดการกับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว ฉันยังมีเรื่องต้องคุยกับคุณหลิว และไม่สมควรที่จะคุยที่นี่”
ฮงหยวนซานรู้ว่าเรื่องของหยางเทียนเซิงในวันนี้ ตนจะต้องจัดการด้วยตัวเอง
แต่ว่า เขาก็ไม่สนใจเรื่องเล็กๆ นี้หรอก
ตนได้เป็นผู้จัดการการระดมทุนหมื่นล้านดอลลาร์เป็นเวลาสิบปีแล้ว และจะต้องเป็นผู้จัดการของบริษัทบันเทิงอีกกี่แห่งก็ไม่สำคัญแล้ว ยังไงเรื่องในวงการบันเทิงนั้น ตนก็รู้หมดแล้ว ตนเล่นจนจำได้ขึ้นใจหมดแล้ว
ฮงหยวนซานไม่ได้สนใจว่า เรื่องนี้จะมีผลกระทบมากน้อยเพียงใด หลังจากที่มันแพร่ออกไป ยังไงซะ เขาจำได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือ เขาไม่สามารถทำให้เย่เฉินขุ่นเคืองได้ ส่วนคนอื่นๆ ช่างมันเถอะ
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็พูดทันทีว่า:”คุณเย่ คุณหลิว วันนี้ขอโทษจริงๆ ครับ เพราะความแค้นส่วนตัวระหว่างผมกับหยาง เทียนเซิง ทำลายความสงบของคุณทั้งสองคน ผมจะพาเขาไปจัดการที่อื่นเดี๋ยวนี้เลยครับ”
เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปที่เซวียซือหยู่ และพูดกับเขาว่า:”สิ่งแรกที่คุณทำหลังจากที่รับช่วงกิจการบริษัทบันเทิงต่อ คือการเปลี่ยนสัญญาของคุณเซวีย จากสัญญาฉบับเต็มก่อนหน้าของเอเจนซี่ เปลี่ยนเป็นสัญญาจ้างงานที่ปรึกษาด้านดนตรี เนื้อหาในสัญญาจ้างคือคุณเซวีย เป็นที่ปรึกษาด้านดนตรีพาร์ทไทม์ของบริษัทบันเทิง และจ่ายเงินให้คุณเซวีย 1 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงทุกปี ในเวลาเดียวกันสัญญานี้ จะไม่บังคับให้คุณเซวียทำอะไรเพื่อบริษัทบันเทิง และห้ามจำกัดเสรีภาพของคุณเซวียในด้านใด ๆ เข้าใจไหม? ”
ฮงหยวนซานพูดโดยไม่ลังเลว่า:”ไม่ต้องห่วงครับคุณเย่ ผมจะทำเรื่องนี้ให้เรียบร้อยเร็วที่สุดทันที!”
เซวียซือหยู่พูดอย่างประหม่าในเวลานี้:”ทำแบบนี้ได้อย่างไรคะคุณเย่…… ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่คุณสามารถช่วยฉันยกเลิกสัญญานี้ได้ สำหรับค่าธรรมเนียมการลงนาม 1 ล้านก่อนหน้านี้ต่อไปฉันจะทำงานอย่างช้าๆใน ทำงานไปเรียน ไป แล้วค่อยๆ ผ่อน!”
เย่เฉินโบกมือ:”เงิน 1 ล้านไม่จำเป็นต้องคืน และคุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ 1 ล้านทุกปีในอนาคต เนื่องจากคุณอยากเรียนหนังสือ งั้นคุณก็ตั้งใจเรียนให้ดี หลังจากจบปริญญาโทก็เข้าปริญญาเอกได้ และหลังปริญญาเอกก็เรียนนักวิจัยหลังปริญญาเอกได้ ตราบใดที่คุณอยากเรียน คุณก็สามารถเรียนต่อไปได้ และตราบใดที่คุณยังเรียนอยู่ เงินเดือนหนึ่งปี 1 ล้านจะมีอยู่เสมอ!”
YOU MAY ALSO LIKE
