ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4535 จบลง 3
บทที่ 4535 จบลง 3
เฉินจ้างโจงพยักหน้าเล็กน้อย เขาก็รู้จากการกระทำเล็กน้อยนี้ ดังนั้นจึงประสานมือคำนับแล้วพูดกับหลิวเจียฮุย:“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ขอบคุณน้ำใจของคุณหลิวด้วยนะครับ!”
คำขอบคุณกะทันหันของเฉินจ้างโจง ทำให้ในใจของหลิวเจียฮุยรู้สึกขมขื่น
เวลานี้เอง เขาถอนหายใจออกมา ตบไหล่ของเฉินจ้างโจง พูดอย่างจริงใจว่า:“ไอ้โจง ผมให้อาจารย์ดูให้แล้ว พรุ่งนี้เช้าเก้าโมงห้าสิบแปดนาทีเป็นฤกษ์ดี ผมจะเอารถมารับพวกคุณก่อน แล้วเข้าประตูบ้านเวลาเก้าโมงห้าสิบแปดนาที!”
เฉินจ้างโจงคำนับ:“งั้นก็ลำบากคุณหลิวที่ต้องจัดแจงให้แล้ว”
หลิวเจียฮุยรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ รอยยิ้มที่ใบหน้าก็ไม่ประจบเหมือนตอนแรกนัก แต่ดูเบิกบานใจ
ในที่สุดฟางเจียซินก็โล่งอก ไม่เพียงเท่านี้ ลึกลงในใจของเธอ มีความตื่นเต้นและความสุขที่ไม่อาจควบคุมได้
ตอนนั้นตัดสินใจไปจากสหรัฐอเมริกาโดยไม่บอกลา เธอก็ตัดสินใจเลือกด้วยตัวเองแล้ว ตอนนี้เห็นว่าในที่สุดคนที่รักก็มารวมตัวกันได้ ในใจเธอก็ชื่นใจอย่างมาก
ที่จริงเธอเป็นห่วงความปลอดภัยของเฉินจ้างโจง และก็เป็นห่วงถึงการกลับมาของเฉินจ้างโจงว่า จะสะกิดรอยแผลของ หลิวเจียฮุย ทำให้ความเข้ากันไม่ได้ของตัวเองและหลิวเจียฮุยรุนแรงขึ้น
แต่เธอคิดไม่ถึงว่า การปรากฏตัวของเย่เฉิน กลับทำให้เรื่องราวเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งใหญ่
ตอนนี้ ไม่เพียงแต่ปัญหาของเฉินจ้างโจงจะได้รับการแก้ไขอย่างเหมาะสมแล้ว แม้แต่ท่าทีที่หลิวเจียฮุยมีต่อตัวเองนั้น ก็เปลี่ยนไปมาก
ถ้าตัวเองถือโอกาสตอนที่น้ำขึ้นให้รีบตัก อยู่กับหลิวเจียฮุยที่ภูเขาเย่หลิงซานในเย่นจิงสามเดือน ตอนนั้นหลิวเจียฮุยอาจจะเห็นตัวเองเป็นเพื่อนจริงๆ ก็ได้
ดูเหมือนว่า เรื่องทั้งหมดที่ยืดเยื้อมายี่สิบปีในที่สุดก็จบลงแล้ว เขากลับกลายเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างคาดไม่ถึง
หลิวเจียฮุยทำภารกิจเสร็จ ในที่สุดความตึงเครียดไปทั้งตัวก็ผ่อนคลายลง เขาในตอนนี้ เช็ดเหงื่อที่หน้าผาก พูดกับเฉินจ้างโจงว่า:“ไอ้โจง ดึกมากแล้วงั้นผมไม่รบกวนช่วงเวลาที่คุณกับครอบครัวอยู่ด้วยกันแล้ว พรุ่งนี้เช้า ผมจะมาเองกับตัว!”
เฉินจ้างโจงพยักหน้า ส่งหลิวเจียฮุยและฟางเจียซินที่หน้าประตู
ส่งทั้งสองคนเสร็จ เฉินจ้างโจงกลับไปที่บ้าน น้องชายน้องสาวมองออกก็ตื่นเต้นมาก ยกเว้นแม่เพียงคนเดียวที่เป็นกังวล
เฉินจ้างโจงเดินเข้าไป ยิ้มไปพูดไปว่า:“แม่ แม่ไม่ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดหรอก เรื่องวันนี้ คุณชายเย่เป็นคนแจกแจงหมด พวกเราแค่ทำตามที่คุณชายเย่ต้องการ อย่างอื่น แม่ไม่ต้องไปยุ่ง”
นายหญิงใหญ่ได้ยินคำนี้ อารมณ์ที่เป็นกังวลก็ค่อยๆ ดีขึ้น พูดไปว่า:“แม่กังวลว่าหลิวเจียฮุยจะมีอะไรแอบแฝงในรอยยิ้ม ถ้าวันข้างหน้าเขาอยากทำอะไรลูก แม่กลัวว่าลูกจะเป็นอันตราย……”
เฉินจ้างโจงปลอบใจด้วยรอยยิ้ม:“แม่ คุณชายเย่เป็นอัจฉริยะและมีแผนการอันล้ำลึก ความแข็งแกร่งก็ยิ่งลึกซึ้ง หลิวเจียฮุยไม่มีความคิดแย่ๆ อีกแน่”
พูดไป เฉินจ้างโจงก็ถามเธอ:“แม่รู้ไหมทำไมตอนนั้นผมต้องพาฟางเจียซินไปที่สหรัฐอเมริกา?”
นายหญิงใหญ่พูดอย่างไม่รู้ตัวว่า:“ก็เพราะว่าหลิวเจียฮุยพูดไปทั่วว่า จะกำจัดแกให้สิ้นซากไง ……”
เฉินจ้างโจงพยักหน้า พูดว่า:“ถ้าคุณชายเย่ก็พูดไปทั่วว่าจะเอาชีวิตของเขา เขาก็คงหนีได้ไวกว่าผมแน่ ช่องว่างระหว่างเขากับคุณชายเย่ มากซะยิ่งกว่าช่องว่างของผมกับเขาในตอนนั้นเสียอีก……”
คำอุปมาของเฉินจ้างโจง ทำให้แม่ที่ชราแล้วเข้าใจผู้มีส่วนได้เสียทันที
และยังทำให้เธอหมดห่วงโดยสมบูรณ์เกี่ยวกับความปลอดภัยในวันข้างหน้าของลูกชาย
เธอโล่งอก พูดว่า:“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นแม่ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว”