ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4538 ถือโอกาสแสดงน้ำใจต่อคุณ 1
บทที่ 4538 ถือโอกาสแสดงน้ำใจต่อคุณ 1
เช้าวันถัดมา
สื่อทั้งเกาะฮ่องกาง ต่างได้รับข่าวที่ทำให้พวกเขาช็อก
นั่นก็คือ หลิวเจียฮุยเศรษฐีในเกาะฮ่องกาง ซื้อคฤหาสน์ในถนนชือซุนของตระกูลฮั่ว และยังเชิญสื่อกับนักข่าวมาร่วมงานขึ้นบ้านใหม่อีก!
และก็ สิ่งที่ทำให้สื่อช็อกมากที่สุดก็คือ หลิวเจียฮุยซื้อคฤหาสน์หลังนี้ เพื่อมอบให้กับเฉินจ้างโจง อดีตศัตรูของเขา และยังเคยเป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถของเขาด้วย!
ถึงแม้เฉินจ้างโจงไม่มีเงินนัก แต่เขาก็มีชื่อเสียงในเกาะฮ่องกางอย่างน่าตกใจ
ทั่วทั้งหัวเซี่ย ที่ชอบซุบซิบที่สุดก็คือเกาะฮ่องกาง เมืองที่มีประชากรหลายล้านคน ช่วงจุดสูงสุดของศตวรรษที่ 90 และต้นศตวรรษนี้ ก็แทบจะมีข่าวซุบซิบไปมากกว่าครึ่งของทั้งประเทศ
ดังนั้น รักสามเส้าของหลิวเจียฮุย ฟางเจียซินและเฉินจ้างโจงในตอนนั้น ในเกาะฮ่องกางแทบจะไม่มีใครที่ไม่รู้ ทุกคนต่างรู้หมด
และก็ ทั้งเกาะฮ่องกางต่างรู้ว่า ถึงแม้หลิวเจียฮุยจะฝัน ก็ยังอยากได้ชีวิตของเฉินจ้างโจง
แต่ตอนนี้ หลิวเจียฮุยดันซื้อคฤหาสน์หลังข้างๆ ของตัวเองไว้ แล้วยกให้เฉินจ้างโจง และยังจัดพิธีขึ้นบ้านใหม่อย่างใหญ่โต เชิญสื่อมาร่วมงานอีก ในสายตาของสื่อ ถือเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก
แต่ว่า ลางสังหรณ์ของคนในสื่อบอกพวกเขาว่า เรื่องนี้จะต้องกลายเป็นข่าวใหญ่ไปทั้งเมืองอย่างแน่นอน
ดังนั้น ตอนที่สื่อได้รับข่าว สื่อและนักข่าวของเกาะฮ่องกางก็แทบจะส่งออกไปทั้งหมด ต่างพากันแห่ไปที่ถนนชือซุน ทำเอาถนนผานซานที่แสนจะเงียบสงบนี้ติดแน่น
ในเวลาเดียวกันนั้น หลิวเจียฮุยพาฟางเจียซินผู้เป็นภรรยา นั่งรถไปที่คฤหาสน์หลังเก่าตระกูลเฉินในซัมชุยโป
เพื่อแสดงความจริงใจของตัวเอง หลิวเจียฮุยตั้งใจนำขบวนรถไปรับครอบครัวเฉินจ้างโจงขึ้นบ้านใหม่ด้วย
เวลานี้ฟางเจียซินนั่งอยู่ด้านข้างเขา พูดอย่างเขินอายว่า:“เจียฮุย ที่จริงเรื่องแบบนี้ คุณไม่จำเป็นต้องมาเอง ตอนนี้สื่อกับนักข่าวต่างรออยู่ที่ถนนชือซุนแล้ว ถ้าเห็นคุณมารับครอบครัวไอ้โจงไปเอง ถึงตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะแต่งเรื่องเหน็บแนมคุณอย่างไร……”
ฟางเจียซินไม่อยากให้หลิวเจียฮุยออกหน้าจริงๆ เพราะในใจเธอรู้ดีว่า ถึงหลิวเจียฮุยถูกบังคับให้ยอมรับเงื่อนไขของเย่เฉิน แต่ข้างในใจเขาก็ยังไม่พอใจกับเฉินจ้างโจง
และเพราะเรื่องนี้ จะทำให้เขาถูกทั้งเมืองหัวเราะเยาะ แล้วในใจเขาจะต้องยิ่งหดหู่มากขึ้นแน่
ถึงตอนนั้น ความหดหู่ที่อยู่เต็มอกก็คงไม่มีทางแก้ จะต้องเอาไปไว้ที่ตัวเองแน่
หลิวเจียฮุยก็หมดหนทางเช่นกัน เขาพูดด่าไปว่า:“คุณคิดว่าผมอยากขายขี้หน้างั้นหรือ?ไม่ใช่เพราะอยากให้เย่เฉินพอใจหรือไง?คุณอย่าลืมล่ะ เย่เฉินให้ผมเชิญสื่อกับนักข่าวมา ถ้าผมไม่มารับพวกเขา พอพวกเขาถึงถนนชือซุนแล้ว จัดพิธีขึ้นบ้านใหม่ต่อหน้าพวกสื่อและนักข่าว นักข่าวก็จะสืบได้ว่าคฤหาสน์นี้ผมซื้อมาให้พวกเขา ตอนที่พวกเขารายงานข่าว คำที่เขียน จะต้องไม่ปล่อยผมไปแน่”
พูดถึงตรงนี้ หลิวเจียฮุยก็ถอนหายใจ:“แทนที่จะทำแบบนี้ ผมสู้มารับครอบครัวเฉินจ้างโจงด้วยตัวเอง โดยตรงดีกว่า แบบนี้ก็จะทำให้เย่เฉินพอใจยิ่งขึ้น”
ฟางเจียซินจับมือของหลิวเจียฮุย พูดอย่างสงสารว่า:“ที่จริงฉันเป็นห่วงอารมณ์คุณมาก กลัวว่าเรื่องนี้จะทำให้คุณหงุดหงิดมากไป……”
หลิวเจียฮุยพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น:“มันต้องหงุดหงิดอยู่แล้ว แต่แค่ส่งผู้เที่ยงแท้อย่างเย่เฉินไปได้ ก็ถือว่าคุ้มค่า……”
ฟางเจียซินพยักหน้าเบาๆ ถอนหายใจเบาๆ:“เย่เฉินไปแล้ว ชีวิตของพวกเราก็กลับไปสู่วิถีเดิมแล้ว หวังว่าต่อไปเขาจะไม่มาเกาะฮ่องกางอีก……”