ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4528 ฉลาดมากไปจนเสียรู้ 2 - novel-lucky

เธอรู้ ตัวเองในใจของเย่เฉิน ไม่อาจสำคัญไปกว่ากู้ชิวอี๋ และอิโตะ นานาโกะได้

แต่เธอไม่เข้าใจ ทำไมตัวเองที่อยู่ในใจของเย่เฉิน ถึงยังไม่สำคัญเท่าหลิวม่านฉง

เธอถามตัวเองในใจว่า：“ทำไม……ทั้งๆ ที่เย่เฉินเพิ่งรู้จักกับหลิวม่านฉงไม่กี่วัน ทำไมเย่เฉินดีกับเธอขนาดนี้……”

คิดถึงตรงนี้ เธอก็เงยหน้าขึ้นมองหลิวม่านฉง

ต้องยอมรับว่า หลิวม่านฉงสวยงามจริงๆ ผู้หญิงที่ปกติจะดูเยือกเย็น สวยมาก หลังจากร้องไห้แต่ก็ยังดูสวยอยู่ พอเห็นก็ยิ่งรู้สึกเวทนา

แต่เฟ่ยเข่อซินคิดว่า ตัวเองก็ไม่แย่ไปกว่าหลิวม่านฉง

เวลานี้เองหลิวม่านฉงเห็นเฟ่ยเข่อซินมองตัวเองจนเหม่อลอย ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า：“คุณหนูเฟ่ย……คุณคงไม่โกรธฉันใช่ไหมคะ？”

เฟ่ยเข่อซินรีบส่ายหน้า：“ไม่……ไม่เลย ……”

พูดไป เธอก็ยื่นมือชี้กล่องไม้เล็กๆ ในมือหลิวม่านฉง กำชับไปว่า：“คุณหลิวเก็บยานี้ไว้ดีกว่า ของสิ่งนี้มีค่ามาก พยายามอย่าให้คนอื่นรู้”

“ค่ะ……”หลิวม่านฉงพยักหน้า เก็บกล่องไม้อันเล็กติดตัวอย่างดี ทันใดนั้นก็คิดอะไรได้ จึงรีบถามเฟ่ยเข่อซินไปว่า：“ใช่สิคุณหนูเฟ่ย ทำไมคุณรู้จักเรื่องของเย่เฉินเยอะขนาดนี้？รู้สึกเหมือนว่าคุณจะรู้จักเขามากเลย”

เฟ่ยเข่อซินยิ้มอย่างตำหนิตัวเอง พูดว่า：“เมื่อก่อนตอนอยู่ที่จินหลิง ฉันสืบสถานการณ์ของเขาอย่างเงียบๆ และด้วยเหตุผลบางอย่างของฉันเอง หลายๆ เรื่องก็ได้เบาะแสชัดเจน”

หลิวม่านฉงอดไม่ได้ที่จะชื่นชม：“คุณหนูเฟ่ยฉลาดจริงๆ……ถ้าเป็นฉัน คิดเรื่องพวกนี้ไม่ได้เลย ……”

“ฉลาด……”เฟ่ยเข่อซินหัวเราะ ส่ายหน้าพูดว่า：“ฉลาดก็ไม่มีประโยชน์อะไร”

พูดไป สีหน้าของเธอก็หยุดนิ่งทันที เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

ที่จริง เฟ่ยเข่อซินรู้ เย่เฉินดูเหมือนจะมีความห่างเหิน กับตัวเองอยู่เสมอ

ก่อนหน้านี้เธอไม่เข้าใจเลยว่าเพราะอะไรกันแน่ คิดว่าเพราะเมื่อก่อนตัวเองจงใจใช้นามแฝงว่าจานเฟยเอ๋อร์หลอกลวงเย่เฉิน ทำให้เย่เฉินไม่พอใจตัวเอง

แต่ว่า จู่ๆ เวลานี้เธอก็พอจะเข้าใจแล้ว

ที่เย่เฉินรักษาระยะห่างกับตัวเอง อาจจะเพราะคิดว่าตัวเองฉลาดมากไป

สำหรับคนที่มีหลายอัตลักษณ์อย่างเย่เฉินนั้น เขาไม่หวังให้คนอื่นเข้าใจเขามากเกินไป แต่เพราะว่าตัวเองนั้นฉลาดเกินไป สามารถรวบรวมและคาดการณ์เงื่อนงำจากเบาะแสต่างๆ ได้มากไป ดังนั้นจะต้องให้ความรู้สึกวิกฤตแก่เย่เฉินแน่

ดังนั้น เย่เฉินรักษาระยะห่างกับตัวเอง ก็สมเหตุสมผล

คิดเข้าใจเรื่องนี้ ทันใดนั้นเฟ่ยเข่อซินก็หงุดหงิดทันที

คนมักจะพูดว่าฉลาดมากไปจนเสียรู้ เป็นไปได้อย่างมากที่ตัวเองจะเป็นวิธีการตีความอีกอย่างของประโยคนี้

เวลานี้เอง เฟ่ยเข่อซินเห็นเย่เฉินเดินเข้ามาจากถนนตรงข้าม

ดังนั้น เธอจึงรีบพูดเสียงเบากับหลิวม่านฉง：“คุณหลิว คุณเย่กลับมาแล้ว เนื้อหาที่พวกเราเพิ่งคุยไปเมื่อกี๊ อย่าให้เขารู้เด็ดขาด”

หลิวม่านฉงรีบพยักหน้า：“คุณหนูเฟ่ยอย่ากังวล ฉันเข้าใจ……”

แป๊บเดียว เย่เฉินก็ถือเคสโทรศัพท์ที่ซื้อมาใหม่เดินกลับเข้ามา

เขาไม่สนที่จะนั่งลง เอาเคสโทรศัพท์วางตรงหน้าหลิวม่านฉง แล้วพูดว่า：“คุณม่านฉง ลองดูเคสโทรศัพท์นี้ว่าเป็นไง ผมตั้งใจซื้อแบบไม่โปร่งใส แบบนี้ก็จะมองรอยแตกด้านหลังโทรศัพท์ไม่ออก”

หลิวม่านฉงที่ผ่านการสั่งสอนของเฟ่ยเข่อซิน และรู้มูลค่าของยาช่วยหัวใจเม็ดนั้นแล้ว ความน้อยเนื้อต่ำใจก่อนหน้านี้ถูกล้างออกหมด ที่แทนที่มานั้น เป็นความตื้นตันใจที่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เห็นว่าเย่เฉินตั้งใจไปซื้อเคสโทรศัพท์กลับมาให้ตัวเอง ข้างในใจก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย ดังนั้นจึงรีบพยักหน้าพูดไปว่า：“ขอบคุณค่ะคุณเย่……”