ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4734 ผมเย่เฉินทำอะไรแบบนี้มาเสมอ 2 - novel-lucky

แต่ที่เขาแกร่งกว่าเหมยอวี้เจิน และสวีเจี้ยนสี่ก็คือ เขาทำงานหาเงินจนพาครอบครัวไปอยู่อเมริกาเหนือ และได้รับสัญชาติแคนาดาอย่างราบรื่นมาตั้งนานแล้ว

เขามีลูกชายสามคน คนโตอายุ 30 กว่าแล้ว ตอนนี้กำลังทำงานในบริษัทข้ามชาติแห่งหนึ่งที่โทรอนโต เขามีครอบครัวแล้ว ลูกชายคนรองของเขาเพิ่งแต่งงานเมื่อต้นปี ส่วนลูกชายคนที่สาม ฤดูร้อนปีนี้ก็จะเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว เพิ่งเข้าสู่สังคม

ลูกชายพวกนี้ ถึงแม้ไม่ได้เก่งกาจอะไรขนาดนั้น แต่ได้รับประโยชน์จากทรัพยากรการศึกษาโดยเฉลี่ยต่อหัวที่สูงในประเทศตะวันตก และความรวยมหาศาลของหม่าขุย พวกเขาแต่ละคนจึงเรียนจบมหาวิทยาลัยอย่างราบรื่น

ถ้ายึดตามแผนที่เย่เฉินเพิ่งพูดไป ลูกชายสามคนของหม่าขุยนี้ ตลอดชีวิตที่เหลือได้แต่ทำงานในซีเรีย เพื่อชดใช้แทนหม่าขุยอย่างสาสม

หม่าขุยจะทนให้ลูกชายทั้งสามคนลำบากได้ไง จึงร้องไห้อ้อนวอนเย่เฉิน：“คุณเย่……ความผิดพลาดทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง ตามคำกล่าวที่ไว้ว่าความผิดพลาดของคนๆ เดียวควรเป็นของคนๆ เดียวไม่ควรลากครอบครัวผมมาเกี่ยวด้วย ถึงแม้ตอนนี้คุณจะฆ่าผม ผมจะไม่โต้แย้งใดๆ เลย ขอแค่คุณไว้ชีวิตครอบครัวของผมก็พอ ขอร้องคุณล่ะ……”

เย่เฉินหัวเราะอย่างเยือกเย็น ถามเขาว่า：“คุณเคยได้ยินเรื่องของเหมยอวี้เจินกับสวีเจี้ยนสี่ไหม？”

หม่าขุยส่ายหน้าอย่างสับสน

ตั้งแต่หม่าหลันเกิดเรื่อง สองคนนี้ก็หายตัวไปจากโลก ส่วนหม่าขุยก็ติดต่อไม่ได้เลย

แต่ในใจของหม่าขุยรู้ดีว่า นี่จะต้องเกี่ยวข้องกับที่เหมยอวี้เจินตัดขาดการติดต่อกับโลกภายนอกแน่ๆ ทำงานกับเหมยอวี้เจินมาหลายปี หม่าขุยรู้จักเธอเป็นอย่างดี

ดังนั้น หม่าขุยจึงไม่รู้เรื่องใดๆ ที่ครอบครัวของเหมยอวี้เจินและสวีเจี้ยนสี่เกิดขึ้นเลย และไม่มีข่าวคราวใดๆ ด้วย เย่เฉินเห็นเขาสับสน จึงพูดไปเบาๆ：“คนในครอบครัวพวกเขาถูกตำรวจจับในข้อหาฟอกเงิน และเงินที่ได้มาอย่างผิดกฎหมายของพวกเขา ก็ถูกยึดไปตามกฎหมาย หมายความว่าเงินสกปรกน้อยนิดที่พวกเขาหามาได้ จากการทำเรื่องชั่วๆ มาหลายปีนี้ หายไปหมด คุณดูสิ 20 ปีที่ลำบากมาหายไปอย่างรวดเร็ว และยังลากคนในครอบครัวเข้าคุกด้วยอีก คุ้มค่าเหรอ？”

ในใจของหม่าขุยหวาดกลัวสุดขีด ส่วนเย่เฉินชะงักไป แล้วพูดต่อว่า：“แต่ว่าครอบครัวของพวกเขาจะไม่ถูกติดคุกนานไป ดังนั้นหลังจากพวกเขาออกจากคุก ผมจะพาพวกเขาไปที่ซีเรีย ถึงตอนนั้นครอบครัวของพวกคุณทั้งสามคนก็จะได้เจอกันที่นั่น”

หม่าขุยได้ยินก็ถึงกับอึ้ง คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะทำเรื่องทำลายล้างเผ่าพันธุ์แบบนี้ได้ หากเป็นแบบนี้ สองครอบครัวนี้ก็จะจบเห่ ไม่มีวันยืนกลับมาได้อีกไม่ใช่หรอกเหรอ？！

ตอนที่เขากำลังหวาดกลัวสุดๆ เย่เฉินหัวเราะไปพูดไปว่า：“ดีจัง พวกคุณสามคนถือได้ว่าเป็นความสัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมงาน และความสัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมงานของพวกคุณนี้ จะถูกส่งต่อไปยังลูกหลานของพวกคุณหลังจากที่พวกคุณตาย ไม่แน่ในอนาคตตอนที่ลูกชายคุณกำลังขุดหลุมหลบภัยในซีเรียอาจจะพบเด็กคนหนึ่ง เด็กคนนั้นก็คือลูกชายของ เหมยอวี้เจิน ถึงตอนนั้นพวกเขาสองคนก็จะขุดหลุมหลบภัยในซีเรียด้วยกัน ทำงานอย่างน้อย 12 ชั่วโมงต่อวัน พอได้พัก ก็จะคุยถึงการกระทำอันรุ่งโรจน์ของพ่อแม่พวกเขา คิดดูแล้วน่าสนใจมากจริงๆ”

หม่าขุยแตกสลายไปทั้งใจ เขาร้องไห้ไปพูดไปว่า：“คุณเย่……ความผิดพลาดทั้งหมดเป็นความผิดของผมคนเดียว……ขอร้องคุณล่ะ อย่าให้ภรรยาลูกชายของผมต้องมารับผิดเพราะความผิดของผมเลย หลานชายคนโตของผมเพิ่งเข้าเรียนประถม คุณจะไม่ปล่อยแม้แต่เด็กไม่ได้นะ！”

พูดไป เย่เฉินก็เตือนอย่างใจดีไปว่า：“อ้อ ใช่สิ วางใจเถอะ ถ้าญาติสายตรงของคุณยังไม่บรรลุนิติภาวะ ผมไม่ลงมือทำอะไรพวกเขาแน่ ผมจะให้โอกาสเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ปกติ”