ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4534 จบลง 2
บทที่ 4534 จบลง 2
ยังไง อนาคตตัวเองก็หวังว่าจะยอมเป็นม้ารับใช้ท่านเพื่อเย่เฉิน
ตอนนั้น ตัวเองคิดอยากจะรับใช้พ่อเขา แต่น่าเสียดายที่ เย่ฉางอิงจากเร็วไป ทำให้ตัวเองไม่มีโอกาสตอบแทนบุญคุณเขาเลย
และตอนนี้ ตัวเองก็เป็นหนี้บุญคุณเย่เฉินอีกครั้งแล้ว
ดังนั้น ถ้าทำงานอย่างทุ่มเทไปทั้งหมดเพื่อเย่เฉินได้ หากตายไปแล้ว สำหรับเขา ถือว่าเป็นความปรารถนาของตนเอง
หลิวเจียฮุยไม่รู้ว่าเฉินจ้างโจงกำลังคิดอะไรอยู่ คิดว่าเฉินจ้างโจงไม่พูดอยู่นานเพราะว่าไม่ชอบบ้านหลังนี้ ดังนั้นจึงรีบส่งสายตาให้ฟางเจียซิน
ถึงแม้ในใจของฟางเจียซินจะอึดอัด แต่ก็ฝืนพูดกับเฉินจ้างโจงไปว่า：“ไอ้โจง นี่ก็เป็นความตั้งใจของเจียฮุยด้วย และตอนนี้ร่างกายของคุณป้าก็ไม่ค่อยดี ทำไมไม่ให้เธอมีชีวิตบั้นปลายที่ดีขึ้นมาหน่อยล่ะ？”
หลิวเจียฮุยก็รีบหัวเราะ：“ไอ้โจง เจียซินพูดถูก ถึงไม่ทำเพื่อตัวเอง ก็ทำเพื่อคุณป้า แค่คุณรับคฤหาสน์หลังนี้ไว้ ต่อไปค่าน้ำไฟส่วนกลางของคฤหาสน์ และก็คนรับใช้กับคนขับรถ ผมรับผิดชอบทั้งหมดเอง ถ้าร่างกายของคุณป้าไม่สบาย ก็ไปโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเกาะฮ่องกางได้เลย ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมาคิดที่ผม！”
ตอนนี้ในใจของนายหญิงใหญ่กังวลเล็กน้อย เธอกลัวว่าลูกชายจะรับบ้านของหลิวเจียฮุยไว้ เพื่อตัวเองแล้ว ต่อไปจะปฏิเสธเขาไม่ได้ ถึงแม้เธอจะไม่รู้ว่าทำไมหลิวเจียฮุยถึงเอาของขวัญมาให้ถึงบ้าน แต่มักจะรู้สึกอยู่เสมอว่าตาคนนี้ไม่ได้หวังดี
ดังนั้น เธอมองไปที่เฉินจ้างโจง แล้วรีบพูดว่า：“ไอ้โจง ลูกไม่ต้องห่วงแม่นักหรอก แม่รู้สึกว่าตอนนี้ มีชีวิตอยู่อีกสิบปีแปดปีก็ไม่ใช่ปัญหา”
เฉินจ้างโจงรู้ว่า แม่ไม่อยากให้ตัวเองต้องยอมจำนนเพื่อบ้านหลังนี้
แต่ว่า เขาเป็นคนฉลาด เรื่องแบบนี้ เขาไม่เห็นเป็นน้ำในของหลิวเจียฮุย
ดังนั้น เขาจึงถามหลิวเจียฮุยไปโดยตรงว่า：“คุณหลิว นี่น่าจะเป็นความตั้งใจของคุณชายเย่สินะ？”
หลิวเจียฮุยหัวเราะอย่างอึดอัด รีบพูดไปว่า：“ถึงจะเรียกว่าเป็นคุณชายเย่ที่เสนอมา แต่มุมมองของเขากับผมก็เข้ากันดีอย่างเหลือเชื่อ เหมือนกันโดยไม่ต้องพูด！”
เฉินจ้างโจงพูดด้วยรอยยิ้ม：“พูดแบบนี้แล้ว ถ้าผมไม่รับบ้านหลังนี้ไว้ คุณหลิวกลัวว่า จะอธิบายให้คุณชายเย่ไม่ได้ใช่ไหม？”
หลิวเจียฮุยมองเฉินจ้างโจง ส่ายหน้าไป พูดพร้อมกับปากจู๋ไปว่า：“โอ้ไอ้โจง ก็มีแค่คุณเท่านั้นแหละ！”
หลิวเจียฮุยก็ไม่ใช่คนโง่ เขารู้ความหมายของประโยคนี้ของเฉินจ้างโจง
เดิมที ตัวเองอยากเอาบ้านหลังนี้มาแลกกับน้ำใจ
ยังไงก็แค่สิ่งของไม่กี่ล้าน หากเป็นเหล็กทิ้งลงทะเล ระดับน้ำทะเลก็ต้องสูงขึ้นมาอยู่แล้ว ดังนั้นจะเอาให้เฉินจ้างโจงแล้วจะไม่มีอะไรไม่ได้
แต่เฉินจ้างโจงก็ยังฉลาด มองมูลเหตุในนั้นออกทันที จากนั้นก็เปลี่ยนลักษณะของเรื่องไปเลย
ตอนนี้ถ้าเฉินจ้างโจงรับคฤหาสน์หลังนี้ งั้นก็ไม่ใช่เฉินจ้างโจงที่ติดค้างเขา แต่เป็นเขาที่ติดค้างเฉินจ้างโจง
เพราะว่า ความหมายในคำพูดของเฉินจ้างโจงชัดเจนมากแล้ว
ถึงรับคฤหาสน์หลังนี้ไป นั่นก็เป็นการช่วยหลิวเจียฮุยเท่านั้น
ไม่อย่างนั้น เขาหลิวเจียฮุยก็ทำตามที่เย่เฉินกำชับมาไม่ได้ แบบนั้นก็จะแย่เอา
หลิวเจียฮุยก็ยอมแล้ว เขารู้ว่านี่เป็นการทำข้อตกลงที่ขาดทุน ขาดทุนอย่างมากด้วย
ดังนั้น เขาจึงถอนหายใจ พูดกับเฉินจ้างโจง：“ไอ้โจง ถือว่าคุณช่วยผมไว้ละกัน รับคฤหาสน์นี้ไว้ ถ้าพรุ่งนี้สะดวก ผมจะจัดพิธีขึ้นบ้านใหม่ให้คุณอย่างยิ่งใหญ่ พอครอบครัวพวกคุณปักหลักได้แล้ว ผมก็จะไปเย่นจิง……”
YOU MAY ALSO LIKE
