ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4783 ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หนูใหญ่ที่สุด3
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4783 ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หนูใหญ่ที่สุด3
นางาฮิโกะ อิโตะกล่าวว่า “หากเย่เฉินมีอะไรให้ช่วย ลูกก็เป็นตัวแทนของตระกูลอิโตะช่วยเขาก็จบแล้ว จะให้คนพิการไร้ขาอย่างฉันไปทำอะไร ถึงยังไงฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้ว”
“โอโต้ซัง!” อิโตะ นานาโกะถามเขาว่า “ถ้าหากที่เย่เฉินซังให้พ่อไปไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากพ่อ แต่จะเป็นฝ่ายช่วยท่านล่ะ”
“ช่วยฉัน?” นางาฮิโกะ อิโตะกล่าวอย่างเคร่งเครียด “ตอนนี้คนอย่างนางาฮิโกะ อิโตะต้องการความช่วยเหลือจากเขาอยู่สองเรื่องเท่านั้น เรื่องแรกก็คือ ให้เขามาขอลูกแต่งงานไปให้เร็วที่สุด เพราะว่าฉันอยากเห็นลูกสาวคนนี้แต่งตัวสวยในวันแต่งงาน เรื่องที่สองก็คือทำให้ขาทั้งสองข้างของฉันงอกออกมาได้ ถ้าเขาทำได้ชีวิตนี้ของพ่อจะยอมติดตามช่วยงานเขาและเป็นลูกน้องเขาไปตลอดชีวิต!”
เวลานี้นางาฮิโกะ อิโตะเองก็ไม่เชื่อเช่นกันว่า เย่เฉินจะมีวิธีการใดทำให้ขาทั้งสองข้างของเขางอกออกมาได้เช่นเดิม
และที่พูดเช่นนี้ ก็เป็นเพราะว่าเขาต้องการแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ยอมไปอเมริกาอย่างเด็ดขาด
แม้ว่าอิโตะ นานาโกะจะไม่ได้มีความหวังอะไรอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้พ่อใส่อารมณ์เพราะเรื่องนี้ ด้วยเหตุนี้นางจึงกล่าวออกมาทันทีอย่างไม่ทันคิด “โอโต้ซัง วันนี้ความเห็นของพ่อไม่ได้รับการอนุมัติ พ่อต้องไปอเมริกากับหนู หากพ่อไม่ไป หนูจะให้คนแบบพ่อขึ้นเครื่อง!”
“แกกล้าหรอ!” นางาฮิโกะ อิโตะกล่าวอย่างหัวเสีย “แม้ว่าตอนนี้แกจะเป็นเจ้าตระกูลอิโตะแล้ว แต่อย่างไรฉันก็เป็นพ่อของแก!”
อิโตะ นานาโกะกอดอกด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “โอโต้ซัง หนูขอแจ้งพ่อเอาไว้ตรงนี้เลย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หนูคือคนที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลอิโตะ!”
ระหว่างที่พูด เสียงเฮลิคอปเตอร์ก็ดังหึ่งเข้ามาในทันที
เวลานั้นเองเฮลิคอปเตอร์ลำใหญ่ของตระกูลก็เคลื่อนที่เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว และเตรียมจะลงจอดตรงกลางลานกว้าง
อิโตะ นานาโกะเห็นเช่นนั้นก็ไร้คำพูด ไม่รู้ว่าควรฝืนท่านพ่ออย่างไร จึงหันไปกล่าวกับคนรับใช้ว่า “รีบเอาตัวโอโต้ซังขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปเร็วเข้า!”
คนกลุ่มนั้นมองหน้ากันอย่างไร้คำพูด แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนรับใช้ของตระกูลอิโตะ ตามหลักแล้วควรจะฟังคำสั่งของเจ้าตระกูล แต่พวกเขาอยู่ข้างกายนางาฮิโกะ อิโตะมาหลายปีแล้ว ที่ผ่านมาคนที่ออกคำสั่งพวกเขาคือนางาฮิโกะ อิโตะ ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรถึงจะดีที่สุด
อิโตะ นานาโกะกล่าวเสียงแข็ง “หากพวกเธอยังเอาแต่ลังเลแบบนี้ ฉันจะไล่พวกเธอออกไปให้หมดเลย จะได้แยกย้ายกันไปเดี๋ยวนี้!”
ได้ยินเช่นนั้นก็ตัดสินใจได้ทันที ทุกคนสบตาซึ่งกันและกันและช่วยกันยกนางาฮิโกะ อิโตะขึ้นมา
นางาฮิโกะ อิโตะพยายามขัดขืนดิ้นรนมาตลอดอยู่แล้ว แต่อย่างไรก็ไม่สามารถเอาชนะชายฉกรรจ์พวกนี้ได้ เมื่อเฮลิคอปเตอร์จอดสนิท พวกเขาก็จับตัวเขาเข้าไปด้านในทันที
อิโตะ นานาโกะเองก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลา สั่งให้คนพาตัวทานากะ โคอิจิขึ้นไปด้วยเช่นกัน ท่านอาและพ่อบ้านสั่งให้คนรับใช้ยกอาหารกล่องใหญ่ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปด้วย จากนั้นอิโตะนานาโกะก็รีบขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปทันที และบินมุ่งหน้าไปยังโตเกียวพร้อมกับทุกคน……
นางาฮิโกะ อิโตะมีท่าทางหมองหม่นตลอดเวลาจนกระทั่งถึงเวลาเครื่องบินออก
ก่อนที่จะขึ้นเครื่อง อิโตะ นานาโกะได้ถ่ายรูปที่นางาฮิโกะ อิโตะใส่ชุดยูกาตะทั้งตัวยืนอยู่ด้วยขาเทียมด้านล่างเครื่องบิน เมื่อถ่ายเสร็จก็ให้คนรับใช้อุ้มเขาขึ้นไปบนเครื่องบิน
เมื่อเครื่องบินออกเดินทางไปได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว และกำลังบินอย่างคงที่นั้น อิโตะ นานาโกะกับอาก็ช่วยกันแกะห่ออาหารและเค้กที่ห่อขึ้นมา เพื่อฉลองวันเกิดครบรอบ 50 ปีกลางอากาศให้กับนางาฮิโกะ อิโตะ
YOU MAY ALSO LIKE
