ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4629 คนใหญ่คนโตมาถึงแล้ว1
เย่เฉินได้ยินเสียงสำนึกผิดของหม่าหลัน จึงพูดเบา ๆ ว่า: “แม่ อย่าเพิ่งพูดอะไรกับพวกเขามาก ผมจะจัดการหาทนายให้ภายในหนึ่งชั่วโมง และส่งไปช่วยจัดการเรื่องทางนั้น”
“โอเค โอเค!” เมื่อหม่าหลันได้ยินเย่เฉินบอกว่า เขาสามารถหาทนายความมาพบได้ภายในหนึ่งชั่วโมง จึงพูดอย่างรวดเร็วว่า “สมกับเป็นลูกเขยของฉัน ขนาดอยู่ในนิวยอร์กยังมีอิทธิพลมากขนาดนี้!”
ตำรวจหญิงข้างๆ พูดขึ้นว่า “หมดเวลาแล้ว ขอโทรศัพท์คืน”
หม่าหลันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพยักหน้า และเมื่อกำลังจะส่งโทรศัพท์คืน ก็ไม่ลืมที่จะพูดเสียงดังว่า “ลูกเขย แม่ฝากความหวังไว้ที่แกนะ!
จากนั้นตำรวจก็กดวางสายโทรศัพท์
ทางด้านนี้ เสี่ยวชูหรันร้องไห้ และถามเย่เฉินว่า “ที่รัก คุณคิดจะทำยังไงต่อไป…”
เย่เฉินพูดเบา ๆ : “ผมจะพาคุณกลับไปที่พรอวิเดนซ์ก่อน พรุ่งนี้วันจันทร์คุณยังมีเรียน ดังนั้น ช่วงสองสามวันนี้คุณไปเข้าเรียนตามปกติได้เลย ส่วนเรื่องของแม่ที่นิวยอร์ก เดี๋ยวผมจัดการเอง”
เซียวชูหรันสะอื้น “อะไรกัน? ฉันจะไปมีกระจิตกระใจเรียนได้ยังไง….. เรากลับไปนิวยอร์กตอนนี้กันเถอะ…”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง: “ชูหรัน ผมจะพูดตามตรงนะ คุณอยากฟังหรือเปล่า”
เซียวชูหรันรีบพูด “ที่รัก คุณพูดมาเลย..…”
เย่เฉินพูดด้วยสีหน้าจริงจัง: “เรื่องที่แม่กำลังเผชิญ คุณช่วยอะไรไม่ได้หรอก ถ้าคุณติดตามผมไปที่นิวยอร์ก มันจะไม่มีผลในเชิงบวกใดๆ นอกจากสร้างปัญหาให้มีมากกว่าเดิม”
หยุดนิ่งไปชั่วคราว เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง: “แทนที่จะทำแบบนี้ คุณควรกลับไปที่พรอวิเดนซ์ และตั้งใจเรียนดีกว่า ถ้าผมกลับไปนิวยอร์กเพียงลำพัง ผมจะได้จัดการเรื่องนี้โดยไม่ต้องพะวงหน้าพะวงหลัง ไม่อย่างนั้น ถ้าผมลงแรงได้ไม่เต็มที่ แม่อาจจะต้องติดคุกในอเมริกาตลอดชีวิต!”
สำหรับเย่เฉินแล้ว การแก้ปัญหานี้ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ไม่ง่ายเลยที่จะแก้ปัญหาได้อย่างน่าพอใจ
อาชญากรรมที่หม่าหลันกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัย เป็นอาชญากรรมที่มีโทษหนักในแต่ละประเทศทั้งนั้น
และเนื่องจากมีสินค้าเถื่อนจำนวนมากในกระเป๋าของเธอ บางประเทศอาจมีโทษถึงขั้นประหารชีวิตเลยก็ได้
หากเรื่องนี้สามารถจับตัวคนที่ชักใยอยู่เบื้องหลังได้ทั้งหมด หม่าหลันก็จะหลุดจากข้อสงสัยได้อย่างแท้จริง ไม่เช่นนั้น ก็คงทำได้แค่ใช้วิธีพิเศษเพื่อพาเธอออกจากคุกเท่านั้น
และถ้าทำอย่างนั้น ก็เท่ากับว่าหม่าหลันจะมีประวัติอาชญากรรมระดับนานาชาติติดตัวไปตลอด และมันจะเป็นปัญหาในภายหลังอย่างแน่นอน
เพื่อที่จะแก้ปัญหากนี้ จึงจำเป็นต้องใช้วิธีการพิเศษบางอย่าง ซึ่งหากเซียวชูหรันตามไปด้วย ไม่เพียงแต่เขาจะทำอะไรไม่ได้ ทั้งยังต้องคอยดูแลและเป็นห่วงเธอด้วย
ดังนั้นสำหรับเย่เฉินแล้ว ทางออกที่ดีที่สุดคือให้เซียวชูหรันกลับไปอยู่ที่พรอวิเดนซ์ และตัวเขาต้องไปจัดการเรื่องของหม่าหลันที่นิวยอร์กคนเดียว
ยิ่งกว่านั้น ที่พรอวิเดนซ์ก็มีบอดี้การ์ดหญิงคอยประจำการอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยส่วนตัวของเซียวชูหรันเลย
เซียวชูหรันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน
เธอไม่เพียงแต่กลัวว่าแม่ของเธอจะถูติดคุกตลอดชีวิตในอเมริกา แต่เธอยังกลัวด้วยว่าหากเธอติดตามเย่เฉินไป มันจะส่งผลต่อแผนการของเขาในการช่วยเหลือแม่ของเธอจริงๆ
หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จนแน่ใจว่าแม่ของเธอจะได้รับการช่วยเหลือและหนีออกมาได้ เซียว ชูหรันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้า พร้อมสะอื้นออกมา “ก็ได้….. ถ้าอย่างนั้นฉันจะกลับไปรอข่าวจากคุณที่พรอวิเดนซ์…”
YOU MAY ALSO LIKE
