ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4546 นี่คุณฉ้อโกงไม่ใช่เหรอ? 2
“ฝึกพิเศษ?”เย่เฉินยิ้ม พูดอย่างหยอกล้อ:”อันที่จริงจะว่าไปแล้ว ตอนนั้นผมเคยได้พบกับพ่อของคุณสักครั้ง”
วีอี้เหว่ยถามอย่างตกตะลึง:”คุณเคยเจอพ่อของผม?”
“ครับ”เย่เฉินยิ้มพูด:”ปีที่แล้วเอง”
วีอี้เหว่ยตะตะลึงอย่างมาก โพล่งถามออกว่า:”ปีที่แล้ว? ! เจอที่ไหน? ! ”
เย่ฉินพูดนิ่งๆ :”ที่จินหลิง”
วีอี้เหว่ยจ้องไปที่เย่เฉินอย่างตะลึงจนอ้าปากค้าง และโพล่งออกมา:”พ่อของผมไปจินหลิงเมื่อปีที่แล้ว ในเวลานั้นเขาบอกผมว่า เขากำลังจะเข้าร่วมการประมูล เพื่อประมูลวงศ์ย่อยหอยมือเสือที่ไม่มีใครเทียบได่ คุณเจอเขาครั้งนั้นเหรอ? ”
“ถูกต้อง”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”อาจารย์วีเกรงขามมากในการประมูล และมันทำให้ผมจำได้อย่างดี”
วีอี้เหว่ยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า
ไม่ใช่ว่าเขากลัวเย่เฉิน แต่เขาไม่เคยรู้ว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหน
หลังจากที่พ่อของเขาไปจินหลิง ก็ขาดการติดต่อไปเลย วีอี้เหว่ยกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา เคยหาคนไปสืบหาที่จินหลิง แต่ไม่พบเบาะแสใด ๆ เรียกได้ว่าไม่รู้ว่ามีชีวิตอยู่ หรือตาย
เพื่อรักษาชื่อเสียงของสำนักเสวียนจี วีอี้เหว่ยประกาศว่าพ่อของเขาเริ่มฝึกพิเศษแล้ว
แต่เขาไม่เคยยอมแพ้ในการตามหาที่อยู่ของพ่อ ท้ายที่สุด ชื่อเสียงของสำนักเสวียนจี ได้รับการสนับสนุนจากพ่อของเขาวีจิ้งไห่เป็นหลัก บรรดาคนรวยบนเกาะฮ่องกงเต็มใจที่จะยอมรับชื่อของสำนักเสวียนจี ก็เพราะเห็นแก่ความแข็งแกร่งของวีจิ้งไห่
โดยประกาศว่าวีจิ้งไห่กำลังฝึกพิเศษเท่านั้น ที่จะสามารถรักษาอิทธิพลของสำนักเสวียนจีไว้ได้
มิฉะนั้น หากชาวเกาะฮ่องกงรู้ว่าอันที่จริงแล้ววีจิ้งไห่หายไป งั้นอิทธิพลของสำนักเสวียนจีก็จะลดลงเช่นกัน
ดังนั้น วีอี้เหว่ยจึงถามเย่เฉินอย่างประหม่าเล็กน้อย:”คุณเห็นพ่อของผมครั้งสุดท้ายที่ไหน? เขาทำอะไรอยู่?”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นพ่อคุณ ก็อยู่ที่งานประมูลครั้งนั้น ตอนนั้น พ่อของคุณไม่มีเงินพอที่จะซื้อวงศ์ย่อยหอยมือเสือ ดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจนะ”
ใบหน้าของวีอี้เหว่ยเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ตอนพ่อของเขาเข้าร่วมการประมูลเมื่อปีที่แล้ว เขาเคยได้ยินพ่อของเขาพูดถึงเรื่องนี้ทางโทรศัพท์
ตอนนั้น พ่อโกรธมาก บอกว่ามีเด็กหนุ่มโผล่มากลางคัน แล้วขโมยวงศ์ย่อยหอยมือเสือไป ในราคากว่า 100 ล้าน ซึ่งทำให้เขาหดหู่มาก
ต่อมาพ่อยังบอกอีกว่า จะหาโอกาสแย่งวงศ์ย่อยหอยมือเสือกลับมา
แต่หลังจากนั้น พ่อก็หายไปเลย
ในเวลานี้ วีอี้เหว่ยอดไม่ได้ที่จะถามว่า:”หลังจากนั้นล่ะ? ! คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น? !”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ผมได้ยินมาว่าหลังจากนั้นพ่อของคุณทำให้ปรมาจารย์ซวนซวนในแผ่นดินใหญ่ขุ่นเคือง ในการประชุมซวนซวนครั้งนั้น ตอนเขาต่อสู้กับคนอื่น เพราะเขาชอบโอ้อวดมากเกินไป จึงถูกคนอื่นเรียกสายฟ้า ถูกผ่าจนเป็นผงทั้งเป็นเลย”
คำพูดของเย่เฉิน ทำให้ใบหน้าขอวีอี้เหว่ยซีดลงด้วยความตกใจ
เขาอดไม่ได้ที่จะโพล่งออกมา:”เป็นไปได้อย่างไร! ระดับซวนซวนของพ่อผมนั้นยอดเยี่ยมมาก และเขาไม่เคยพบกับคู่แข่งในสายงานนี้มาหลายปีแล้ว! ยิ่งไปกว่านั้น ผมไม่เคยได้ยินใครมาก่อนเลยว่า จะมีใครสามารถเรียกสายฟ้ามาได้ มันเป็นเรื่องไร้สาระทั้งนั้น! คิดว่าเป็นหนังฮอลลีวูดงั้นหรือ? ใช้ค้อนเรียกสายฟ้าลงมาได้!”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”นั่นคือความจริง ถ้าคุณบอกว่าคุณไม่เชื่อ ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้”
พูดไป เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง:”โอ้ จริงสิ จะว่าไปผมมีชะตากรรมกับสำนักเสวียนจีของพวกคุณจริงๆ ผมไม่เพียงได้พบกับพ่อของนายวีจิ้งไห่ แต่ผมยังได้พบกับอาจารย์ลุง ซวนเฟิงเหนียนของคุณอีกด้วย”