ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4497 ตรงตามเป้าหมายของเย่เฉิน
บทที่ 4497 ตรงตามเป้าหมายของเย่เฉิน
คำพูดของเย่เฉิน ทำให้หลิวเจียฮุยตาเหลือก และเป็นลมทันที
ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆก็รีบเอื้อมมือไปพยุงเขา รองที่ศีรษะ แล้วเขย่าไปตะโกนเสียงดังข้างหูเขาไปว่า:”เป็นอะไรไป เจียฮุย ตื่นสิเจียฮุย อย่าทำให้ฉันกลัวสิ……”
ตามเสียงกรีดร้องของฟางเจียซิน หลิวเจียฮุยสะดุ้งตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อตื่นขึ้นคือการมองขึ้นไปที่เย่เฉิน และร้องไห้:”คุณเย่ นี่คุณกำลังจะฆ่าผมนะ! 10 ปี 20,000 ล้านและยังเป็นเงินดอลลาร์ ผมจะเอาออกมาได้อย่างไร……”
พูดไป เขาก็ร้องไห้อย่างขมขื่น:”เรื่องในตอนนั้น ผมหลิวเจียฮุยมันไม่ใช่คนจริงๆ แต่คุณไม่สามารถใช้ประโยชน์จากปัญหา และขอเงินจากผมมากขนาดนี้สิ! ถ้าคุณต้องการเงินจากผมมากขนาดนี้ ก็ฆ่าผมเลยดีกว่า! คุณฆ่าผมตาย มรดกของผมยังสามารถเก็บไว้ให้ม่านฉง และลูกๆ ของผมได้ แต่ถ้าฉันตอบตกลงคุณ ผมจะไม่เหลืออะไรเลย และอนาคตของพวกเขาจะย่ำแย่และจน!”
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา และพูดนิ่ง ๆ :”เอ๊ะ ฉันคิดว่าความคิดของคุณดีมาก!”
พูดจบ เย่เฉินพูดด้วยใบหน้าจริงจัง”บอกตามตรง ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเย่แล้ว และฉันก็ยังมีตี้เหากรุ๊ป บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด และสำนักว่านหลงอยู่ในมือ มีเงินเยอะจนไม่รู้ไปใช้ที่ไหนเลย เอาเงินแค่นี้ของคุณไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก!”
“นอกจากนี้ ถ้าฉันเอาเงินของคุณไปจริงๆ ฉันจะไม่ให้คุณรับผิดชอบอีกต่อไป ฉันในฐานะลูกชาย ไม่ได้แก้แค้นแทนพ่อ แต่กลับเอาศักดิ์ศรีของพ่อไปแลกเงิน และเมื่อฉันตายไป ฉันจะไม่มีหน้าไปเจอท่านที่ภพหน้า!”
“ดังนั้น ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้คือ คุณต้องชดใช้ด้วยความตาย ไม่เพียงแต่ได้ให้คำอธิบายให้กับพ่อของฉัน และยังรวมถึงลุงโจงด้วย แล้วอย่างที่คุณพูด ถ้าคุณตาย ทรัพย์สินของคุณจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ลูกหลานของคุณยังสามารถได้รับมรดกทั้งหมดของคุณ ทุกคนจะมีความสุข”
“ห๊ะ? !”
หลิวเจียฮุยยืนอึ้งอยู่ชั่วครู่
เดิมทีเขาคิดว่าเป็นไงเป็นกัน ไม่ว่ายังไงก็ต้องตายแล้ว เพื่อกดดันให้เย่เฉินลดราคา
แต่ใครจะไปคิดว่า เย่เฉินจะแสดงท่าทีที่อยากให้เขาตายมากๆ……
ด้วยเหตุนี้ คำพูดที่โหดร้ายที่เขาพูดเมื่อกี้ ได้ตรงตามเป้าหมายของเย่เฉินแล้วน่ะสิ?
ในตอนที่หลิวเจียฮุยตกใจกลัวจนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เย่เฉินก็พูดกับว่านพั่วจวินที่อยู่ข้างๆ ว่า:”พั่วจวิน ฉันไม่นึกเลยว่าคุณหลิวจะมีความกล้าหาญเช่นนี้ ในเมื่อเขาตั้งใจจะชดใช้ด้วยความตาย งั้นคุณหาโอกาสที่เหมาะสม ทำให้เขาสมหวัง!”
ว่านพั่วจวินพูดโดยไม่ลังเลว่า:”คุณเย่วางใจเถอะ ผมจะจัดการให้อย่างดี!”
หลิวเจียฮุยตกตะลึง และในเวลานี้เอง เย่เฉินพูดกับว่านพั่วจวินอีกว่า:”แต่ว่า ฉันมีคำขออย่างหนึ่ง พั่วจวินคุณฟังให้ดี!”
ว่านพั่วจวินกำมือ แล้วพูดด้วยความเคารพ:”คุณเย่ สั่งมาเลยครับ!”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:”คุณหลิวมีความกล้ามาก ซึ่งทำให้ฉันประทับใจมาก ดังนั้นตอนที่คุณส่งเขาไปภพหน้า อย่าทำให้เขาลำบากใจเกินไป ปล่อยให้เขาไปอย่างรวดเร็วและทำให้เขาเจ็บปวดน้อยที่สุด ถือว่าเป็นความเคารพที่ฉันมีต่อเขา ”
ว่านพั่วจวินพูดทันทีว่า:”คุณเย่ วางใจเถอะ ผมจะทำให้คุณหลิวไปโดยไม่เจ็บปวด!”
หลิวเจียฮุยตกใจมากจนแทบหายใจไม่ออก และเย่เฉินพูดกับฟางเจียซินในเวลานี้ว่า:”คุณนายหลิว หลังจากที่คุณหลิวจากไป ฉันหวังว่าเธอในฐานะแม่หม้าย สามารถจัดงานศพด้วยวิธีที่รุ่งโรจน์ให้เขาได้ และตอนนั้นคุณต้องซื้อสุสานที่ดีที่สุดในบนเกาะฮ่องกงให้กับคุณหลิว”
ฟางเจียซินเองก็ตกตะลึง เธอพูดอย่างสะอื้นว่า:”เย่……คุณเย่……ฉัน……ฉันอยู่ในตระกูลหลิว ไม่มีสิทธิ์ที่จะบริหารทรัพย์สินเลยค่ะ……”