ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4774 พิภพเล็ก 3
ยาเสริมชี่ปราณสองเม็ด เกรงว่าจะไม่สามารถทนกับผีตัวนี้ได้เลย
ดังนั้นเขาจึงไม่กล้ารอให้ปราณทิพย์ถูกเผาผลาญ เขาก็กลืนยาเสริมชี่ปราณอีกเม็ดหนึ่งทันที
และความเร็วที่กระแสวนหมุนและยุบตัวก็ยังคงเร่งขึ้น
ในเวลานี้มันได้ทรุดตัวลงจากขนาดเท่าลูกฟุตบอลก่อนหน้านี้ จนถึงขนาดเท่าลูกเบสบอล
แต่สิ่งนี้ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ดูเหมือนว่าจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
และในไม่ช้าปราณทิพย์ในร่างกายของเย่เฉินก็แสดงให้เห็นสัญญาณที่รับไม่ไหว
ในเวลานี้ เย่เฉินตกใจเล็กน้อย เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าสิ่งนี้มีพลังมหาศาล เกือบจะเทียบเท่ากับการใช้เครื่องสูบแบบแรงเหวี่ยงเพื่อดึงเลือดออกจากร่างกายของเขา เลือดในร่างกายของเขาจะสามารถต้านทานแรงสูบอย่างรุนแรงได้ขนาดนี้ได้อย่างไร
แต่ตอนนี้เขาได้เริ่มและหยุดไม่ได้ เขาทำได้เพียงกัดฟันและหยิบยาเสริมชี่ปราณออกมาอีกเม็ดหนึ่ง ขณะเอาเข้าปากพร้อมกับอธิษฐานในใจว่า “อย่าให้ผมใช้ยาเสริมชี่ปราณอีกเม็ดเลย ยาเสริมชี่ปราณเป็นยาที่มีประโยชน์ที่สุดสำหรับผมในตอนนี้ ถ้าผมสูญเสียยาเสริมชี่ปราณสี่หรือห้าเม็ดหรือมากกว่านั้นเพียงเพื่อกลั่นยาก่อใหม่ แม้ฟันผมก็จะร้องไห้จนตื่นขึ้นมา…”
ขณะที่คิดอย่างนั้น เย่เฉินก็ส่งยาเสริมชี่ปราณตัวที่สามเข้าไปในปากของเขาทันทีโดยไม่มีทางเลือก
เช่นเดียวกับยาเสริมชี่ปราณสองเม็ดก่อนหน้านี้ ปราณทิพย์ของยาเสริมชี่ปราณนี้ถูกดึงออกไปอย่างรวดเร็ว เร็วกว่าครั้งก่อน
เย่เฉินรู้สึกเหนื่อยและอดไม่ได้ที่จะกัดฟันและด่าอย่างยากลำบาก “วันนี้เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่จริงๆ!”
ว่าแล้วเขาก็หยิบยาเสริมชี่ปราณออกมาอีกตัวโดยตั้งใจจะกลืนไว้เข้าแล้วทนหน่อยหนึ่ง
ทันใทนั้น กระแสวนก็เร่งความเร็วจนถึงขีดสุดแล้ว
เย่เฉินเห็นว่ามันได้ยุบตัวเป็นวงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเพียงประมาณห้าเซนติเมตร และด้วยความเร็วที่เร็วมาก วงกลมเหมือนจะจุดไฟเผาอากาศได้ ร้อนมากจนปล่อยแสงสีขาวพราวระยิบระยับออกมา และคลื่นความร้อนในอากาศก็พุ่งเข้าใส่ใบหน้า ทำให้เฟอร์นิเจอร์ไม้และพื้นไม้ในห้องขยายตัวและระเบิด กระทั่งพื้นไม้ก็โค้งขึ้นมาจากพื้นด้วย!
การไหลวนขนาดใหญ่ของอากาศในห้องทำให้หูของเย่เฉินเกิดอาการหูอื้อรุนแรง ของตกแต่งในห้องก็ยุ่งเหยิงรุงรังไปหมด สิ่งของต่าง ๆ เริ่มหมุนไปรอบๆ เป็นทรงกลม เหมือนกับระบบดาว
เย่เฉินรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาในเวลานี้ไม่ใช่กองสมุนไพรและเศษขยะในห้อง แต่เป็นพิภพเล็ก
ซูรั่วหลีที่อยู่นอกประตูฟังอย่างตกใจ อยากเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จำการมอบหมายของเย่เฉินได้ เธอทำได้เพียงควบคุมสติของตนและรออย่างใจจดใจจ่ออยู่นอกประตู
และซูรั่วหลีก็สัมผัสได้ถึงความร้อนสูงที่แผดเผาในห้องผ่านประตู ประตูทั้งบานก็เหมือนกับหม้อน้ำที่แผดเผาแก้มของเธอ
ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงระเบิดจากด้านใน
แสงสีขาววงกลมที่หมุนและยุบตัวอยู่ตลอดเวลา ในที่สุดก็ระเบิดต่อหน้าเย่เฉิน!
สิ่งที่เย่เฉินไม่คาดคิดก็คือแสงสีขาวงกลมที่หมุนอย่างรวดเร็วกลับแตกออกอย่างกะทันหัน
ขณะที่แสงสีขาววงกลมระเบิดออก กระแสลมแรงภายในห้องดูเหมือนจะหยุดลงกะทันหัน
ทันใดนั้น กองเม็ดยาขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณหนึ่งเซนติเมตร สีเหลืองทองกลิ้งลงกับพื้น สิ่งที่น่าเหลือเชื่อกว่านั้นคือเม็ดยาที่กลิ้งลงมาเหล่านี้ไม่ได้กระจายออกไป แต่ทั้งหมดมารวมกันตรงกลาง
เมื่อเห็นว่ากลั่นยาสำเร็จแล้ว เย่เฉินถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะเดียวกันก็รีบถือเม็ดยาเหล่านี้ไว้ในฝ่ามือของเขา
YOU MAY ALSO LIKE
