ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4598 พี่เฉิน 2 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

หม่าหลันถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “การย้ายบ้านบ่อยนั้นมันลำบากจริง ๆ”

เฉินลี่ผิงกล่าวว่า “การย้ายบ้านนั้นไม่เป็นไรหรอก ช่วงหลายปีที่ผ่านมา พวกเราย้ายไปไหนก็ซื้อบ้านที่นั่น ส่วนบ้านที่พวกเราพักอาศัยอยู่ตอนนี้ เพิ่งซื้อเมื่อปีที่แล้ว”

หม่าหลันรู้สึกตกตะลึงกับการเงินของครอบครัวเฉินลี่ผิง เธอพูดถึงการซื้อบ้านเหมือนกับการเล่นขายของ และซื้อโดยไม่ตั้งใจ

ดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พี่เฉิน ราคาบ้านในนครนิวยอร์กแพงมากใช่ไหม?”

เฉินลี่ผิงยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ความจริงแล้วมันก็พูดยากน่ะ ถ้าเป็นทำเลทอง ราคาบ้านสูงตามมูลค่าของมัน การซื้อบ้านในสถานที่นี้ไม่ใช่การบริโภค แต่เป็นการลงทุน”

หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะถามว่า “การซื้อห้องชุดในนครนิวยอร์กนั้นราคาเท่าไหร่?”

เฉินลี่ผิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และกล่าวว่า “ถ้าซื้อแฟลตขนาดใหญ่ในแมนฮัตตัน ต้องเตรียมเงินสิบหรือยี่สิบล้านดอลลาร์ ส่วนคฤหาสน์ในลองบีชนั้นราคาเริ่มต้นสามสิบหรือห้าสิบล้านดอลลาร์”

หม่าหลันตกใจจนพูดไม่ออก จากนั้นกล่าวโพล่งออกมาว่า “แพงจริง ๆ…..”

“ก็โอเคน่ะ” เฉินลี่ผิงจำได้ว่าหม่าหลันเคยคุยอวดว่าตนเองอาศัยอยู่ใน Tomson Riviera และขับรถโรลส์-รอยซ์ เธอจึงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คฤหาสน์ Tomson Riviera ขนาดใหญ่ของครอบครัวคุณ ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินดอลลาร์แล้ว ก็สามารถซื้อบ้านที่ค่อนข้างดีในนครนิวยอร์กได้”

หม่าหลันยิ้มและพยักหน้า แต่เธอก็อดที่จะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจไม่ได้

เธอรู้สึกว่าเมื่อตนเองเทียบกับเฉินลี่ผิงแล้ว ต่างกันมาก ถึงแม้ว่าตนเองจะพักอาศัยอยู่ในบ้านหรูและขับรถหรู แต่สองสิ่งนี้ไม่ใช่ของตนเอง ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอไม่มีทรัพย์สินที่เป็นของตนเองจริง ๆ ตอนนี้เธอมีแค่สร้อยคอโกลเดรสดรีมสองเส้นเท่านั้น

แต่สถานการณ์ของเฉินลี่ผิงไม่เหมือนกัน ตามที่เฉินลี่ผิงพูด เมื่อก่อนเธอทำธุรกิจในหัวเซี่ยและหาเงินได้ไม่น้อย กระทั่งหลังจากเธอมาที่สหรัฐอเมริกาแล้ว เธอลงทุนในตลาดหุ้นสหรัฐและอสังหาริมทรัพย์ก็ได้ผลตอบแทนสูงเช่นกัน เธอเป็นหญิงแกร่ง แล้วเธอยังบอกว่าตนเองเป็นคนให้เงินทุนเริ่มต้นทำธุรกิจในสหรัฐอเมริกาแก่ลูกชายอีกด้วย หม่าหลันรู้สึกว่าเธอทั้งร่ำรวยและมีความสามารถ เก่งกว่าตนเองมาก

นี่เป็นเหตุผลที่หม่าหลันต้องการทำความรู้จักเฉินลี่ผิง

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและกล่าวว่า “พี่เฉินเป็นคนที่เก่งมาก เก่งกว่าฉันมาก”

เฉินลี่ผิงกล่าวด้วยความถ่อมตนว่า “ความจริงแล้วฉันโชคดีมากกว่า ช่วงหลายปีที่ผ่านมา การเงินของครอบครัวฉันไม่ค่อยเอื้ออำนวย ประเด็นสำคัญคือสองปีที่ผ่านมา ฉันซื้อหุ้นของหัวเซี่ยในสหรัฐอเมริกาหลายหุ้น แล้วได้กำไรเกือบยี่สิบเท่า”

“ยี่สิบเท่า!?” หม่าหลันรู้สึกเวียนศีรษะแล้วกล่าวโพล่งออกมาว่า “หุ้นอะไร ขึ้นเป็นยี่สิบเท่า!

เฉินลี่ผิงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “หุ้นรถยนต์พลังงานใหม่ของหัวเซี่ยหลายหุ้น ช่วงต่ำที่สุดตกลงมาที่หนึ่งเหรียญ แต่ต่อไปแนวคิดด้านพลังงานใหม่โด่งดัง จากนั้นหุ้นก็พุ่งไปถึงหลายสิบเหรียญ พุ่งขึ้นสูงสุดถึงสี่ห้าสิบเท่า ฉันซื้อหุ้นช้า แล้วก็เทขายเร็ว มีบางคนที่เล่นหุ้นเก่ง จึงได้กำไรสามสิบกว่าเท่า”

หม่าหลันรู้สึกอิจฉาตาร้อน ถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “สามสิบกว่าเท่า……..ลงทุนหนึ่งหมื่นจะได้สามแสนกว่า ลงทุนสามแสนจะได้หนึ่งร้อยล้าน……”

หลังจากนั้น เธอก็รีบถามเฉินลี่ผิงว่า “พี่เฉิน ตอนนั้นพี่ลงทุนไปเท่าไหร่?”

เฉินลี่ผิงกล่าวว่า “ไม่มาก แค่สองแสนเท่านั้น”

“โอ้แม่เจ้า……” หม่าหลันถอนหายใจและกล่าวว่า “นี่… นี่มันหกสิบกว่าล้าน! ยังเป็นเงินดอลลาร์…..พี่เฉิน คุณสุดยอดมาก! ถ้าคราวต่อไปมีเรื่องดี ๆ แบบนี้ คุณสอนฉันด้วยได้ไหม?”

เฉินลี่ผิงยิ้มเล็กน้อย “โอเค ต่อไปถ้ามีเวลาก็ให้ลูกของคุณเปิดบัญชีหุ้นสหรัฐให้คุณ แล้วฉันจะพาคุณเล่นหุ้นของสหรัฐ”

เมื่อหม่าหลันได้ยินเช่นนั้น เธอตกลงด้วยความซาบซึ้งอย่างยิ่ง “ดีมาก ดีมากเลย ขอบคุณพี่เฉิน! ฉันกลับไปถึงหัวเซี่ยแล้วจะไปเปิดทันที!”

ขณะนี้ ชายวัยกลางคนอายุสามสิบกว่าที่สุขุม สวมแว่น สวมผ้ากันเปื้อนเดินออกไป เมื่อเห็นเซียวชูหรันที่หน้าตาสวยมาก รูม่านตาของเขาหดตัวลงทันที และอึ้งสักครู่ หลังจากนั้นเขารีบปรับกลับมาเป็นปกติ กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณแม่ อาหารพร้อมแล้ว เชิญแขกย้ายไปที่ห้องอาหารเถอะ!”