ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4570 ไม่ควรลำเอียง (1)
เวลาห้าโมงเย็น
ขบวนรถโรลส์รอยซ์ของหลิวเจียฮุย พาเขาและเฉินจ้างโจง ไปถึงโรงแรมที่เย่เฉินกับเฟ่ยเข่อซินพักอย่างตรงเวลา
เมื่อเห็นเย่เฉิน หลิวเจียฮุยก็กล่าวอย่างสุภาพ “คุณเย่ ขบวนรถได้เตรียมพร้อมแล้ว พร้อมออกเดินทางได้ทุกเมื่อ”
เย่เฉินพยักหน้า เมื่อเห็นหลิวม่านฉงไม่ได้อยู่ด้วย จึงได้ถามขึ้น “คุณม่านฉงมาหรือยัง?”
หลิวเจียฮุยรีบอธิบาย “เรียนคุณเย่ ผมได้โทรหาม่านฉงแล้ว เธอบอกว่าต้องไปทำธุระที่สนามบินพอดี ดังนั้นจึงเดินทางไปก่อน”
เย่เฉินก็กล่าวขึ้น “โอเค งั้นพวกเราก็ออกเดินทางเถอะ”
ครึ่งชั่วโมงให้หลัง เย่เฉินและเฟ่ยเข่อซิน ที่ขึ้นขบวนรถของหลิวเจียฮุย ก็มาถึงสนามบินนานาชาติเกาะฮ่องกง
รถได้จอดสนิทบนชั้นวีไอพี หลังจากที่หลิวเจียฮุยลงจากรถแล้ว ก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปถึงข้างรถของเย่เฉินอย่างเอาอกเอาใจ หลังจากเปิดประตูรถแล้ว ก็กล่าวอย่างสุภาพ คุณเย่ “ตอนนี้ต้องลำบากคุณกับคุณหนูเฟ่ยไปผ่านด่านตรวจและศุลกากรก่อน รถก็ต้องผ่านด่านตรวจของช่องทางรถ หลังจากที่เราผ่านด่านตรวจแล้ว จะรอคุณอยู่ในสนามบิน หลังจากที่คุณผ่านพิธีตรวจของศุลกากรออกมาก็จะเจอผม”
ขณะพูด เขายังมีความกังวลเกรงว่าเย่เฉินจะไม่พอใจกับขั้นตอนแบบนี้ ก็รีบอธิบาย “คุณเย่ ความปลอดภัยด้านการบินบนเกาะฮ่องกงนั้นเข้มงวดมาก ไม่เหมือนกับทางสหรัฐสหรัฐอเมริกา ซึ่งค่อนข้างหละหลวม ดังนั้นขั้นตอนเหล่านี้จึงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ ขอให้คุณโปรดเข้าใจด้วย”
เย่เฉินพยักหน้ายิ้ม และเอ่ยปากขึ้น “มันเป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้ว งั้นผมกับคุณหนูเฟ่ยก็เข้าจากทางนี้”
“ครับ!” หลิวเจียฮุยพยักหน้า รีบพูดขึ้น “ผมขอส่งคุณสองคนเข้าไปก่อน”
เย่เฉินกล่าว “คุณหลิวไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น คุณไปยุ่งก่อนเถอะ พวกเราเข้าไปเองได้”
ขณะที่พูด ก็ได้ลงจากรถพร้อมกับเฟ่ยเข่อซิน
หลิวเจียฮุยยืนกรานที่จะส่งเย่เฉินและเฟ่ยเข่อซินเข้าไปในตึกวีไอพี มองดูทั้งสองคนเข้าไปในช่องตรวจ ถึงได้รีบหันหลังกลับไปยังขบวนรถ สั่งการให้ขบวนรถเอารถเข้าตรวจในช่องตรวจยานพาหนะ
เนื่องจากต้องรอให้เย่เฉิน เฟ่ยเข่อซินและคณะ ที่มีขั้นตอนมากว่าพวกหลิวเจียฮุยหนึ่งขั้นตอน ดังนั้นหลังจากที่พวกเขาทำเสร็จตามขั้นตอน ขบวนรถของหลิวเจียฮุยก็เสร็จแล้วเช่นกัน เวลานี้ได้รออยูช่องทางรถของวีไอพีแล้ว
เมื่อเห็นเย่เฉินและเฟ่ยเข่อซินเดินออกมา หลิวเจียฮุยที่รออยู่ประตูก็รีบเข้าไปต้อนรับ กล่าวอย่างสุภาพ “คุณเย่ สัมภาระของคุณกับคุณเย่ พวกเราได้ให้คุณนำไปไว้บนเครื่องแล้ว นอกจากนี้ ผมยังได้เตรียมของฝากของเกาะฮ่องกงให้คุณทั้งสองคนด้วย และได้นำไปไว้บนเครื่องแล้วเช่นกัน”
เย่เฉินยิ้มแล้วพูด “ครั้งนี้มาที่เกาะฮ่องกงรบกวนคุณหลิวไม่น้อยเลย ยังจะมาทำให้คุณหลิวเสียเงินอีก”
หลิวเจียฮุยที่ยิ้มตามก็พูดขึ้น “คุณเย่เกรงใจไปแล้ว มันเป็นสิ่งที่ผมควรทำ และผมก็ไม่ได้เตรียมของขวัญพิเศษอะไรให้กับคุณทั้งสอง ไม่มีอะไรมากก็แค่หอยเป๋าฮื้อแห้งคุณภาพสูง เจลาตินปลาปากเหลือง และเปลือกส้มแห้ง สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงของขึ้นชื่อของท้องถิ่นเท่านั้น ก็ไม่ใช่ของมีราคาอะไร เพียงแต่ว่าของแท้นั้นหาซื้อได้ยาก ดังนั้นผมจึงได้เตรียมให้พวกคุณเล็กน้อย ”
แม้ปากจะพูดเช่นนี้ แต่ข้างในใจของหลิวเจียฮุยอดไม่ได้ที่จะแขวะ “แค่เตรียมของฝากท้องถิ่นให้เทพเจ้าขจัดภัยอย่างเย่เฉิน ก็หลายสิบล้านแล้ว ดั่งคำพูดที่ว่า เชิญเทพนั้นง่ายส่งเทพกลับนั้นยาก”
เย่เฉินได้ยินเขาพูดแบบนี้ ก็ยิ้มพร้อมกับพูด “คุณหลิวถ่อมตัวมากไปแล้ว “ของสามอย่างที่คุณพูดมา ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบชิ้นไหนต่างก็มีราคาที่แพงมากใช่มั้ย?”
YOU MAY ALSO LIKE
