ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4661 มีความเกี่ยวข้องกับหม่าหลัน! 2
ที่ไม่เหมือนกันกับเหมยอวี้เจินคือ ตอนนั้นเหมยอวี้เจินเป็นผู้รวบรวมเงินเพื่อจ่ายให้แก่นายหน้าเถื่อนอย่างพอเพียงแล้วถึงจะลักลอบเข้าเมืองได้
แต่ตอนที่สวีเจี้ยนสี่และหม่านหยิงเจี๋ยหนีออกมาไม่มีเงินติดเนื้อติดตัวสักบาทเดียว ดังนั้นเพื่อให้สามารถหนีตาย ทำได้เพียงแค่ลงนามข้อตกลงเงินกู้ดอกเบี้ยสูงกับนายหน้าเถื่อนคนหนึ่งของที่นั่น
จากตอนเหนือของประเทศพม่าข้ามฟากไปถึงประเทศสหรัฐอเมริกา ค่าใช้จ่ายคือหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์สหรัฐ แบ่งชำระรายเดือน เงินต้นรวมดอกเบี้ย จะต้องคืนให้แก่นายหน้าเถื่อนทั้งหมดสามหมื่นดอลลาร์สหรัฐ
แท้ที่จริงแล้วนายหน้าเถื่อนก็ไม่กลัวพวกเขาหลบหนี เนื่องจากแท้ที่จริงแล้วนายหน้าเถื่อนไม่ได้นำพวกเขาส่งไปถึงประเทศสหรัฐอเมริกาโดยทันที แต่พาพวกเขาไปที่ประเทศเม็กซิโกก่อน
ถึงอย่างไรขอเพียงแค่ขึ้นไปบนเรือของนายหน้าเถื่อน ก็เหมือนกันกับทาสรับใช้ที่ถูกคนคนยุโรปซื้อขายในเวลานั้น ความเป็นความตายไม่ได้ขึ้นอยู่กับบุคคลแล้ว
คนที่เชื่อฟัง ก็สามารถมีชีวิตอยู่จนถึงเรือเทียบฝั่ง คนที่ไม่เชื่อฟัง นำหินผูกไว้กับเท้า แล้วโยนลงไปในทะเลจมลงไปใต้น้ำ ณ ตอนนั้น
ไม่ง่ายเลยที่ทั้งสองคนจะสามารถหนีตายได้ จะกล้ามีความไม่เชื่อฟังสักนิดที่ไหน ด้วยเหตุนี้จึงได้ติดตามมากับเรือตลอดทางจนถึงประเทศเม็กซิโก
ทันทีที่ทั้งสองคนลงจากเรือที่ประเทศเม็กซิโก ก็ถูกบังคับยัดของผิดกฎหมายเข้าไปในลำไส้หลายห่อที่ประเทศเม็กซิโก หลังจากนั้นก็นำตัวตนปลอมที่นายหน้าเถื่อนจัดหาให้ จากประเทศเม็กซิโกไปถึงประเทศสหรัฐอเมริกา
ตามราคาขายของนายหน้าเถื่อน ขนส่งหนึ่งครั้งเป็นเงินสามพันดอลลาร์สหรัฐ
ถ้าหากเชื่อฟังคำสั่งอย่างว่านอนสอนง่าย หาเงินคืนหนี้ที่ติดค้างจนหมดก็สามารถคืนอิสระได้
มิเช่นนั้นละก็ แก๊งประเทศเม็กซิโกรวมทั้งแก๊งประเทศสหรัฐอเมริกาที่ร่วมมือกันกับนายหน้าเถื่อน สามารถทำให้ศพของพวกเขาอยู่ในป่าที่รกร้างว่างเปล่าได้ตลอดเวลา
ทั้งสองคนไม่มีทางเลี่ยง ทำได้เพียงแค่เชื่อฟังแล้วทำตาม
เวลาสองเดือน ทั้งสองคนวิ่งกลับไปกลับมาสิบครั้ง ถึงนับว่าได้อิสรภาพคืนแล้ว
แต่ตอนนั้น คนที่รับผิดชอบจัดการเข้าออกพรมแดนและรับสินค้าที่ประเทศสหรัฐอเมริกาทางนี้ของพวกเขา ก็คือเหมยอวี้เจิน
เวลานั้นเหมยอวี้เจินได้ปลอมแปลงรายชื่อบางส่วนออกมาเรียบร้อยแล้ว ได้รู้จักกับพี่ชายชาวเอเชียคนหนึ่งที่ซื้อขายสิ่งของต้องห้ามจากประเทศเม็กซิโกไปยังประเทศสหรัฐอเมริการวมทั้งประเทศต่างๆทั่วโลกโดยเฉพาะ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็กลายเป็น “ผู้ให้บริการขนส่ง”ที่คิดหาวิธีการต่างๆเพื่อช่วยเหลืออีกฝ่ายในการลักลอบขนส่งสินค้าผิดกฎหมาย ต่อมาเมื่อสองคนนี้คืนหนี้สินให้แก่นายหน้าเถื่อนหมดแล้ว เหมยอวี้เจินก็นำเขาทั้งสองรับเอาไว้เสียเลย
ถึงแม้ว่าเหมยอวี้เจินจะก่อกรรมทำชั่วไม่หยุดกับภายนอก แต่ก็ทราบดีถึงความสำคัญของความมั่นคงของทีม ดังนั้นทั้งสามคนที่ติดตามเธอ เธอเองก็ไม่ได้ปฏิบัติต่อทั้งสามคนอย่างขาดความยุติธรรม
สวีเจี้ยนสี่ค่อนข้างจะทำงานทุ่มเทอย่างสุดความสามารถ ตนเองก็เคยจัดการใบสั่งสินค้าบางส่วนสำเร็จ ดังนั้นหลายปีนี้ทำเงินได้อย่างน้อยที่สุดสองสามล้านดอลลาร์สหรัฐ เมื่อคิดเป็นเงินหยวนก็ประมาณสิบถึงยี่สิบล้านหยวน;
หม่านหยิงเจี๋ยอายุยังน้อย หลอกลวงวัยกลางคนและคนสูงวัยได้ไม่ง่ายเท่าไหร่นัก ดังนั้นรายรับค่อนข้างจะต่ำสักหน่อย แต่ว่าถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ หลายปีนี้ก็ทำเงินได้หนึ่งล้านกว่าดอลลาร์สหรัฐเช่นกัน
สำหรับซุนฮุ่ยน่าที่แสดงเป็นภรรยาของเขาคนนั้น เพิ่งจะถูกเหมยอวี้เจินรับเอาไว้ไม่กี่ปีก่อน เนื่องจากตำแหน่งที่อยู่ท้ายสุดในทีม กลับทำเงินได้ไม่มากมายเท่าไหร่
เวลานี้ ภายในใจของสวีเจี้ยนสี่ยิ่งตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้น
เขากลัวว่าตนเองไม่เพียงแค่จะถูกตรวจสอบและอายัดทรัพย์สิน ยิ่งไปกว่านั้นเป็นไปได้อย่างยิ่งที่หลักฐานที่กระทำความผิดทั้งหมดจะถูกฝ่ายตำรวจในประเทศยึดกุมแล้ว
ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริงละก็ ชีวิตนี้ของตนเองก็ไม่สามารถกลับบ้านได้อีกต่อไปแล้ว
ด้วยเหตุนี้ เขาถามเหมยอวี้เจินด้วยความลนลานเป็นอย่างยิ่ง: “พี่เหมย พี่บอกว่าพวกเราสองคนแต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยกระทำความผิดในประเทศ อีกทั้งช่วงนี้พวกเราสองคนก็ไม่ค่อยได้กลับไปเท่าไหร่นัก ฝ่ายตำรวจจะสืบสาวมาถึงตัวพวกเราได้อย่างไรกัน?”
เหมยอวี้เจินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาสีหน้าจริงจัง: “ที่ยังไม่แน่นอนคือฝ่ายตำรวจในประเทศสืบสาวจนถึงตัวพวกเราแล้ว อีกทั้งก็เหมือนอย่างที่แกพูดเมื่อครู่ พวกเราไม่ได้กระทำผิดกฎหมายในประเทศ คนที่ถูกพวกเราหลอกให้นำสินค้ากลับในประเทศเหล่านั้น แท้ที่จริงก็ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของพวกเรา ดังนั้นในสายตาของฝ่ายตำรวจในประเทศ พวกเราก็คือคนโปร่งใส”
สวีเจี้ยนสี่อดไม่ได้ที่จะถาม: “พี่เหมย ถ้าอย่างนั้นพี่คิดว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมตำรวจในประเทศถึงหาครอบครัวของพวกเราสองคนจนเจอได้อย่างแม่นยำ?”
YOU MAY ALSO LIKE
