ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4786 อยากได้ผลตอบแทนก็ต้องยอมเสียสละก่อน 1 - novel-lucky

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4786 อยากได้ผลตอบแทนก็ต้องยอมเสียสละก่อน 1
เมื่อเจมส์ สมิธเห็นเย่เฉิน เขาก็ยินดีมากอย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกันก็แสดงท่าทางตื้นตันราวกับเจอความหวังสุดท้ายของชีวิต

เย่เฉินกล่าวถามอย่างแปลกใจ “คุณสมิธมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”

สมิธกล่าวตอบอย่างยินดีออกไปตามสัญชาตญาณ “คืออย่างนี้ครับคุณเย่ ตอนนี้คลินิคของ FDA กำลังร่วมมือกับศูนย์การรักษาของตระกูลเฟ่ย ที่ผมมาวันนี้ก็เพื่อมาจัดการงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง……”

กล่าวถึงตรงนี้แล้ว เขาก็ไม่รอให้เย่เฉินได้ทันพูดอะไร เขานั่งคุกเข่าลงกับพื้นแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น “คุณเย่ครับ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาผมอยากพบหน้าคุณมาตลอด แต่ก็ไม่มีโอกาสเลยสักครั้ง ผมไปที่เมืองจินหลิงหลายครั้ง แต่คนของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ไหนจะยังมีท่านหงห้าอีก ไม่ยอมให้ความร่วมมือกับผม……ท่านหงห้าถึงขั้นเก็บค่าแนะนำจากผมหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยช่วยเหลืออะไรผมเลย……”

หงห้าที่ยืนอยู่ด้านหลังเย่เฉินเม้มปากก่อนจะเอ่ยปากว่า “ฝรั่งขี้นกอย่างแกคิดแต่จะเจอคุณเฉิน แสดงว่าจะต้องมีเจตนาไม่ดีแน่ แกคิดหรือว่าฉันไม่รู้จักแก พวกแกก็แค่ต้องการขอซื้อยาเกิดใหม่เก้าเสวียนจากอาจารย์เย่ แล้วก็เอากลับไปทำวิจัยย้อนกลับที่อเมริกา ฉันจะบอกอะไรพวกแกเอาไว้ตรงนี้เลยนะ ค่าแนะนำที่พวกแกให้มาฉันไม่เคยเอาไปใช้เลยสักนิดเดียว มีปัญญาก็ไปฟ้องฉันได้เลย!”

สมิธได้ยินแบบนี้ก็ตกใจ เพราะเขาเพิ่งเห็นว่าท่านหงห้าอยู่ด้านหลังเย่เฉิน

เขารีบอธิบายอย่างลนลาน “คุณเย่……ที่ผมตามหาคุณไม่ใช่ว่าผมอยากเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนไปทำวิจัยย้อนกลับนะ ผมเป็นผู้รับผิดชอบ FDA ผมอยากจะเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนไปขายที่ตลาดอเมริกาจริงๆ……”

จากนั้นเขาจึงกล่าวเสริมอีกประโยคหนึ่งว่า “นอกจากนี้แล้ว ลูกชายของผมยังป่วยด้วย……ก่อนหน้านั้นที่ผมซื้อยายาเกิดใหม่เก้าเสวียนไปจากที่นี่ยี่สิบกล่อง ในจำนวนถูกผู้มีอำนาจจากทำเนียบขาวปล้นไปจนเกลี้ยงแล้ว ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนส่วนที่เก็บเอาไว้รักษาลูกชายของผมนั้นเหลือน้อยมาก กว่าอาการของเขาจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเป็นเรื่องยาก แต่เนื่องจากไม่มียาเกิดใหม่เก้าเสวียนอีกแล้ว……ดังนั้น……ตอนนี้อาการป่วยของเขาจึงแย่มากทีเดียว……”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เขาก็สะอึกสะอื้นขึ้นมาอีก “คุณเย่ ตอนนี้ลูกชายของผมเพิ่งจะอายุยี่สิบปีเอง แต่กลับโดนมะเร็งเล่นงานมาหลายปีแล้ว หากคุณไม่ช่วยเขา เขาคงอยู่ไม่พ้นฤดูร้อนนี้แน่!”

เย่เฉินมองหน้าเขาแล้วอมยิ้มน้อยๆ พลางเอ่ยปากว่า “คุณสมิธ บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนอยากจะเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนวางขายที่ตลาดอเมริกาจะแย่แล้ว แต่สุดท้ายเกิดเรื่องอะไรขึ้น คงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ดีเท่าคุณอีกแล้วล่ะมั้ง”

“แรกเริ่มเป็นเพราะความคิดลบและอคติของคุณเองถึงได้ปฏิเสธยาของพวกเรา ในเวลาเดียวกันคุณยังใส่ร้ายผู้จัดการเว่ยของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนอีก ยังดีที่ผู้จัดการเว่ยเห็นแก่ความน่าสงสารของเด็ก ไม่อยากให้เด็กต้องตายเพราะความเย่อหยิ่งและความโง่เขลาของคุณ เขาก็เลยเก็บยาเกิดใหม่เก้าเสวียนเอาไว้ให้คุณกล่องหนึ่ง!”

“ต่อมา พวกคุณก็ยังซื้อยาของพวกเรากลับไปทำการวิจัยย้อนกลับอีก อย่าคิดว่าผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ประเทศอเมริกาของพวกคุณได้ชื่อว่าให้ความสำคัญกับการคุ้มครองลิขสิทธิ์และการปกป้องทางสิทธิบัตรมากที่สุด แต่ FDA กลับจับมือกับกองทัพอเมริกาทำการวิจัยย้อนกลับยาของพวกเรา การทำแบบนี้นับว่าเป็นการกระทำไร้จริยธรรมทางอาชีพ และไม่รู้จักการปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาได้อย่างไร้ยางอายที่สุดแล้ว!”

เย่เฉินยังคงกล่าวต่อไปว่า “หลังจากนั้นก็มีตัวแทนจากอเมริกาหลายแห่งมาที่บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ตัวแทนจากอเมริกาเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะถูกส่งมาจากกองทัพอเมริกาและสำนักข่าวกรองกลางมาที่หัวเซี่ย พวกเขาแฝงตัวเข้ามาในบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเพื่อทำอะไรนั้น ผมไม่ต้องพูด คุณก็คงจะรู้เหตุผลดีล่ะมั้ง”