ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4680 คลั่งฆ่า1
บทที่ 4680 คลั่งฆ่า1
หญิงสาวคนนั้นหันหน้าไปมองหม่าหลันที่อยู่นอกวงแวบหนึ่ง ยิ้มน้อยๆ พยักหน้าแล้วพูดออกมา：“คุณป้า ขอบคุณที่เตือนสติ แต่ว่าไม่ต้องกังวลหรอก ขยะแบบนี้ ฉันไม่เอามาใส่ใจหรอก”
หม่าหลันได้ยินคำพูดนี้ รีบร้อนพูดเตือนสติ：“ไอ้หยาสาวน้อย คุณอย่างพูดแบบนี้……จะเอาชีวิตไม่รอดนะ！”
เวลานี้ โคลอี้ได้ฟังจากลูกน้องด้านที่เป็นชาวจีน ถึงฟังเข้าใจสิ่งที่หม่าหลันพูดกับอีกฝ่าย ได้ยินว่าอีกฝ่ายไม่ได้เอาเธอไปใส่ใจ เธอไม่เพียงขมวดคิ้วเป็นปม จ้องเขม็งไปยังหญิงสาวแล้วพูดออกมาอย่างเย็นชา：“มองดูแล้วในพวกแกสามคนแกน่าจะเป็นหัวหน้าใหญ่สินะ？”
หญิงสาวมองโคลอี้แวบหนึ่ง พูดออกมาเบาๆ：“ไม่ถึงขนาดนั้น ฉันเป็นเพียงผู้นำของพวกเขา”
“ผู้นำ?”โคลอี้ยิ้มเยาะ ：“อีเหี้ยเข้าคุกมาแล้ว ยังจะมาผู้นำอะไรล่ะ? ฉันจะบอกแกนะที่สถานที่แห่งนี้มีเพียงผู้นำคนเดียว นั่นก็คือฉัน！โคลอี้·จอห์นสัน！”
หญิงสาวไม่ได้เอาโคลอี้มาใส่ใจสักนิด เธอเพียงเผยรอยยิ้มออกมา พูดออกมาว่า：“คุณอยากนำใครหรือว่าอยากเป็นผู้นำของใคร ไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันบอกคุณเอาไว้ก่อนว่าอย่ามาหาเรื่องพวกเรา ไม่งั้นละก็ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนคุณก่อน”
“ไร้สาระสิ้นดี！”โคลอี้นึกไม่ถึงว่าหญิงสาวจะไม่เอาตัวเองไปใส่ใจ ความโมโหพุ่งขึ้นมาทันที ตะโกนออกมาอย่างเย็นชา：“ในสถานที่ของฉัน แกมันโอหังเกินไปแล้ว！ตอนนี้ฉันให้โอกาสแกได้สำนึก คุกเข่าลงคารวะฉันสามครั้ง หลังจากนั้นติดต่อญาติของแกที่อยู่ข้างนอก ทุกวันมาสั่งบุหรี่หกมวนยี่ห้ออเมริกันฮึกเหิมกับฉัน ไม่งั้นละก็ ฉันจะทำให้พวกแกอยู่ที่นี่อย่างตายทั้งเป็น！”
หญิงสาวกะพริบตาทันใดจากแววที่ไม่มีพิษภัยเปลี่ยนไปแววตาที่เต็มไปด้วยแรงอาฆาต เธอจ้องมองโคลอี้ พูดออกมาทีละคำ：“พวกเราชาวจีน เคารพเพียงฟ้าดิน บรรพบุรุษ บิดามารดาผู้มีพราะคุณ แกมันก็หมาตัวหนึ่ง ไม่ได้มีอะไรให้ฉันน่าคุกเข่า？”
“เหี้ย！”โคลอี้ไม่เคยได้รับการโต้แย้งกลับขนาดนี้มาก่อน ทันใดความโมโหลุกเป็นไฟ
เธอชัดเจนมาก ในเวลานี้ลูกน้องของตัวเองทั้งหมดต่างก็มองอยู่ ทุกครั้งที่ตัวเองได้เจอคนใหม่เข้ามาที่เหมือนกับหม่าหลันนี้ จะข่มขู่เธออย่างเอาเป็นเอาตาย ในเวลาเดียวกันก็เพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งภายในใจของลูกน้องเหล่านี้ดูมีอำนาจและบารมี
ดังนั้น เธอมองเห็นหญิงสาวชาวเอเชียไม่ไว้หน้าตัวเองขนาดนี้ ยกแขนขึ้นมาทันที ใช้แรงทั้งหมดที่มีฟาดลงไป
ในสายตาของเธอ หญิงสาวชาวเอเชียทั้งสามคนนี้ต่างอายุยังน้อย อีกทั้งมองดูแล้วก็ไม่ถือว่าแข็งแรงกำยำ ตัวเองอยู่ในห้องขังแห่งนี้ ลูกน้องคนสำคัญมีอยู่แปดคน ยังมีหมากเล็กหมากน้อยอีกสิบกว่าคน ดังนั้นสถานการณ์แบบนี้ เพียงแค่ตัวเองลงมือก่อน คนอื่นๆก็จะรุมเข้ามา ตบหญิงสาวทั้งสามคนนี้ให้เกือบตาย！
ในขณะที่โคลอี้กำลังฟาดลงมาอย่างรุนแรง แม้ในฝันเธอก็คาดไม่ถึง หญิงสาวคนนั้นที่มองดูแล้วไม่ขยับเขยื้อน สุดท้ายออกแรงมาอย่างกะทันหัน！
ทันใดนั้น โคลอี้รู้สึกว่ามือขวาที่ฟาดออกไปอย่างสุดแรง ทันใดก็หยุดอยู่กลางอากาศ
เธอรีบมองไป จึงพบว่า มือข้างหนึ่งไม่รู้ว่ายื่นมาจากไหน จับข้อมือของตัวเองเอาไว้แน่น ทำให้ตัวเองขยับไม่ได้
ปฏิกิริยาแรกของโคลอี้คือโมโหอย่างเกรี้ยวกราด
เธอคาดไม่ถึง ตัวเองอยากจะตบหน้าหญิงสาว แต่หญิงสาวคนนี้ยังกล้ายื่นมือมาขวาง
ในขณะที่เธอออกแรงดึงมือของตัวเองกลับมา เธอพบว่า มือของตัวเองเหมือนกับว่าถูกยึดเอาไว้กลางอากาศอย่างแน่นหนา ไม่ว่าจะออกแรงยังไงก็ไม่สามารถขยับสักนิดได้เลย
YOU MAY ALSO LIKE
