ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4564 เรื่องราวสิ้นสุดแล้ว (2)
เมื่อเธอพูดถึงความขัดแย้งจนกลายมาเป็นเข้าใจของหลิวเจียฮุยและเฉินจ้างโจง ขณะที่เธอรู้สึกชื่นชมอย่างมากนั้น นักข่าวที่อยู่ในงาน อยู่ๆก็มีความรู้สึกเดียวกับเธอ
เวลานี้สายตาที่พวกเขามองหลิวเจียฮุยกับเฉินจ้างโจง ไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนกำลังดูเรื่องสนุกอีกต่อไป แต่กลับรู้สึกอย่างจริงจัง คนสองคนที่มีความแค้นกันกับเกือบยี่สิบปียังสามารถหันมายิ้มให้กันได้ มันจะกลายเป็นเรื่องเล่าที่ดีของศตวรรษเลย
มีสะพานเชื่อมอย่างเฟ่ยเข่อซิน พิธีขึ้นบ้านใหม่ในครั้งนี้ก็อบอวลไปด้วยความเข้าอกเข้าใจกัน นักข่าวที่อยู่ในงานได้ส่งข่าวกลับไปที่สำนักข่าว สื่อมากมายบนเกาะฮ่องกง ก็เลือกเขียนข่าวที่มีเนื้อหาด้านบวกเป็นจำนวนมากในทันที
ในช่วงเวลาเดียว ทุกคนบนเกาะฮ่องกงต่างก็ซาบซึ้งกับการปรองดองของทั้งสองคนที่ผิดใจกันมายี่สิบปี
ด้วยวิธีนี้ นับได้ว่าได้ให้ทางลงที่ดีแก่หลิวเจียฮุยแล้ว และยังช่วยรักษาหน้าของเขาไว้อย่างมาก
สำหรับเฉินจ้างโจง ในที่สุดก็สามารถกลับใช้ชีวิตบนเกาะฮ่องกงอย่างเปิดเผยเสียที อีกอย่างไม่มีคนคิดจะฆ่าเขาอีกต่อไป และไปขอข้อมูลลับกับหลิวเจียฮุยอีกแล้ว
และคนในครอบครัวของเฉินจ้างโจง ไม่เพียงแต่ครอบครัวได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ชีวิตก็ได้เปลี่ยนหน้าหน้ามือเป็นหลังมือ
เมื่อก่อน เนื่องจากที่พวกเขาเป็นญาติของเฉินจ้างโจง พวกเขาที่อยู่บนเกาะฮ่องกงจึงถูกกีดกันทุกรูปแบบ
แต่ว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป สถานการณ์แบบนี้จะเปลี่ยนไปทั้งหมด
เย่เฉินเห็นภาพนี้ ในที่สุดก็วางใจ
ช่วยให้ลุงโจงกลับมา ช่วยให้เขาและคนในครอบครัวสามารถยืนได้อย่างมั่นคงบนเกาะฮ่องกง ในเวลาเดียวกันก็ได้คำมั่นสัญญาจากลุงโจง
อนาคตจากนี้ ในอาณาจักรธุรกิจของเขา ก็มีกำลังที่สำคัญเพิ่มมาอีกหนึ่งคน
อีกทั้งยังเป็นคนที่คุณพ่อของเขาเชื่อมั่นอย่างมาก ถึงขั้นเคยระบุชื่อมาให้ทำงานด้วย
หลังจากเสร็จพิธีขึ้นบ้านใหม่แล้ว หลิวเจียฮุยให้ผู้ช่วยไอ้หมิง ใช้ชื่อของเฉินจ้างโจง แจกอั่งเปาซองหนาให้กับนักข่าวที่อยู่ในงานทุกคน โดยอ้างว่าเป็นค่าเดินทาง จริงๆแล้วมันเป็นความคิดที่หลิวเจียฮุยอยากเอาใจนักข่าวนั่นเอง
หลังจากที่นักข่าวพากันกลับด้วยความพึงพอใจ หลิวเจียฮุยก็ได้จัดงานเลี้ยงอย่างหรูหราในคฤหาสน์
งานเลี้ยงนี้ นอกจากครอบครัวของเฉินจ้างโจงแล้ว ยังมีหลิวเจียฮุยและฟางเจียซิน และลูกสาวของเขาหลิวม่านฉง
ตอนนี้ยังมีที่นั่งวีไอพีอยู่สองที่ ที่เหลือไว้ให้กับเย่เฉินและเฟ่ยเข่อซิน
หลังจากที่เย่เฉินนั่งลงแล้ว หลิวเจียฮุยก็ยกแก้วเหล้ายืนขึ้น กล่าวด้วยความรู้สึกที่ขอบคุณอย่างมาก “คุณเย่ วันนี้เรื่องทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นได้เพราะคุณ ความตื้นตันที่อยู่ในใจผมไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ เพื่อเป็นการขอบคุณคุณ ผมขอดื่มหมดแก้ว!”
พูดจบ โดยไม่รอให้เย่เฉินได้พูด เขาก็ได้ดื่มเหล้าที่อยู่ในแก้วหมดในคราเดียว
เย่เฉินยิ้มๆ แล้วถามเขา “เรื่องในวันนี้ คุณหลิวพึงพอใจมั้ย?”
“พอใจ พอใจ!” หลิวเจียฮุยพยักหน้าติดต่อกันหลายที กล่าวอย่างตื่นเต้น “การจัดเตรียมของคุณเย่ในวันนี้ ผมพอใจเป็นอย่างมาก ถึงมากที่สุด ไม่ใช่แค่พอใจ แต่รู้สึกขอบคุณ ขอบคุณและซาบซึ้งกับน้ำใจของคุณเย่!”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างเรียบเฉย “คุณพอใจก็ดีแล้ว เรื่องนี้ วันนี้นับว่าทุกอย่างได้สิ้นสุดลงแล้ว!”
หลิวเจียฮุยรีบพูดขึ้น “ใช่ ใช่ ใช่ เรื่องราวได้สิ้นสุดลงแล้ว และจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงอีกต่อไป!”
ขณะนี้เฉินจ้างโจงก็ถือแก้วเหล้ายืนขึ้น พูดอย่างสุภาพ “คุณชายเย่ ที่ผมสามารถกลับมาบนเกาะฮ่องกง มาอยู่กับครอบครัว เรื่องทั้งหมดเพราะการช่วยเหลือของคุณ ผมก็ขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว!”
พูดจบ เขาก็ทำเหมือนกับหลิวเจียฮุย ดื่มหมดแก้วในคราเดียว
เย่เฉินยกมือคารวะไปทางหลิวเจียฮุยก่อน จึงเอ่ยปากพูดขึ้น “คุณหลิว ผมยังมีเรื่องต้องการความช่วยเหลือจากคุณอีก”