ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4690 ฟื้นตัวขึ้นมาอย่างเฉิดฉายจึงฮัมเพลง3
>กลับหน้าหลักHOMEจิ้ม< บทที่ 4690 ฟื้นตัวขึ้นมาอย่างเฉิดฉายจึงฮัมเพลง3 ความรู้สึกที่คนอื่นยอมทำตามตัวเองมันสุขอย่างนี้นี่เอง สามารถทำให้ตัวเองที่อยู่ในบุคลิกนี้เหนือกว่าคนอื่นใด นี่ไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะสามารถรับรู้ได้ วินาทีนี้ ทำให้ความฟุ้งเฟ้อภายในจิตใจของหม่าหลันพอใจเป็นอย่างมาก ทันใดเธอยากจะพิสูจน์ความจริงใจของคนเหล่านี้ จากนั้นยืดตัวขึ้นมา พูดออกมาว่า：“ตั้งแต่ตบมารู้สึกไม่สบายไปทั้งร่าง ถ้าได้นวดตัวก็คงจะดี！” คำพูดนี้พึ่งจะพูดออกมา นักโทษชาวเม็กซิโกคนนั้นจึงรีบลุกขึ้นมา เดินมาด้านหน้าอย่างมีจิตไมตรี พูดอย่างประจบสอพอว่า：“คุณหม่า เมื่อก่อนฉันเคยเรียนนวดมาสสาจแบบญี่ปุ่น ถ้าคุณไม่รังเกียจละก็ ฉันจะช่วยคุณนวด！” หม่าหลันขมวดคิ้วเป็นปม ยิ้มออกมา：“งั้นให้แกลองดูสักหน่อย” นักโทษหญิงคนนั้นเดินอ้อมไปยังที่ว่างอีกด้านหนึ่ง ขึ้นไปอีกเตียงที่อยู่ด้านหลังที่หม่าหลันกำลังพิงอยู่ หลังจากนั้นยื่นมือออกมานวดที่ไหล่ของหม่าหลัน หม่าหลันคิดไม่ถึงมาก่อนผู้หญิงคนนี้พึ่งจะนวดได้สองที ส่วนที่ถูกนวดสบายเป็นอย่างมาก จากนั้นพูดออกมาอย่างยิ้มแย้ม：“ไม่เลวเลยทีเดียว ดูแล้วคุณน่าจะเคยเรียนมาก่อนจริงๆ” ผู้หญิงคนนั้นรีบพูดขึ้นมาว่า：“ความจริงแล้วฉันทำอาชีพเกี่ยวกับการทำSPA ตอนที่ฉันยังไม่เข้ามา ฉันอยู่ที่โรงแรมห้าดาวนวดSPAให้กับลูกค้ามาโดยตลอด” หม่าหลันถามอย่างประหลาดใจ：“ทั้งที่คุณก็ทำงานอยู่ที่โรงแรมห้าดาวแล้ว ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? ทำผิดเรื่องอะไร？” ผู้หญิงคนนั้นถอนหายใจออกมา อธิบายว่า ：“ฉันขโมยนาฬิกาของลูกค้าเรือนหนึ่ง คิดไม่ถึงว่านาฬิกาเรือนนั้นราคาห้าแสนดอลลาร์……ที่น่าเวทนาที่สุดคือฉันยังไม่ทันได้เอาไปขายเสียด้วยซ้ำ ยังไม่ทันได้เลิกงานฉันก็ถูกตำรวจจับตัวเสียแล้ว……” หม่าหลันยิ้มออกมา ใช้กิริยาท่าทางที่ดูสูงส่ง ใช้น้ำเสียงในการสอนคนพูดออกมา：“เป็นคน อย่าโลภมาก สิ่งที่ควรเป็นของคุณก็จะเป็นของคุณ ไม่ใช่สิ่งของของตัวเองอย่าได้ยื่นมือออกไปหยิบ คำโบราณพูดเอาไว้ค่อนข้างดี อย่ายื่นมือออกมา ยื่นมือออกมาจะต้องถูกจับ” พูดไป หม่าหลันกลับมาคิดดูเรื่องครั้งที่แล้วที่ตัวเองขโมยบัตรธนาคารของเย่เฉิน อดที่จะขุนลุกขึ้นมาไม่ได้ ทั้งร่างรู้สึกไม่สบาย：“ไอ้หยา ไม่ใช่เพียงแค่ไหล่ที่ไม่สบาย ทั้งร่างต่างรู้สึกไม่สบายเลย……” หญิงสาวที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าเหล่านั้นได้ยินคำพูดนี้แล้ว ต่างรีบลุกขึ้นมาอย่างไม่ต้องคิด โดยเร็ว ในส่วนแขนทั้งสองข้าง ขาทั้งสองข้างของหม่าหลันต่างถูกนักโทษหญิงอาสาเอาไว้หมดแล้ว ส่วนอีกสองคนที่ไม่ได้มีส่วนร่วม คนหนึ่งจึงไปนวดส่วนศีรษะ ส่วนอีกคนช่วยนวดตรงขมับ ในเวลาเดียวกันตัวเองถูกคนเจ็ดคนนวด หม่าหลันรู้สึกสบายเป็นอย่างมากจนรู้สึกว่าทุกอณูขุมขนบนร่างกายได้เปิดออก ในปากไม่เพียงฮัมเพลงฟื้นตัวขึ้นมาอย่างเฉิดฉายจึงฮัมเพลงขึ้นมา อีกทั้งในเวลานี้โคลอี้ก็ยกกะละลังเข้ามาอย่างต้อยต่ำ พูดออกมาอย่างนอบน้อมว่า：“คุณหม่า ตอนนี้ฉันให้คุณแช่เท้าก่อน แช่ไปนวดไป……” หม่าหลันเปิดเปลือกตาออกมา เหลือบไปมองเธอ พูดออกมาอย่างเย็นชา：“แกแม่งคุกเข่าลงไปนวดให้ฉันซะ！” หม่าหลันอยู่ที่กรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์ได้ฟื้นตัวขึ้นมาแล้ว อีกทั้งยังมีอำนาจบาตรใหญ่ เป็นเวลาเสพสุขกับการได้รับการปรนนิบัติ เย่เฉินที่กำลังกลับบ้าน ได้รับเอกสารชุดหนึ่งที่ส่งมาจากว่านพั่วจวิน ได้รับการรายงานจากข่าวกรองของสำนักว่านหลง เอกสารชุดนี้รวบรวมเหมยอวี้เจินมาที่อเมริกาหลายปีนี้ อาชญากรรมทั้งหมดที่ได้กระทำผิด เอกสารชุดนี้ปริ้นต์ออกมามีทั้งหมดมีสามสิบหน้าเต็ม เย่เฉินอ่านอยู่ชั่วโมงกว่าถึงได้อ่านจบ หลังจากที่เขาได้เห็นเอกาสารเหล่านี้ ทั้งร่างโมโหออกมาอย่างมาก！ เขาคิดไม่ถึงว่า เหมยอวี้เจินคนนี้อยู่ที่อเมริกา ได้กระทำผิดต่อเพื่อนร่วมชาติของตัวเองอย่างมากมายเหลือคณา
YOU MAY ALSO LIKE
