ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4627 ที่รัก ฝากด้วยนะ1
เมื่อหม่าหลันได้ยินแบบนี้ ก็เอ่ยพูดขึ้นทันทีว่า “แล้วมัวทำอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ เอาเวลาไปตามจับจงชิวฮวาสิ!!! เธอเพิ่งออกจากสนามบินไปได้ไม่ไกลนัก ยังไม่ถึงชั่วโมงน่าจะยังไม่ออกจากนิวยอร์ก ถ้าจับตัวเธอมาได้ และสอบสวนอย่างเคร่งครัด ฉันก็จะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้!”
ตำรวจหญิงกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คุณไม่ต้องมาสั่งตำรวจอย่างพวกเราว่าต้องจัดการกับคดียังไงหรอก ตอนนี้เราต้องสอบปากคำคุณให้ครบถ้วน หากคุณมีทนายความ เราช่วยแจ้งทนายให้คุณได้ แต่ถ้าไม่มี เราก็จะหาให้ คุณเลือกเอาเองแล้วกัน”
หม่าหลันโพล่งออกมา: “ฉันอยากโทรหาครอบครัวของฉัน ฉันจะโทรหาลูกสาวกับลูกเขย!”
เมื่อเห็นว่าหม่าหลันต้องการติดต่อครอบครัวของเธอ ตำรวจหญิงจึงพยักหน้า”ได้ คุณมีสิทธิ์ติดต่อครอบครัวและขอให้ครอบครัวหาทนายมาให้ได้”
หลังจากนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา ยื่นให้หม่าหลัน เอ่ยพูดว่า “จำไว้ว่า คุณโทรหาได้แค่ครอบครัวหรือทนายเท่านั้น ถ้าคุณโทรหาเพื่อนร่วมแก๊งเพื่อส่งสัญญาณล่ะก็ คุณได้รับโทษอีกหลายเท่าแน่!”
หม่าหลันร้องไห้และพูดออกมาว่า “ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง! ก็บอกแล้วไง ว่าฉันถูกใส่ร้าย ฉันถูกหลอกใช้ เพื่อนร่วมแก๊งบ้าบออะไรล่ะ!”
ตำรวจหญิงพูดอย่างเฉยเมยว่า “คุณถูกใส่ร้ายหรือถูกหลอกใช้จริงหรือไม่นั้น มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับการตัดสินของฉันหรือคุณ ทุกอย่างต้องรอตัดสินตอนขึ้นศาลเท่านั้น”
หม่าหลันเหลือบมองตำรวจหญิงอย่างโกรธจัด จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาเซียวชูหรัน
เมื่อเซียวชูหรันรับสาย ประโยคแรกที่เอ่ยถามหม่าหลันก็คือ “แม่ขึ้นเครื่องบินแล้วหรือยัง?”
ทันทีที่หม่าหลันได้ยินเสียงลูกสาวของเธอ ความคับข้องใจและความกลัวในใจของเธอก็ปะทุขึ้นมาทันที และเธอก็ร้องออกมาดังๆ: “ชูหรัน…ลูกสแม่…แกต้องช่วยแม่นะ ถ้าแกไม่ช่วย ฉันคงต้องตายที่อเมริกาแน่ๆ……..”
เซียวชูหรันเริ่มกังวล และรีบถามทันทีว่า “แม่ เกิดอะไรขึ้น!?”
หม่าหลันร้องไห้ และพูดว่า “ก็เพื่อนที่พี่เฉินแนะนำให้รู้จักน่ะสิ เธอขอให้ฉันนำกระเป๋าเดินทางของเธอไปเกาะฮ่องกาง ฉันกำลังจะไปขึ้นเครื่องบิน ตำรวจก็เข้ามาจับฉัน บอกว่าพบของเถื่อนจำนวนมาก ปริมาณมากกว่า 5,000 กรัมในกระเป๋าเดินทางของฉัน … ตอนนี้พวกเขาจับตัวฉันอยู่ แถมยังทำกระดูกซี่โคงฉันหักด้วย ….แล้วก็บอกให้ฉันรีบหาทนายมาสู้คดี….ฉันจะทำยังไงดี…”
ขณะที่พูดอย่างนั้น เธอก็ร้องไห้อย่างช่วยไม่ได้: “ชูหรัน แกรีบบอกเย่เฉินหาทนายที่เชื่อถือได้มาช่วยแม่ที ทำยังไงก็ได้ไม่ให้แม่ติดคุกที่อเมริกา!”
“อะไรนะ!” เซียวชูหรันรู้สึกมึนงง พลันนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นก็หันไปมองเย่เฉินอย่างรวดเร็ว พูดอย่างหวาดกลัวว่า “ที่รัก…. แม่….. แม่ถูกตำรวจจับ… ตำรวจบอกว่าพบของผิดกฎหมายในกระเป๋าของเธอ และเธอยังหักซี่โครง…ทำยังไงดี…..”
อันที่จริงเย่เฉินได้ยินสิ่งที่หม่าหลันพูดทางโทรศัพท์แล้ว
ในตอนนี้เอง เขาก็นึกขึ้นได้ทันที ว่าก่อนหน้านี้ เหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับครอบครัวคุณเฉินอะไรนั่น ดูจากตอนนี้ เหมือนว่าครอบครัวของเธอจะเป็นเพียงนักแสดงที่ให้ความร่วมมือกับการแสดงของเธอเป็นอย่างดี
บทบาทของคนที่ประสบความสำเร็จ และการต้อนรับที่กระตือรือร้น ก็เป็นแค่ตัวละครและฉากที่สร้างขึ้นเพื่อหลอกลวงคนอื่น
และเหตุผลที่คุณเฉินมีความกระตือรือร้นกับหม่าหลันขนาดนั้น นั่นก็เพราะต้องการที่จะหลอกใช้หม่าหลันให้ขนย้ายของผิดกฎหมายให้