ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4808 คุณหนูเฟ่ยมาเยี่ยม 2
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4808 คุณหนูเฟ่ยมาเยี่ยม 2
อานโยวโยวพยักหน้า “ได้เลยพี่ใหญ่ น้องเข้าใจแล้ว”
คุณท่านหันมาพูดกับอานโฉงชิวว่า “โฉงชิว ช่วยหารูปของคุณหนูเฟ่ยเอามาให้ฉันดูหน่อย ฉันจะได้ไม่จำคนผิด”
อานโฉงชิวรีบหยิบมือถือออกมาเพื่อหารูปคุณหนูเฟ่ยในอินเตอร์เน็ตก่อนจะยื่นให้คุณท่านดู
คุณท่านดูอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะส่งมือถือคืนให้อานโฉงชิว ทว่าตัวของเขาพลันแข็งทื่อเพราะในหัวของเขาปรากฏภาพของคนคนหนึ่ง จึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “จริงสิ โฉงชิว……คุณหนูเฟ่ยเอาตัวญ่าหลินไปด้วยใช่ไหม”
อานโฉงชิวชะงักก่อนจะตอบว่า “พ่อจำญ่าหลินได้แล้วหรือครับ”.
คุณท่านกล่าวออกมาราวกับอยู่ในภวังค์ “เมื่อกี้นี้ในหัวของฉันปรากฏภาพภาพหนึ่งแวบขึ้นมา คล้ายจำได้ว่าผู้มีพระคุณในวันนั้นบอกว่าหลี่ญ่าหลินตายไปแล้ว……”
เขารีบถามต่ออีกว่า “โฉงชิว วันนั้นผู้มีพระคุณได้บอกไหมว่า ร่างของหลี่ญ่าหลิน เขาจะให้คนเอาไปจัดการฝังให้”
อานโฉงชิวตกใจที่พ่อยังคงจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้นได้บางส่วน จึงกล่าวอย่างหดหู่ “ตอนนนั้นผู้มีพระคุณพูดแบบนั้นจริงๆ ผมเดาว่าเขาคงสั่งให้คุณหนูเฟ่ยเป็นคนจัดการเรื่องนั้นต่อ”
ดวงตาของคุณท่านแดงก่ำขึ้นแล้วกล่าวอย่างตำหนิตัวเอง “ฉันผิดต่อหลี่ญ่าหลิน ผิดต่อพ่อแม่ของเขาและผิดต่อลูกเมียของเขา……”
อานโฉงชิวจึงรีบกล่าวปลอบใจ “พ่อครับ นี่ไม่ใช่ความผิดของพ่อคนเดียวสักหน่อย แต่เป็นตระกูลอานของพวกเราที่ติดหนี้เขา”
คุณท่านถามอีกว่า “แล้วลูกเมียของญ่าหลิน จัดการอย่างไรบ้างแล้ว”
อานโฉงชิวกล่าวอย่างอึดอัดใจ “ผมยังไม่ได้ไปจัดการอะไรทางด้านลูกเมียของเขาเลย……วันนั้นผู้มีพระคุณกำชับว่าไม่ว่าใครก็ห้ามเผยแพร่ข่าวการเสียชีวิตของเขาโดยเด็ดขาด รวมทั้งลูกเมียของเขาด้วย ภรรยาของเขาพยายามโทรหาผมตลอดเพื่อถามว่าเขาหายไปไหน ผมเองก็ได้แต่ตอบว่าไม่แน่ใจ……สองแม่ลูกได้ไปแจ้งความแล้ว แต่ว่าตำรวจนิวยอร์กก็ไม่ได้เบาะแสอะไรของเขาเลย……”
“เฮ้อ……” คุณท่านถอนใจแล้วสั่งการว่า “หาวิธีส่งเงินไปให้ลูกเมียของเขา ให้สักห้าร้อยล้านดอลล่าห์ หลังจากนั้นก็เตรียมเงินไว้อีกห้าร้อยล้าน เมื่อเด็กคลอดออกมาแล้วก็ให้ยกให้เป็นชื่อของเด็ก แต่ก่อนที่จะให้ต้องให้ภรรยาของเขาตกลงก่อนว่า เมื่อเด็กเกิดมาแล้วจะต้องใช้แซ่หลี่เหมือนของหลี่ญ่าหลิน”
อานโฉงชิวประหลาดใจ “ท่านพ่อยังจำได้อยู่หรือ”
คุณท่านถอนใจแล้วกล่าวว่า “เมื่อครู่นี้ตอนเหม่อลอยพลันนึกขึ้นมาได้ บางทีพรุ่งนี้ตอนตื่นขึ้นมาอาจจะจำไม่ได้แล้ว ดังนั้นแกต้องจำเอาไว้ให้ดี จะต้องหาวิธีดำเนินการทุกอย่างอย่างเต็มที่”
“ครับ” อานโฉงชิวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ผมจะหาเวลาที่เหมาะสมเพื่อดำเนินการเรื่องนี้อย่างสมเหตุสมผล ไม่อย่างนั้นแล้ว ผมเองก็กังวลว่าลภรรยาของเขาจะคิดมาก”
คุณท่านตอบรับคำหนึ่งแล้วกล่าวกำชับว่า “แกอย่าลืมก็พอแล้ว รอให้เด็กคลอดออกมาแล้วค่อยจัดการก็ไม่สาย”
“ครับ!” อานโฉงชิวตอบรับ จากนั้นจึงประคองคุณท่านขึ้นมา ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังดาดฟ้าด้วยกัน
เวลานั้นเอง เฟ่ยเข่อซินและหลี่ญ่าหลินก็นั่งเฮลิคอปเตอร์มาถึงน่านฟ้าของแมนฮัตตันแล้ว
หลี่ญ่าหลินนั่งรออยู่ริมหน้าต่างมองออกไปยังอาคารสูงตระหง่านด้านนอก แมตฮัตตันหรูหรารุ่งเรืองทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ
จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาเองก็ยังรับกับความจริงเรื่องที่ว่าตนเองตายแล้วฟื้นขึ้นมาไม่ได้
เฮลิคอปเตอร์บินไปถึงอาคารอานปางอย่างรวดเร็วแล้วมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งดาดฟ้าอาคาร จากนั้นจึงลงจอดช้าๆ
หลี่ญ่าหลินในตอนนั้นยังคงสวมใส่แมสปิดปากและแว่นตาดำ บวกกับชุดนักวิจัยที่เขาสวมใส่ ทำให้มองไม่ออกว่าคนคนนี้คือหลี่ญ่าหลินนักสืบเชื้อสายจีนที่หายตัวไปช่วงระยะเวลาหนึ่ง
หลังจากที่เฮลิคอปเตอร์จอดสนิทแล้ว ผู้ช่วยกัปตันก็เดินออกมาจากห้องนักบิน เพื่อเปิดประตูเครื่องบินให้กับเฟ่ยเข่อซินและหลี่ญ่าหลิน
YOU MAY ALSO LIKE
