ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4789 จัดการปัญหานี้ให้เรียบร้อยวันนี้เลย 1 - novel-lucky

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4789 จัดการปัญหานี้ให้เรียบร้อยวันนี้เลย 1
สมิธหลุดปากพูดออกมาทันที “ผมมีมากพอ ผมมีความจริงใจ 100%!”

เย่เฉินกล่าวเรียบๆ “อย่างนั้นผมขอแนะนำคุณให้ลาออกจากงาน แล้วพาลูกคุณไปที่หัวเซี่ย และทำตามความสามารถของคุณเต็มที่ โดยทำองค์กรการกุศลอย่างไม่หวังผลตอบแทน หากคุณตั้งใจจริง บางทีบริษัทยาเก้าเสวียนอาจจะให้โอกาสคุณสักครั้งก็ได้”

ระหว่างที่กล่าว เย่เฉินก็กล่าวเตือนขึ้นมาอีกว่า “แต่คุณก็ต้องจำเอาไว้ด้วยนะว่าที่ผมพูดเรื่องพวกนี้ ไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องได้ผลลัพธ์ในสิ่งที่คุณต้องการเสมอไป แต่ในสังคมนี้ ถ้าคุณอยากได้ผลตอบแทนคุณก็ต้องเป็นผู้ให้ก่อน ยิ่งไปกว่านั้นคุณต้องชดเชยให้กับความเย่อหยิ่งของคุณที่ทำกับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเอาไว้ ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เป็นเพราะผู้จัดการเว่ยต้องการล้างความแค้นด้วยคุณธรรมและให้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนกับคุณไว้กล่องหนึ่ง ตอนนี้ลูกชายของคุณคงตายเพราะคุณไปแล้ว ดังนั้นหากสุดท้ายผลลัพธ์ทำให้คุณต้องผิดหวัง คุณก็ต้องหาสาเหตุจากตัวของคุณเองก่อน!”

เมื่อได้ยินเย่เฉินกล่าวเช่นนี้ เจมส์ สมิธก็ไม่รู้จะไปอย่างไรต่อดี

เขาเป็นผู้รับผิดชอบ FDA ทั้งองค์กร ในอเมริกาแห่งนี้เขาไม่เพียงอยู่ในสังคมชั้นสูงเท่านั้น แต่ยังกลุ่มคนระดับแนวหน้าของประเทศด้วย

และทั้งหมดที่เย่เฉินกล่าวออกมานั้น สรุปได้ว่าต้องการให้เขาลาออกจากงานตอนนี้ ทิ้งทุกอย่างที่เขาอุตส่าห์ฟ่าฟันเพื่อให้ได้มันมา สำหรับเขาแล้วการตัดสินใจเช่นนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน

เมื่อเย่เฉินเห็นเขาเหม่อลอยจึงกล่าวเรียบๆ ว่า “นี่เป็นความเห็นของผมคนเดียว คุณลองกลับไปคิดทบทวนดูก่อนก็ได้ ผมมีธุระอย่างอื่นต้องจัดการอีก ผมขอตัวก่อน”

เมื่อกล่าวจบ เขาก็มองไปที่เฟ่ยเข่อซิน แล้วเอ่ยปากว่า “คุณหนูเฟ่ยไปกันเถิด”

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าแล้วทำท่าเชื้อเชิญ และกล่าวอย่างสุภาพว่า “คุณเย่เชิญทางนี้ค่ะ”

สมิธมองดูเย่เฉินและเฟ่ยเข่อซินเดินเข้าไปในลิฟต์ต่อหน้าต่อตา และมองดูประตูลิฟต์ค่อยๆ ปิดลง ส่วนตนเองนั้นยังคงนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นเช่นเดิมไม่ขยับเขยื่อน

เพื่อนร่วมงานเดินเข้ามาข้างหน้าและทำท่าจะประคองเขาลุกขึ้น แต่เขากลับโบกมือปฏิเสธ

จากนั้นเขาก็คล้ายคิดบางอย่างขึ้นมาได้ จึงหยิบมือถือของตนเองออกมาแล้วโทรหาปลัดกระทรวงสุขภาพและบริการมนุษย์ หรือก็คือหัวหน้าสูงสุดที่เป็นผู้นำของเขา

จากโครงสร้างในการปกครองของอเมริกา FDA ก็คือองค์กรที่กำกับดูแลอาหารและยา ซึ่งอยู่ภายใต้กระทรวงสุขภาพและบริการมนุษย์ การแต่งตั้งและเลิกจ้างบุคคลก็เป็นความรับผิบชอบของกระทรวงสุขภาพและบริการมนุษย์

เมื่อโทรติด ก็ได้ยินเสียงของปลัดกระทรวงสุขภาพและบริการมนุษย์ถามขึ้นมาว่า “ไง สมิธ โทรหาฉันมีเรื่องอะไรหรือ”

เจมส์ สมิธกล่าวอย่างจริงจัง “ท่านปลัด ผมขอยื่นเรื่องลาออก หลังจากวันนี้เป็นต้นไปผมขอไม่รับผิดชอบงานที่เกี่ยวข้องกับ FDA อีก”

ปลัดเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “คุณสมิธ นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น หากผมจำไม่ผิด ตอนที่ผมกับคุณเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย คุณเคยบอกผมว่า การได้บริหาร FDA คือความฝันอันสูงสุดของคุณ ตอนนี้คุณทำได้แค่สองปีก็จะลาออกแล้วหรือ?!”

สมิธกล่าวอย่างหนักแน่นอีกครั้ง “ถูกต้อง ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะลาออกจาก FDA และพาจิมมี่ไปที่หัวเซี่ย”

“ไปหัวเซี่ย?” อีกฝ่ายรีบถามต่อ “คุณจะพาจิมมี่ไปที่บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนหรือ”

สมิธลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนใจ “ถูกครึ่งๆ เมื่อครู่นี้ผมได้เจอกับคนของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน แต่เขาไม่มีตัวเลือกใดให้ผมเลยสำหรับช่องทางที่จะได้ยามากขึ้นกว่านี้ ตอนนี้สิ่งที่ผมพอจะทำได้ก็คือพาจิมมี่ไปที่หัวเซี่ยแล้วไปทำองค์กรการกุศล ดูสิว่าผมจะทำให้จิมมี่สำเร็จหรือไม่……”