ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4748 พวกเขาได้รับการช่วยเหลือแล้ว 2
และของสิ่งนี้ดูแล้ว ไม่ค่อยเหมือนกับเถาวัลย์เลือดไก่ที่พบได้ทั่วไป สิ่งสำคัญที่สุดคือเถากระดูกวิหคแบบนี้ ดูพื้นผิวละเอียด แทบจะมองไม่เห็นรูบนผิว และสีที่เหมือนเลือดนั้นสดมาก ความรู้สึกเมื่อสีเข้ากับวัสดุ แค่มองก็รู้ว่าเป็นวัสดุที่ยากที่จะทำออกมา
แต่ว่า เย่เฉินยากที่จะตัดสินได้ว่าของสิ่งนี้ใช่เถากระดูกวิหคที่บันทึกในตำราเก้าเสวียนเทียนหรือเปล่า ดังนั้นเขาจึงถามอย่างไม่รู้ตัวว่า:“คุณยาย คุณแน่ใจนะว่าวัสดุของกำไลนี้เรียกว่าเถากระดูกวิหค?”
“แน่ใจ!”หญิงชราพูดอย่างเด็ดเดี่ยว:“กำไลนี้ บรรพบุรุษของเราสืบทอดมา ฉันได้ยินย่าบอกว่า บรรพบุรุษเราเกี่ยวข้องกับการแพทย์ในราชวงศ์ถังมานานกว่า 200 ปี ต่อมาในช่วงกบฏอันหลู่ซาน คนแก่วัยกลางคนและคนหนุ่มสาวสี่รุ่น ก็เสียชีวิตทิ้งเด็กอายุ 6 ขวบไว้ ตั้งแต่นั้นมา ทักษะการแพทย์ของบรรพบุรุษได้สูญหายไป แต่บรรพบุรุษที่รอดชีวิต ได้สืบทอดสร้อยกำไลนี้มาจากปู่ของเขา ตอนนั้นปู่เขาบอกว่า กำไลทำมาจากเถากระดูกวิหค มีค่ามาก ให้เขาสืบทอดต่อไป ดังนั้นกำไลนี้จึงถูกส่งต่อมาจนถึงทุกวันนี้”
เมื่อชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ ได้ยินเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะบ่นว่า:“หญิงชรา ผมศึกษาเกี่ยวกับพืชมามากมาย ทำไมไม่เคยได้ยินเถากระดูกวิหคของสิ่งนี้เลยล่ะ?อีกอย่าง กำไลไม้ที่บรรพบุรุษคุณสืบทอดกันมา มันมีค่าแค่ไหนกันแน่ใด?”
หญิงชราส่ายหน้า พูดอย่างสับสนว่า:“เถากระดูกวิหคคืออะไร ฉันก็ไม่รู้หรอก มันหน้าตาแบบไหนบนโลกใบนี้ ฉันก็ยิ่งไม่รู้ และกำไลนี้มีค่าแค่ไหน บอกตามตรงฉันก็สับสนเหมือนกัน กำไลนี้ถูกส่งมาถึงฉัน ฉันมีหน้าที่เก็บรักษามันให้ดีเท่านั้น แต่ไม่รู้ว่าสิ่งนี้แตกต่างออกไปอย่างไร ……”
พูดไป เธอก็มองเย่เฉินอย่างละอายใจ พูดว่า:“คุณเย่ ฉันหญิงชราไม่ได้ตั้งใจจะแต่งเรื่องหลอกคุณ แต่คุณช่วยชีวิตลูกของฉันไว้ และฉันเป็นเพียงหญิงชราที่ยากจน บุญคุณของคุณไม่อาจจะตอบแทนได้จริงๆ ดังนั้นของที่มีค่าเพียงสิ่งเดียวนี้จะให้คุณเพื่อเป็นการขอบคุณ สิ่งนี้อาจไม่มีค่า แต่มันถูกสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเราในสมัยราชวงศ์ถังมาจนถึงทุกวันนี้ แม้ว่าจะไม่มีมูลค่าใดๆ แต่ก็ถือว่ามีมูลค่าทางประวัติศาสตร์ไร้ หวังว่าคุณจะชอบมันนะ ……”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ ถือเถากระดูกวิหคไว้ในมือ มองอย่างจริงจังอยู่พักหนึ่ง
สักพัก เย่เฉินก็นึกถึงที่บันทึกไว้ในตำราเก้าเสวียนเทียน การตัดสินของจริงของปลอมของเถากระดูกวิหค ที่จริงแล้วง่ายมาก แค่ใส่ปราณทิพย์เข้าไปในนั้น ก็จะรู้สึกถึงฤทธิ์ยามหาศาลที่เถากระดูกวิหคถูกปราณทิพย์กระตุ้น
ดังนั้น เย่เฉินจึงค่อยๆ สวดปราณทิพย์เข้าไป
เย่เฉินควบคุมการเข้ามาของปราณทิพย์อย่างมีสติ ใช้เพียงเล็กน้อย แต่คิดไม่ถึงว่า ปราณทิพย์อันน้อยนิดจะเหมือนหินก้อนหนึ่งที่มีคลื่นมหาศาล ภายในกำไลที่อยู่ในมือนั้น เหมือนพลังจะพุ่งขึ้นทันที!
ในใจของเย่เฉินดีใจมาก รีบเอาปราณทิพย์คืนกลับ จากนั้นมองหญิงชรา ถามอย่างจริงจัง:“คุณยาย คุณจะให้กำไลนี้แก่ผมจริงๆ เหรอ?”
“ค่ะ”หญิงชราพยักหน้าไปมา พูดขอบคุณ:“คุณเย่คุณช่วยลูกของฉัน กำไลนี้ถ้าหากไม่รังเกียจ ก็จะให้คุณ!”
เย่เฉินดีใจมาก กำไลวงนี้ มีค่ามากสำหรับตัวเอง ยาก่อใหม่ที่กลั่นออกมาช่วยคนได้มากมาย ในอนาคตตอนที่กลั่นยาระดับสูงอื่นๆ อาจมีประโยชน์มากขึ้น!