ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4487 หว่านเสน่ห์ไปทั่ว
บทที่ 4487 หว่านเสน่ห์ไปทั่ว
ด้วยสถานะของผู้ถือหุ้นของสนามบินเกาะฮ่องกง หลังจากหลิวเจียฮุยโทรไป ผู้บริหารสนามบินก็รีบเข้ามา หลังจากนั้นไม่นานเขาเชิญทุกคนไปที่ห้องรับรองวีไอพีบนชั้นสองของโถงผู้โดยสารขาเข้าไป
ห้องรับรองวีไอพีนี้ เดิมทีจะใช้สำหรับต้อนรับลูกค้าวีไอพี ก่อนหน้านี้เขาก็คิดหนักว่า จะเตรียมห้องรับรองหรือไม่
แต่เมื่อเขาคิดว่าเฟ่ยเข่อซินเป็นแขกผู้มีเกียรติ เขาต้องยืนอยู่ในโถงผู้โดยสารขาเข้า และรอการต้อนรับ ถึงจะเห็นถึงความสำคัญเพียงพอ
มิฉะนั้น ถ้าเขานั่งในเลานจ์วีไอพี รอให้คนอื่นพาเฟ่ยเข่อซินมา จะดูเหมือนท่าทีสูงเกินไปเล็กน้อย
หลังจากมาที่ห้องรับรองวีไอพีแล้ว หลิวเจียฮุยยังคงกังวลเรื่องนี้อยู่ในใจ เขาจึงถามเย่เฉินว่า:”คุณเย่ ผมไม่สมควรที่จะนั่งที่นี่เพื่อรอแขก VIP ของคุณสินะ? งั้นเอางี้ บอกชื่อแขกมา ผมจะเขียนป้าย แล้วออกไปรอรับที่ข้างนอก คุณกับคุณเฟ่ยพักผ่อนตรงนี้นะครับ!”
เย่เฉินโบกมือ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”คุณหลิว ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้น แขกผู้มีเกียรติคือผู้อาวุโสของฉัน ฉันต้องไปรับด้วยตัวเองแน่นอน จากนั้นพวกคุณพักในห้องสักครู่ พอฉันไปรับเขามา ก็จะเชิญเขามารู้จักกับพวกคุณ”
หลิวเจียฮุยรีบพูดอย่างกระตือรือร้นว่า:”คุณเย่ งั้นผมไปกับคุณเถอะ!”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:”ไม่ต้องจริงๆ ฉันไปเองก็พอ”
พูดไป เขาไม่ได้ให้โอกาสหลิวเจียฮุยไกล่เกลี่ยอีกเลย และเปลี่ยนไปพูดกับเฟ่ยเข่อซินว่า:”คุณเฟ่ย คุณหลิวแข็งแกร่งมากบนเกาะฮ่องกง เดี๋ยวพวกคุณคุยกันเยอะๆนะ”
เฟ่ยเข่อซินยิ้มและพยักหน้า พูดว่า:”ได้ค่ะคุณเย่”
หลิวเจียฮุยรีบยิ้มพูดว่า:”คุณเฟ่ย ไม่ทราบว่าครั้งนี้คุณจะอยู่ที่เกาะฮ่องกงกี่วันครับ?”
เฟ่ยเข่อซินมองไปที่เย่เฉินโดยไม่รู้ตัว และยิ้มพูดว่า:”ฉันจะอยู่นานแค่ไหนนั้น มันขึ้นอยู่กับคุณเย่ เย่เฉินต้องการให้ฉันอยู่นานแค่ไหน ฉันก็จะอยู่เท่านั้น”
พูดไป เขาไม่ได้ให้โอกาสหลิวเจียฮุยไกล่เกลี่ยอีกเลย และเปลี่ยนไปพูดกับเฟ่ยเข่อซินว่า:”คุณเฟ่ย คุณหลิวแข็งแกร่งมากบนเกาะฮ่องกง เดี๋ยวพวกคุณคุยกันเยอะๆนะ”
หลิวเจียฮุยแอบรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นเรื่อย ๆ :”ดูเหมือนว่าเฟ่ยเข่อซินจะไม่ได้มีแค่ความรู้สึกดีง่ายๆแบบนั้น มันเหมือนกับการตกหลุมรักเลย! ครอบครัวใหญ่ที่รับผิดชอบหลายพันล้านล้านดอลลาร์ แต่ยังสามารถทิ้งเรื่องในมือ เพื่อเห็นแก่เย่เฉินได้ และเดินทางมาถึงเกาะฮ่องกงที่แสนไกล และยังบอกว่าเย่เฉินให้เธออยู่นานแค่ไหน เธอก็จะอยู่นานเท่านั้น นี่มัน…..ถึงจะเป็นผู้ชายก็ทนไม่ไหว!”
เมื่อคิดถึงนี้ เขารู้สึกว่าอนาคตของหลิวม่านฉงมืดหม่นมากขึ้น:”ถ้าฉันเป็นเย่เฉิน ฉันจะเลือกเฟ่ยเข่อซินแน่นอน…… ถ้าเป็นเช่นนั้น หลิวม่านฉงจะไม่มีโอกาสเลยสักนิดนะสิ?”
ในขณะที่เศร้า เขามองฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆ โดยไม่รู้ตัว และอดคิดไม่ได้ว่า:”ที่จริงแล้ว สำหรับผู้ชายอย่างเย่เฉิน ได้มีความแข็งแกร่งและภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ จะต้องไม่มีผู้หญิงแค่คนเดียวใช่ไหม? บางทีเขาอาจเป็นเหมือนกับฉันก็ได้ หว่านเสน่ห์ไปทั่ว……ถึงขั้นยังมีการเลี้ยงเมียน้อยสองสามคนข้างนอก……หากเป็นอย่างนั้น ม่านฉงก็อาจจะมีความหวังอยู่!”
เมื่อคิดแบบนี้ หัวใจที่กังวลอยู่ของหลิวม่านฉงก็ค่อยๆ หายเล็กน้อย
แต่ว่า เขาก็คิดในใจทันทีว่า:”ไม่สิ! ฉันหลิวเจียฮุยเป็นถึงคนรวยที่สุดบนเกาะฮ่องกงอีกด้วย ดังนั้นฉันไม่มีทางปล่อยให้ลูกสาวของฉันเป็นน้อยของเย่เฉินได้สินะ? ถ้าข่าวหลุดออกไป มันคงต้องขายหน้ามากจริงๆ !”
ในเวลานี้เอง เฟ่ยเข่อซินที่อยู่ข้างๆ พูดกับเย่เฉินว่า:”คุณเย่ ธุรกิจขนส่งของตระกูลเฟ่ยได้สะสมมาหลายปีแล้ว และขนาดธุรกิจค่อนข้างใหญ่ ช่วงนี้ก็อยากทำงานหนักเพื่อ ขยายตลาดเอเชีย ฉันจึงอยากทำการร่วมมือกับบริษัทนานาซู ขนส่ง กำจัดของคุณในเชิงลึก หากบริษัทนานาซู ขนส่ง กำจัดมีใบตราส่งสินค้าที่มากเกินไปในเอเชีย สามารถให้ตระกูลเฟ่ยทำการจัดเปลี่ยนได้ และถึงตอนนั้นกำไรจะให้บริษัทนานาซู ขนส่ง จำกัดเป็นใหญ่เอง!”